The Possibility of The Prophet`s Committing Sin in the Qur’an (Example of Surah an-Nisa/105-107)

Yıl 2017, Cilt: 16 Sayı: 32, 641 - 669, 30.12.2017

Süleyman Pak

https://doi.org/10.14395/hititilahiyat.379016

Cited By: 2

Öz

The different concepts related to sin were used in the Qur’an. The question, whether the Prophet committed a sin or not, was determined with some difference of oppionions in the concept of ‘ismat’. In this article, we examined that the possibility of the Prophet`s committing sin according to ayats which are addressing directly to the Prophet Muhammad by warning him, in the Qur’an`s example of surah an-Nisa/105 and more. While some muslim interpreters explain this incident which is caused the revelation of the ayats, the others remark the divine aim of these same ayats and its` lasting message. Inherently, this fact requires to take the situation of the Prophet into consideration. Although the ayats address directly to the prophet himself, there is no information about committing sin of the Prophet. Consequently, the address contains all (muslim) obligants those who are entitled to judge. We conclude that attitude of the Prophet was not considered as sin, on the contrary, divine aid reach to him and Allah protect his messanger against adverse conditions. And we can say that the manner of addresses in ayats is about the Qur’anic wording.

Anahtar Kelimeler

Sin, Prophet, Jurisprudence, Provision, Forgiveness

Kur’an’da Hz. Peygamber’in Günah İşleme İmkânı (Nisa Suresi 105-107. Ayetler Örneği)

Öz

Kur’an’da günah ile ilgili farklı kavramlar kullanılmıştır. Peygamberlerin günah işleyip işleyemeyeceği meselesi de bazı görüş ayrılıkları bulunmakla birlikte ismet kavramı ile tanımlanmıştır. Bu çalışma, Kur’an’da yer alan ve Hz. Peygamberin şahsına hitap ederek emir ve nehy kalıbında kendisini uyaran konuların günah kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği hususunu Nisa suresi 105 ve  devamındaki ayetlere konu olan bir mesele örnekliğinde incelemektedir. Müfessirlerin bir kısmı ayetlerin inişine neden olan olayı merkeze alarak konuya açıklama getirirken, bir kısmı da ayetlerdeki murad-ı ilahinin ne olduğuna ve her döneme hitap eden mesajına dikkat çekmektedir. Bu da doğal olarak Resûlullah’ın (s) olaydaki konumunu değerlendirmeyi zorunlu kılmıştır. Ayetlerde her ne kadar hitap elçiye olsa da onun bu fiili işlediğine dair hiçbir bilgi bulunmamaktadır. O halde hitap hüküm verme makamında olan her mükellefi kapsamaktadır. Onun kanaatinin günah kapsamında değerlendirilemeyeceği, aksine adaletin tecelli etmesinde kendisine ilahi yardımın geldiği ve Allah’ın, elçisini olumsuz sonuçlara yol açan meselelerde daima koruduğu anlaşılmaktadır. Ayetlerdeki hitap tarzının Kur’an’ın üslup özelliği ile ilgili olduğu görülmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Günah, Peygamber, İctihad, Hüküm

