Adaptation of Individual Innovativeness Scale for School Principals: Turkish Validity-Reliability Study

Yıl 2022, , 307 - 333, 26.06.2022

Mehtap Naillioğlu , Çiğdem Çelik Şahin , Ferah Güçlü Yılmaz

https://doi.org/10.47793/hp.1054256

Cited By: 1

Öz

This study aims to adapt the “Individual Innovativeness Scale” for school principals and test its validity and reliability. The adapted “School Principals’ Individual Innovativeness Scale (SPIIS)” differs from the literature at some points. The final 19-item form scale has 11 positive and 8 negative items, and two-factor structure. Cronbach Alpha values were 0.92, 0.88 for the factors titled Openness to Innovation and Resistance to Innovation, and 0.83 for the whole scale. The corrected item-total correlation values of the scale and, the significance of the item mean scores of the lower 27% and upper 27% groups indicate that items make discriminative measurements. In the modified scale model obtained as a result of the Confirmatory Factor Analysis, the fit index values are at excellent, good and acceptable levels. Calculated χ2/sd ratio is 1.23. The findings show that 19-item SPIIS is a valid and reliable measurement tool that can be used in determining the perceptions of school principals' individual innovativeness. It is predicted that determining the individual innovativeness levels of school principals and/or using SPIIS in related studies will contribute to the development of individual innovativeness of school principals in the field of educational administration.

Anahtar Kelimeler

individual innovativeness, school principals, scale adaptation

Bireysel Yenilikçilik Ölçeği'nin Okul Yöneticileri İçin Uyarlanması: Türkçe Geçerlik-Güvenirlik Çalışması

Öz

Bu çalışma “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği’’ni okul yöneticileri için uyarlayarak, geçerlik ve güvenirliğini test etmeyi amaçlamaktadır. Uyarlanan “Okul Yöneticileri Bireysel Yenilikçilik Ölçeği (OYBYÖ)” alanyazından bazı noktalarda farklılaşmıştır. 19 maddelik son form ölçek, 11 pozitif ve 8 negatif madde ve iki faktörlü yapıya sahiptir. Cronbach Alfa değerleri, Yeniliğe Açıklık ve Yeniliğe Direnç olarak isimlendirilen faktörler için 0.92, 0.88 ve tüm ölçek için 0.83’tür. Ölçeğin düzeltilmiş madde toplam korelasyon değerleri ve madde ortalama puanları arasındaki farkların anlamlılığı alt %27’lik ile üst %27’lik grupların madde ortalamaların ayırt edici ölçüm yaptıklarını göstermektedir. Doğrulayıcı Faktör Analizi sonucunda elde dilen modifikasyon yapılmış ölçek modelinde, uyum indeksi değerleri mükemmel, iyi ve kabul edilebilir düzeylerdedir. Hesaplanan χ2/sd oranı 1.23’tür. Bulgular, 19 maddelik OYBYÖ’nin okul yöneticilerinin bireysel yenilikçiliği ile ilgili algıların belirlenmesinde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermektedir. Okul yöneticilerinin bireysel yenilikçilik düzeylerinin tespit edilmesinin ve/veya ilişkili araştırmalarda OYBYÖ’nin kullanılmasının, eğitim yönetimi alanında okul yöneticilerinin bireysel yenilikçiliklerinin geliştirilmesine katkı sağlayacağı öngörülmektedir.

