Osmanlı Devleti kurulduğu andan itibaren sınırlarını hem batıda hem de doğuda sürekli olarak genişletmesini bilmiştir. Fetihlerle değişen sınırlar aynı zamanda her fetih sonrası yeniden tespit edilmeyi gerektirmiştir. Bu tespit işi ilk zamanlarda 15. yüzyıl gibi erken dönemlerde yani Osmanlı Devletinin daha güçlü olduğu zaman dilimi içinde sıklıkla tek taraflı ya da kısa müzakereler ile yapılırken daha sonra özellikle 17. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Osmanlı gücünün nispeten azalmasından ötürü daha ayrıntılı ve uzun müzakereler neticesinde belirlenmeye başlanmıştır. Sınır belirleme işleri hem ilk dönemlerde hem de daha sonraki dönemlerde bir takım sorunların çözülemeden kalmasını gerektirmiştir. Bu tarz sorunlar tartışma konusu olan mekânın kime ait olacağı sorusu etrafında sürerken çoğu zaman taraflar arasında çatışmanın da temel sebeplerinden olacaktır. Bu tartışmalı alanlardan birisi de Dalmaçya’da Osmanlı-Venedik sınırında yer alan Verpoglie/Vrpolje Kalesi ve çevresidir. İlk sınır çizimlerinden itibaren muğlak/gri alan olarak kalan bu yer bir süre sonra Uskokların sığındıkları yer haline gelmiş ve bu durum Osmanlı tarafını oldukça zor duruma sokmuştur. Bundan dolayı Osmanlılar bölgenin kendilerine ait olduğunu iddia edip kısa süreli de olsa burayı ele geçirmişlerdir. Ancak 1573 yılından 1591 yılına kadar zamana yayılan ve sıklıkla kesintilerle devam eden uzun tartışmalarda sorun tam olarak çözülememiştir. Bu makale işte bu sorunlu konu hakkında Venedik tarafının kaleme aldığı ayrıntılı raporlar etrafında yazılmıştır ve bu sorun özelinde bir taraftan ilk Osmanlı-Venedik sınırlarının nasıl tespit edildiği anlatılırken diğer taraftan da sınırlarda iki devlet arasındaki ilişkilerin belli dönemine ışık tutulmaya çalışılmıştır.
Verpoglie/Vrpolje Bosna Paşası Ulama Bosna Paşası Ferhad Bosna Paşası Halil Alessandro Malipiero
The Ottoman Empire knew how to expand its boundaries continuously to the East and the West, since the day of its foundation. The boundaries that changed with conquests also required re-setting after every conquest. The boundaries were often set unilaterally or through brief negotiations in the earlier periods of the Ottoman Empire, around the 15th century, in other words within the period of time when the Ottoman Empire was stronger, whereas afterwards, they started being formed upon detailed and long negotiations, since the power of the Ottoman Empire relatively fell as of the second half of the 17th century in particular. The procedures for setting boundaries necessitated that a number of problems remained unsolved both in the early periods and in the subsequent periods. While such problems revolved around the question of who would possess the location, which was the question at debate, they would also become, most of the time, one of the main reasons behind the conflicts among parties. One of those controversial areas were the Verpoglie/Vrpolje Castle and its surrounding area, located at the Ottoman-Venetian border in Dalmatia. Remaining as an ambiguous/grey area since the initial drawings of boundaries, that spot became a shelter for Uskoks after a while, which put the Ottoman side in a difficult position. The Ottomans, therefore, claimed that the area belonged to them and seized it even for a short period of time. However, the problem could not be fully resolved in the long discussions that spanned time from 1573 to 1591 and continued with frequent interruptions. This article addresses the detailed reports written by the Venetian side on the issue and, as specifically regarding this problem, tells about how the initial Ottoman-Venetian boundaries were formed, on the one hand, and tries to enlighten a certain period of the relationships between the two states, on the other hand.
Verpoglie/ Vrpolje Ulama Pasha (Bosnia) Ferhad Pasha (Bosnia) Halil Pasha (Bosnia) Alessandro Malipiero
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 21 Haziran 2021 |
Kabul Tarihi | 10 Eylül 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 38 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.