Kaynakça

• Abduh, Muhammed, Rıza, Muhammed Reşid, Menâr Tefsiri (çev.: İ.Tüfekçi, A.Rıza Temel), Ekin Yay., İstanbul 2011.
• Ahmed b. Hanbel, Ebu Abdullah Şeybani, Müsned,Müessesetü Risale, Beyrut.
• Askalani, Ebu’l-Fazl Ahmed b. Ali ibn Hacer, Tehzibü’t-Tehzib, Matbaatu Daireti’l-Maarif en-Nizamiyye. Bebek, Adil, “Günah”, DİA, İstanbul 1997.
• Beğavi, Muhyi’s-Sünne Ebu Muhammed Hüseyin b. Mesud, Mealimü’t-Tenzil, Daru’t-Tayyibe, 1409.
• Beyhaki, Ahmed b. Hüseyin b. Ali b. Musa Ebubekir, el- Medhal ila Süneni’l-Kübra, Daru’l-Hulefa, Kuveyt.
• Bilmen, Ömer Nasuhi, Kur’anı Kerim’inTürkçe Meali Alisi ve Tefsiri, Bilmen Yayınevi, İstanbul.
• Buhari, Ebu Abdullah Muhammed b. İsmail, Sahihu’l-Buhari, Daru İbn Kesir, Beyrut 1423/2002.
• İmam Malik, b. Enes b. Malik b. Amir, Muvatta, Müesssesetü Zayid b. Sultan, 1425/2004.
• Büyük Türkçe sözlük, TDK Yay., Ankara 2011.
• Cevzi, Ebu Ferec Cemalüddin Abdurrahman b.Ali b. Muhammad, Zadü’l- Mesir fi İlmi’t-Tefsir, Mektebetü’l- İslami.
• Darimi,Ebu Muhammed Abdullah b. Abdurrahman b. Fadl b. Behram b. Abdussamed, Sünenü Darimi, Daru’l-Muğni, 1412/2000.
• Ebu Zehre, Muhammed b. Ahmed b. Mustafa, Zehretü’t-Tefasir, Daru’l-Fikri’l-Arabi.
• Endülüsi, Ebu Hayyan, el-Bahru’l-Muhit, Daru’l-Kütübi’l-ilmiyye, Beyrut, 1413/1993.
• Esed, Muhammed, Kur’an Mesajı (çev.: Cahit Koytak, Ahmet Ertürk), İşaret Yay., İstanbul 1997.
• Ezdi, Ebu Hasan Mukatil b. Süleyman b. Beşir, Tefsiru Mukatil b. Süleyman, Daru İhyai’t- Türas, Beyrut 1423.
• Gınneci, Ebu Tayyib Muhammed Sıddık Han b. Hasan b. Ali b. Lütfullah el-Hüseyni Buhari, Fethu’l-Beyan fi Mekasıdı’l- Kur’an, Mektebetü’l-Asriyye, Beyrut 1412/1992.
• Hicazi, Muhammed Mahmud,Tefsiru’l-Vadıh, Darul Cili’l- Cedid, Beyrut 1413.
• Harman, Ömer Faruk, “Günah” DİA, İstanbul 1996.
• Hazin, Alaüddin Ali b.Muhammed b. İbrahim b. Ömer, Lübabü’t-Te’vil fi Meani’t-Tenzil, Daru’l- Kütübi’l-İlmiyye Beyrut 1415.
• İbn Manzur, Lisanü’l Arab, Daru’s-Sadır, Beyrut.
• İbn Kesir, Ebu’l-Fida İsmail el-Kureşi ed-Dımeşki, Tefsiru’l-Kur’an’il- Azim, Daru Yusuf, Beyrut 1403/1983.
• İbn Aşur, M.Tahir, Tefsiru et-Tahrir ve’t-Tenvir.
• İbn Ebi Hatim, Abdurrahman b. Muhammed b. İdris er-Razi, Tefsiru’l-Kur’ani’l-Azim (tahk.: Esad Muhammed Tayyib), Mektebetü Nezar Baz, Riyad 1417/1997.
• İbn Atiyye, Ebu muhammed Abdulhak b. Galib el_Endülüsi, Muharraru’l- Veciz fi Tefsiri’l-Kitabi’L- Aziz, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut 1422/2001.
• İsfahani, Ebu Kasım Hüseyin b. Muhammed Ragıb, el-Müftedat fi Garibi’l-Kur’an, Daru’l-Kalem, Beyrut 1412.
• Karaman, Hayreddin vd., Kur’an Yolu, DİB Yay., Ankara 2007.
• Kasımi, Muhammed Cemaleddin b.Muhammed Said b. Kasım, Mehasinü’t-Te’vil, Daru’l-Kütübi’lİlmiyye, Beyrut 1418.
• Kelbi, Ebu kasım Muhammed b. Ahmed b. Cüzi, et-Teshil li Ulumi’t-Tenzil, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut 1415/1995.
• Kılavuz, A.Saim, İslam Akaidi ve Kelam’a Giriş, Ensar Neşriyat, İstanbul 2004.
• Kılıç, Sadık, Kur’an’da Günah Kavramı, Hibaş Yay., Konya 1984.
• Koçyiğit, Talat, Cerrahoğlu, İsmail, Kur’an-ı Kerim Meal ve Tefsiri, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, Ankara 1984.
• Kurtubi, Ebu Abdullah Muhammed b. Ahmed b. Ebubekir, Camiu li Ahkamil- Kur’an, Müessesetü Risale, Beyrut 1427/2006.