Anahtar Kelimeler

bireysel yenilikçilik, okul müdürleri, ölçek uyarlama

Kaynakça

• Afuah, A. (1998). Responding to structural industry changes: A technological evolution perspective. Oxford University Press, 6(1), 183–202. https://core.ac.uk/download/pdf/33896375.pdf
• Agarwal, R., & Prasad, J. (1998). The antecedents and consequents of user perceptions in information technology adoption. Decision Support Systems, 22, 15–29. https://doi.org/10.1016/S0167-9236(97)00006-7
• Bayık, M. E., & Gürbüz, S. (2016). Ölçek uyarlamada metodoloji sorunu: Yönetim ve örgüt alanında uyarlanan ölçekler üzerinden bir araştırma. İş ve İnsan Dergisi, 3(1), 1–20. https://doi.org/10.18394/iid.15648
• Beşkaya, Y. M. (2017). Eğitim yöneticilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Bartın Üniversitesi.
• Bollen, K. A. (1989). Structural equations with latent variables. Wiley.
• Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. The Guilford Press.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470–483.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem.
• Cole, D. A. (1987). Utility of confirmatory factor analysis in test validation research. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55(4), 584-594. https://doi.org/10.1037/0022-006X.55.4.584
• Corwin, R. G. (1975). Innovation in organisations: The case of schools. Sociology of Education, 48(1), 1–37. https://doi.org/10.2307/2112048
• Çetin, D., & Bülbül, T. (2017). Okul yöneticilerinin teknostres algıları ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 1241–1264. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2017.17.31178-338821
• Çoklar, A. (2012). Individual innovativeness levels of educational administrators. Digital Education Review, 22, 100–110.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (Multivariate statistics for social sciences: SPSS and LISREL applications). PegemA.
• DeMarzo, L. (2018). Public school principals’ perceptions of innovation [Dissertation]. Simon Fraser University. http://summit.sfu.ca/system/files/iritems1/17984/etd10554_LDeMarzo.pdf
• Ekpoh, U., & Asuquo, M. (2018). Principals' transformational leadership practices as determinants of organizational commitment and value re- orientation among secondary school teachers. International Journal of Education, Learning and Development, 6(2), 26–40.
• Erkuş, A. (2012). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme-1: Temel kavramlar ve işlemler. Pegem.
• Etezadi-Amoli, J., & Farhoomand, A. F. (1996). A structural model of end user computing satisfaction and user performance. Information & Management, 30, 65–73. https://doi.org/10.1016/0378-7206(95)00052-6
• Ettlie, J.E., & O’Keefe, R. D. (1982). Innovative attitudes, values, and intentions in organizations. Journal of Management Studies, 19(2), 163–182. https://doi.org/10.1111/j.1467-6486.1982.tb00066.x
• Geijsel, F., Berg, R., & Sleegers, P. (2010). The innovative capacity of schools in primary education: A qualitative study. International Journal of Qualitative Studies in Education, 12, 175–191. https://doi.org/10.1080/095183999236240
• George, D., & Mallery, M. (2010). SPSS for windows step by step: A simple guide and reference, 17.0 update (10a ed.). Pearson.
• Goldsmith R. E., & Hofacker, C.F. (1991). Measuring consumer innovativeness. Journal of the Academy of Marketing Science, 19(3), 209–221. https://doi.org/10.1007/BF02726497
• Goldsmith, R. E. (1991). The validity of a scale to measure global innovativeness. Journal of Applied Business Research, 7, 89–97. https://doi.org/10.19030/jabr.v7i2.6249
• Goldsmith, R. E. (1991). The validity of a scale to measure global innovativeness. Journal of Applied Business Research, 7(2), 89–97. https://doi.org/10.19030/jabr.v7i2.6249
• Güleç, H., & Yenel, A. (2010). 20 maddelik Toronto Aleksitimi Ölçeği Türkçe uyarlamasının kesme noktalarına göre psikometrik özellikleri. Klinik Psikiyatri, 13, 108–112. https://jag.journalagent.com/kpd/pdfs/KPD_13_3_108_112.pdf
• Hair, J. F., Anderson, R. E., Babin, B. J., & Black, W. C. (2010). Multivariate data analysis: A global perspective (Vol. 7). Pearson Education.
• Hair, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C., & Sarstedt, M. (2013). A primer on partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM). Sage.
• Hite, J., Williams, E., Hilton, S., & Baugh, S. (2006). The role of administrator characteristics on perceptions of innovativeness among public school administrators. Education and Urban Society, 38, 160–187. https://doi.org/10.1177/0013124505284289
• Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1–55. https://doi.org/10.1080/10705519909540118
