Öz
One's occupation is one of the most important aspects of life. People spend most of their time working at their job. The more occupational satisfaction people have the more effective they will be in reaching the objectives of the job and also it is important get pleasure out of life. Religious official which is one of the legal occupational groups in Turkey has material and spiritual dimensions. In this paper, the levels of occupational satisfaction of religious officials who work for the Presidency of Religious Affairs are examined in accordance with some variables. For this purpose, a “Personal Information Questionnaire” and the “Scale of Occupational Satisfaction” were applied to religious officials who work in Çorum city centre and surrounding villages in September 5 and 8, 2011. For the analysis of the data collected from the questionnaire and the scale, T-test, analysis of variance and Post Hoc Multiple Comparisons tests were used. It was found that occupational satisfaction mean scores significantly differed according to some variables such as assigned position, place of duty, the salary, attitude of the supervisor, relationships with
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- AVŞAROĞLU, Selahattin, DENİZ, M. Engin, KAHRAMAN, Ali. (2005). “Teknik Öğretmenlerde Yaşam Doyumu İş Doyumu Ve Meslekî Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı: 14, ss. 115-129.
- BUYRUKÇU, Ramazan. (1995). Din Görevlisinin Mesleğini Temsil Gücü, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: Ankara.
- CEMALOĞLU, Necati ve ERDEMOĞLU ŞAHİN, Dilek. (2007). “Öğretmenlerin Meslekî Tükenmişlik Düzeylerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 2007, cilt: 15, no: 2, ss. 465-484.
- CENGİL, Muammer. (2010). “Din Görevlilerinin ve Kur’an Kursu Öğreticilerinin Tükenmişlik Düzeyleri”, Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi”, Cilt: 10, sayı: 1, ss.79-101.
- ÇEKİN, Ahmet (2005). “Meslekî ve Sosyal Boyutlarıyla Yurtdışı Din Görevliliği”, III. Din Şûrâsı Tebliğ ve Müzakereleri (20-24 Eylül 2004/Ankara), Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları: Ankara, ss. 214-232.
- Çorum İl Müftülüğü, (2011). İl Müftülüğü Personel Kısım Şefliği. (Görüşme tarihi: 10.09.2011).
- Devlet Memurları Kanunu, (1965). http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.657.pdf (Erişim tarihi: 25.05.2013)
- Diyanet İşleri Başkanlığı Görev ve Çalışma Yönergesi, (2002). http://www.diyanet.gov.tr/foyvolant/5_yonergeler/10.pdf (Erişim tarihi: 25.05.2013)
- KAYA, Mevlüt ve NAZIROĞLU, Bayramali. (2008). “Din Görevlilerinin Meslekî Tutum ve Motivasyon Düzeylerini Etkileyen Bazı Faktörler” Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, sayı: 26-27, ss. 25-53.
- KAYA, Mevlüt. (1998). Din Eğitiminde İletişim ve Dini Tutum, Etüt Yayınları: Samsun.
- KAYIKLIK, Hasan. (2007). “Din Görevlilerinde Tükenmişlik”, Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, cilt: 7, sayı: 2, ss. 1-19.
- KAYIKLIK, Hasan. (2008). “Din Görevlilerinde Yaşamdan Memnuniyet ve Meslekî Doyum –Adana Örneği”, I. Din Hizmetleri Sempozyumu (3-4 Kasım 2007), Cilt: 1, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları: Ankara, ss. 34-46.
- KÖYLÜ, Mustafa. (1991), “Din Görevlilerinin Meslekî Problemleri”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, sayı: 5, ss. 181-212.
- KUZGUN, Yıldız, SEVİM, S. A., HAMAMCI Z., (2005). “Mesleki Doyum Ölçeği”, PDR’de Kullanılan Ölçekler, ed. Y. Kuzgun, F. Bacanlı, Nobel Yayın Dağıtım: Ankara, ss. 82-87.
- MASLACH, Christina, SCHAUFELI, Wilmar B., LEITER, Michael P., (2001). “Job Burnout”, Annual Review of Psychology , vol: 52, ss. 397-422.
- MERSİN, Yunus (2007). Din Görevlilerinde Meslekî Doyum, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Konya.
- PİYAL, Bülent, PİYAL, Birgül, YAVUZ, İkbal, YAVUZ, Adnan. (2002). “Sosyal Sigortalar Kurumu Ankara Eğitim Hastanesinde Çalışanların İş Doyumu Etkileyen Etmenler”, Kriz Dergisi, cilt: 10, sayı: 1, ss. 45-56.
- WEBER, Max. (1995). Toplumsal ve Ekonomik Örgütlenme Kuramı, çev. Ö. Ozankaya, İmge Kitabevi: Ankara.
- YAZICIOĞLU, M. Sait. (2001). “Diyanet’in Bugünü ve Geleceği, İslâmiyât, Cilt: IV, sayı: 1, ss. 117-124.
- YELBOĞA Atilla. (2008). “İnsan Kaynakları Bölümünde Çalışanların İş Doyumlarındaki Farklılıkların İncelenmesi”, Yönetim, yıl:19, sayı: 61, ss. 125-142.