• Maturidi, Muhammed b. Muhammed Ebu Mansur, Tevilatü Ehli’s-Sünne Tefsiru’l-Maturidi, (tahk.: Mecdi Baslum, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut 1426/2005.
• Maverdi, Ebu Hasan Ali b. Muhammed b. Habib, en-Nüket ve’l-Uyun(Tefsiru’l-Maverdi), (ta’lik: Seyyid b. Abdulmansur b. Abdurrahim) Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut.
• Mekki, Ebu Muhammed Ebu Talib el-Kaysi, Tefsiru’l-Hidaye İla Buluği’n-Nihaye,1429/2008.
• Mevdudi, Tefhimu’l- Kur’an, (çev.: Muhammed Han Kayani vd.), İnsan Yay., İstanbul 1991.
• Müslim, Ebu Hüseyin b. Haccac el-Kuşeyri en- Neysaburi, Sahihu Müslim, Daru Tayyibe, Riyad 1427/2006.
• Nesefi, Abdullah b. Ahmed b. Mahmud, Tefsiru’n-Nesefi, Daru’l-Kelimü’t-Tayyib, Beyrut 1419/1998.
• Neysaburi, Ebu Abdullah el-Hakim Muhammed b. Abdullah, Müstedrek Ale’s-Sahihayn, Daru’l- Kütübi’l-İlmiyye, (tahk.: Mustafa Abdulkadir Ata) Beyrut 1411/1990.
• Öztürk, Yaşar Nuri, İslam’da Büyük Günahlar, Yeni Boyut Yay., İstanbul 2002.
• Razi, Fahreddin, et-Tefsiru’l- Kebir, Daru İhyai Turasi’l-Arabi, Beyrut 2008.
• Rıza, Muhammed Reşid, Tefsiru’l-Kur’ani’l-Hakim (Tefsiru’l-Menar), Menar Matbaası, Mısır 1328.
• Sabuni, M. Ali, Maturidiyye Akaidi, (çev.: Bekir Topaloğlu) DİB Yay., Ankara 1979.
• Sealibi, Abdurrahman b. Muhammed b. Mahluf Ebu Zeyd, Tefsiru’s-Sealibi, Daru İhyai Turasi’l-Arabi, Beyrut 1418/ 1997.
• Semerkandi, Ebu’l-Leys Nasr b. Muhammed b. Ahmed b. İbrahim, Bahru’l-Ulum.
• Semerkandi, Ebubekir Alaaddin Muhammed b. Ahmed b. Ebu Ahmed, Şerhu’t-Te’vilat, Süleymaniye Kütüphanesi, Hamidiye kısmı, numara 176.
• Süddi’l-Kebir Ebu Muhammed İsmail, Tefsiru’s-Süddi’l-Kebir, Daru’l-Vefa, 1414/1993.
• Sicistani, Ebu Davud Süleyman b. Eş’as, Süneni Ebi Davud, Mektebetü’l-Maarif, Riyad.
• Soysaldı, İhsan, “İslam’da Günah Kavramı”, Tasavvuf Dergisi, Ankara 2001, Sayı 7.
• Suyuti, Celalleddin Ebu Abdurrahman, Lübabü’n-Nükul fi Esbabi’n-Nüzul, Müessesetü’l-Kütübi’s- Sıkafiyye, Beyrut 1422/2002.
• Şatıbi, el-Muvafakat fi Usuli’ş-Şeria (çev.: Mehmet Erdoğan), İstanbul 1999.
• Taberi, Ebu Cafer Muhammed b. Cerir, Camiu’l-Beyan an Te’vili Ayi’l-Kur’an,(tahk.: Abdullah b. Abdu’l-Muhsin et-Türki), Daru Hicr, Kahire 1424/2003.
• Muhammed b. Ali b. Kadi Muhammed Hamid b. Muhammed Sabir Tahanevi, Keşşaf Istılahati’l- Funun, Mektebetü Lübnan, Beyrut 1996.
• Teftazani, Sadüddin Mesud b. Ömer b. Abdullah, Şerhu Akaidi’n-Nesefiyye, (tahk.: Ahmet Hicazi), Mektebetü’l- Külliyati’l-Ezheriyye, Kahire 1408/1988.
• Tirmizi, Muhammed b. İsa b. Servete, Sünenü’t- Tirmizi, (ta’lik: Muhammed Nasuriddin Elbani), Mektebetü’l- Maarif, Riyad.
• Vahidi, Ebu Hasan Ali b. Ahmet en- Neysaburi, Esbabu’n- Nüzûl,(tahk.: Emin Salih Şaban), Daru’l- Hadis, Kahire 1415/1995.
• Yazır, Elmalılı Muhammed Hamdi, Hak Dini Kur’an Dili, Eser Neşriyat, İstanbul 1979.
• Zebidi, Muhammed b. Muhammed b. Abdurrezzak el-Hüseyni, Tacu’l-Arus min Cevahiri’l-Kamus, Daru’l- Hidaye.
• Zeccac, İbrahim b. Sırri b.Sehl Ebu İshak, Meani’l-Kur’an ve İ’rabuhu, Alemü’l-Kütüb, Beyrut 1408/1988.
• Zemahşeri, Carullah Ebu Kasım Muhammed b. Ömer, Keşşaf An Hakaiki Gavamizi’t-Tenzil ve Uyuni’l-Ekavil, Mektebü’l-Abeykan, Riyad 1418/ 1998.