• Hurt, H. T., Joseph, K., & Cook, C. D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communications Research, 4(1), 58–65. https://doi.org/10.1111/j.1468-2958.1977.tb00597.x
• Igalens, J., & Roussel, P. (1999). A study of relationships between compensation package, work motivation and job satisfaction. Journal of Organizational Behaviour, 20(7), 1003–1025.
• Işık, C., & Meriç, S. (2015). Otel yöneticilerinin bireysel yenilikçi kapsamında değerlendirilmesi: Van ili örneği. Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, 4(1), 1–16.
• Jöreskog, K. G., & Sörbom, D. (1993). LISREL 8: Structural equation modeling with the SIMPLIS command language. Scientific Software International.
• Kılıç, S. (2016). Cronbachs alpha reliability coefficient. Journal of Mood Disorders, 6(1), 47–48. https://doi.org/10.5455/jmood.20160307122823
• Kılıçer, K., & Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel Yenilikçilik Ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 150–164.
• Kirton, M. (1976). Adaptors and innovavators. A description and measure. Journal of Applies Psychology, 61, 622–629. https://doi.org/10.1037/0021-9010.61.5.622
• Koçak, C., & Önen, A. S. (2012). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özelliklerine göre yansıtıcı düşünme eğilimlerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 46–54.
• Midgley, D. F., & Dowling, G. R. (1978). Innovativeness: The concept and its measurement. Journal of Consumer Research, 4, 229–242. https://doi.org/10.1086/208701
• Munro, B. H. (2005). Statistical methods for health care research (Vol. 1). Lippincott Williams & Wilkins.
• Pallister, J. , & Foxall, G. R. (1998). Psychometric properties of the Hurt-Joseph-Cook scales for the measurement of innovativeness. Technovation, 18(11), 663–675. https://doi.org/10.1016/S0166-4972(98)00070-4
• Rogers, E. M. (1995). Diffusion of innovations (4th Edition). Free Press.
• Rogers, E. M. (2003). Diffusion of innovations (5th Edition). Free Press.
• Sarafidou, J., & Xafakos, E. (2015). Transformational leadership and principals' innovativeness: Are they the “keys” for the research and innovation oriented school? In Multidimensional perspectives on principal leadership effectiveness (pp. 324-348). IGI Global.
• Sarı, E., & Titrek, O. (2018). Okul yöneticilerinin sosyal ağlari kullanim amaçlari ile bireysel yenilikçilik (inovasyon) düzeyleri arasindaki ilişki. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(4), 2298–2320. https://dergipark.org.tr/tr/pub/aibuefd/issue/41844/448655
• Sarıoğlu, A. (2014). Bireysel Yenilikçilik Ölçeği’’nin hemşirelikte geçerlik ve güvenirliği [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Atatürk Üniversitesi.
• Schumaker, R. E., & Lomax, R. G. (2004). A beginner’s guide to structural equation modeling (2nd ed.). Lawrence Erlbaum.
• Shawn, J. D. (2008). An exploratory study of principal innovativeness and leadership behavior [Dissertation]. University of Oregon. https://scholarsbank.uoregon.edu/xmlui/bitstream/handle/1794/8286/Davitt_Shawn_D.Ed_spring2008.pdf?sequence=4
• Simonson, M. (2000). Personal innovativeness perceived organizational innovativeness, and computer anxiety. Updates scales. The Quarterly Review of Distance Education, 1(1), 69–76. https://www.learntechlib.org/p/91950/
• Steenkamp, J., Benedict E. M., Hofstede, F., & Wedel, M. (1999). A cross national investigation into the individual and national cultural antecedens of consumer innovativeness. Journal of Marketing, 63(2), 55–69. https://doi.org/10.1177/002224299906300204
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49–74. https://psycnet.apa.org/record/2006-04302-005
• Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ekinox.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). Pearson Education Inc.
• Taşdemir, S. (2013). Motivasyon kavramına genel bir bakış, motivasyon araçları ve bilgi teknolojileri ve iletişim kurumu ölçeğinde bir model [İdari uzmanlık tezi]. Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu.
• Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Nobel.
• Thompson, B. (2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: Understanding concepts and applications. American Psychological Association.
• Venkatraman, N. (1991). Information technology-induced business reconfiguration: The new strategic management challenge, In M. S. ScottMorton (ed.) The Corporation of the 1990s: Information technology and organizational transformation. Oxford University Press.
• Yılmaz, R., & Beşkaya, Y. M. (2018). Eğitim yöneticilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 51(1), 159–181. https://doi.org/10.30964/auebfd.406246
• Zhao, S. (2010). The China Model: Can it replace the Western model of modernization? Journal of Contemporary China, 19(65), 419–436. https://doi.org/10.1080/10670561003666061