Biopunk is a subgenre of science fiction that focuses on biotechnology. It focuses on the effects of biotechnology rather than information technology. Biopunk, which deals with synthetic biology, is derived from cyberpunk, which involves biohackers, biotech mega-corporations and oppressive government agencies manipulating human DNA. In keeping with the atmosphere of cyberpunk, biopunk often explores the dark side of genetic engineering and represents the underside of biotechnology.
Paolo Bacigalupi's The Wind Up Girl (2012) is a good example of biopunk, a subgenre of science fiction. In the novel in question, there are characters deemed suitable for the discussion of biotechnology, biopunk and representations of the female body. Emiko, one of the most interesting characters in the novel, is not a real human being because she was genetically engineered and developed in a laboratory environment. With genetic engineering, the era of creating the "perfect human" has begun and mechanical humans have been integrated into bodies. With this creation, deterioration and change occur in the human structure. This transformation is not only in the female body, but also in the issues concerning women. The sub-headings in question are gender and types of violence. In a dystopian life where gender inequalities are seen, gender discrimination is in question. In the novel focusing on the female body, it is possible to talk about the types of violence against women that may occur when gender roles are not observed.
In this study, the genetically modified fictional characters in The Wind Up Girl ("New Human" according to the definition in the book) will be analyzed through the female body within the framework of biopunk, gender inequality and forms of violence against women.
Biopunk female body violence against women gender The Wind Up Girl
Biyopunk, biyoteknolojiye odaklanan bir bilim kurgu alt türüdür. Bilgi teknolojisinden çok biyoteknolojinin etkilerine odaklanır. Sentetik biyolojiyle ilgilenen biyopunk; biyolojik korsanları, biyoteknolojik mega şirketleri ve insan DNA'sını manipüle eden baskıcı devlet kurumlarını içeren siberpunktan türetilmiştir. Siberpunk’ın atmosferine ayak uyduran biyopunk, genellikle genetik mühendisliğinin karanlık tarafını inceler ve biyoteknolojinin düşük taraflarını temsil eder.
Paolo Bacigalupi'nin Kurma Kız (2012) romanı bilimkurgunun alt türlerinden biyopunk için iyi bir örnektir. Söz konusu romanda biyoteknoloji, biyopunk ve kadın bedeni temsilleri tartışması için uygun görülen karakterler vardır. Romandaki en ilginç karakterlerden biri olan Emiko, genetiğiyle oynandığı ve laboratuvar ortamında geliştirildiği için aslında gerçek bir insan değildir. Genetik mühendisliği ile "mükemmel insan” yaratma dönemi başlamıştır ve mekanik insanlar bedenlere entegre edilmiştir. Bu yaratımla birlikte insan yapısında bozulma ve değişim meydana gelmektedir. Bu dönüşüm sadece kadın bedeninde değildir, buna bağlı olarak kadınları ilgilendiren konularda da değişiklik olmuştur. Söz konusu alt başlıklar; toplumsal cinsiyet ve şiddet türleridir. Toplumsal cinsiyet eşitsizliklerin görüldüğü distopik bir yaşamda cinsiyet ayrımcılığı söz konusudur. Kadın bedenine odaklanan romanda cinsiyet rolleri gözetilmediğinde meydana gelebilecek kadına yönelik şiddet türlerinden söz etmek mümkündür.
Bu çalışmada, Kurma Kız’da genetiğiyle oynanan kurma karakterler (romandaki tanıma göre “Yeni İnsan”) biyopunk, cinsiyet eşitsizliği ve kadına yönelik şiddetin türleri çerçevesinde kadın bedeni üzerinden incelenecektir.
Biyopunk kadın bedeni kadına şiddet toplumsal cinsiyet Kurma Kız
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 28 Haziran 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 28 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 26 Aralık 2022 |
Kabul Tarihi | 24 Eylül 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 41 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.