Öz
R. S. Thomas, kendisini toplumun yerleşik kurumları içinde huzursuz hisseden bir kişinin hikayesini anlatır. Bu çalışma, Galler şiiri ve Thomas’ın yeri üzerine kısa bir açıklamayla başlar. Daha sonra, çalışma şiirlerdeki duygusal kırılma noktalarının izini sürebilmek için Thomas’ın ilk ve sonraki derlemelerinden seçilen şiirleri inceler. Çalışma ayrıca Thomas’ın şiirlerini göçer özellik ve göçer zaman kavramı üzerinden okumaya çalışır. Bununla birlikte varacak bir hedefin olmaması hissi yokçu bir deneyime sevk etmez. Aksine birbirine bağlanmışlık düşüncesini ve Thomas’ın şiirini besleyen bir iki bilinçliliği oraya çıkarır. Marjinde olmayı açıkça tercih ederek, şiir kişisi uzun süredir hissettiği huzursuzluktan kendisini çıkaracak sınırlar üzerinde yürür. Böyle bir seçeneğin olmadığını keşfederek, düzenin zamansallığına döner. Ancak hasretini çektiği şeyin kırıntılarını devingen akışta yakalar