Öz
Metafiziği anlama çabasında olan İslamî disiplinleri birbirinden ayıran temel unsurların başında
kullandıkları yöntemler gelmektedir. Benimsedikleri metodik tutum, öncelikle dini metinleri
yorumlamalarına daha sonradan da çoğu kez kendi dışındaki zümreleri dışlamalarına sebep
olmuştur. Bu ikinci durumun doğmasında özellikle her ilmi disiplinin, mutlak hakikati temsil ettiği
şeklindeki iddiasının etkisinden bahsedilebilir. İslam düşünce tarihi göz önünde bulundurulduğunda
metot merkezli çatışmanın daha ziyade Ehl-i hadis ve kelamcılar arasında yaşandığı
söylenebilir. Bu çatışma, her ne kadar şahıslar üzerinden yürütülse de aslında daha derininde
zihniyetler arası bir mücadeleden bahsedilebilir. Bu çalışma Râzî ve İbn Teymiyye gibi
temel figürler üzerinden söz konusu ihtilafı anlama çabası gütmektedir.