- YILDIZ, M. Cengiz. (1999). Din Görevlilerinin Sorunları ve Beklentileri Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma: Elazığ Uygulaması, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Öz
Meslek, insan hayatının en önemli boyutlarından birini oluşturmaktadır. İnsan, gününün önemli bir kısmını işte geçirmektedir. Bu bakımdan bireylerin meslekî tatmin düzeyi, hem işin hedefine ulaşması hem de hayattan zevk alması açısından önemlidir. Ülkemizde resmi meslek gruplarından birini oluşturan din görevliliği, maddi ve manevi boyutları bulunan bir meslek alanıdır. Bu çalışmada, Çorum İl Müftülüğü bünyesinde il merkezinde görev yapan din görevlilerinin meslekî doyum düzeyleri bazı değişkenlere göre incelenmiştir. Bu amaçla, hazırlanan kişisel bilgi anketi ile Meslekî Doyum Ölçeği, 05-08 Eylül 2011 tarihleri arasında Çorum il merkezi ile merkez köy ve bucaklarda görev yapan din görevlileri üzerinde uygulanmıştır. Toplanan verilerin analizinde t-testi, varyans analizi ve Tukey HSD testleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, görev alanı, görev yeri, maaş durumu, amir tutumu, meslektaşlarla ilişki değişkenlerine göre meslekî doyum puan ortalamalarının anlamlı bir şekilde farklılaştığı tespit edilmiştir. Cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi, hizmet yılı, izin kullanım durumu, meslekî bilgi ve beceri değişkenlerine göre ise, meslekî doyum puan ortalamalarında anlamlı bir farklılaşma tespit edilememiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- AVŞAROĞLU, Selahattin, DENİZ, M. Engin, KAHRAMAN, Ali. (2005). “Teknik Öğretmenlerde Yaşam Doyumu İş Doyumu Ve Meslekî Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı: 14, ss. 115-129.
- BUYRUKÇU, Ramazan. (1995). Din Görevlisinin Mesleğini Temsil Gücü, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: Ankara.
- CEMALOĞLU, Necati ve ERDEMOĞLU ŞAHİN, Dilek. (2007). “Öğretmenlerin Meslekî Tükenmişlik Düzeylerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 2007, cilt: 15, no: 2, ss. 465-484.
- CENGİL, Muammer. (2010). “Din Görevlilerinin ve Kur’an Kursu Öğreticilerinin Tükenmişlik Düzeyleri”, Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi”, Cilt: 10, sayı: 1, ss.79-101.
- ÇEKİN, Ahmet (2005). “Meslekî ve Sosyal Boyutlarıyla Yurtdışı Din Görevliliği”, III. Din Şûrâsı Tebliğ ve Müzakereleri (20-24 Eylül 2004/Ankara), Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları: Ankara, ss. 214-232.
- Çorum İl Müftülüğü, (2011). İl Müftülüğü Personel Kısım Şefliği. (Görüşme tarihi: 10.09.2011).
- Devlet Memurları Kanunu, (1965). http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.657.pdf (Erişim tarihi: 25.05.2013)
- Diyanet İşleri Başkanlığı Görev ve Çalışma Yönergesi, (2002). http://www.diyanet.gov.tr/foyvolant/5_yonergeler/10.pdf (Erişim tarihi: 25.05.2013)
- KAYA, Mevlüt ve NAZIROĞLU, Bayramali. (2008). “Din Görevlilerinin Meslekî Tutum ve Motivasyon Düzeylerini Etkileyen Bazı Faktörler” Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, sayı: 26-27, ss. 25-53.
- KAYA, Mevlüt. (1998). Din Eğitiminde İletişim ve Dini Tutum, Etüt Yayınları: Samsun.
- KAYIKLIK, Hasan. (2007). “Din Görevlilerinde Tükenmişlik”, Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, cilt: 7, sayı: 2, ss. 1-19.
- KAYIKLIK, Hasan. (2008). “Din Görevlilerinde Yaşamdan Memnuniyet ve Meslekî Doyum –Adana Örneği”, I. Din Hizmetleri Sempozyumu (3-4 Kasım 2007), Cilt: 1, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları: Ankara, ss. 34-46.
- KÖYLÜ, Mustafa. (1991), “Din Görevlilerinin Meslekî Problemleri”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, sayı: 5, ss. 181-212.
- KUZGUN, Yıldız, SEVİM, S. A., HAMAMCI Z., (2005). “Mesleki Doyum Ölçeği”, PDR’de Kullanılan Ölçekler, ed. Y. Kuzgun, F. Bacanlı, Nobel Yayın Dağıtım: Ankara, ss. 82-87.
- MASLACH, Christina, SCHAUFELI, Wilmar B., LEITER, Michael P., (2001). “Job Burnout”, Annual Review of Psychology , vol: 52, ss. 397-422.
- MERSİN, Yunus (2007). Din Görevlilerinde Meslekî Doyum, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Konya.
- PİYAL, Bülent, PİYAL, Birgül, YAVUZ, İkbal, YAVUZ, Adnan. (2002). “Sosyal Sigortalar Kurumu Ankara Eğitim Hastanesinde Çalışanların İş Doyumu Etkileyen Etmenler”, Kriz Dergisi, cilt: 10, sayı: 1, ss. 45-56.
- WEBER, Max. (1995). Toplumsal ve Ekonomik Örgütlenme Kuramı, çev. Ö. Ozankaya, İmge Kitabevi: Ankara.
- YAZICIOĞLU, M. Sait. (2001). “Diyanet’in Bugünü ve Geleceği, İslâmiyât, Cilt: IV, sayı: 1, ss. 117-124.
- YELBOĞA Atilla. (2008). “İnsan Kaynakları Bölümünde Çalışanların İş Doyumlarındaki Farklılıkların İncelenmesi”, Yönetim, yıl:19, sayı: 61, ss. 125-142.
- YILDIZ, M. Cengiz. (1999). Din Görevlilerinin Sorunları ve Beklentileri Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma: Elazığ Uygulaması, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Mart 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 6 Sayı: 1 |