Folk Songs as an Element of the Tradition in the Poetry of Hilmi Yavuz

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 15, 29 - 36, 17.03.2020

Mehmet Öz

https://doi.org/10.20304/humanitas.678460

Öz

When the development of literature is defined as an uninterrupted line from past to present, it is clear that a tradition is mentioned considering this aspect of the literature. At this point, the understanding that each stop on this line contains some traces of previous stops comes into prominence. Tradition is an indispensable source in terms of poets and understandings that care about the tradition, that make more or less use of it and that transfer it to the future with a new perspective by walking over those traces is a significant criterion for them. Of course, poets understanding, criticizing and rejecting tradition have existed in the history of literature at alltimes. Contrary to those who reject tradition, Hilmi Yavuz is one of the poets who gives importance to tradition and makes use of it to turn it into a significant source of his poetry. Yavuz is one of those who try to make use of the classic Turkish poetry, folk poetry and Western poetry. For this reason, various traces of the tradition can be encountered in his poems. In this article, first, the focus will be set on the tradition and the relationship between the tradition and Hilmi Yavuz, and, second, the poems of Hilmi Yavuz will be approached in terms of folk songs, one of the significant elements of the tradition. 

Anahtar Kelimeler

tradition, Hilmi Yavuz, poetry, folk poetry, folk song

Hilmi Yavuz Şiirinde Geleneğin Bir Unsuru Olarak Türküler

Öz

Edebiyatın gelişimi geçmişten bugüne uzanan kesintisiz bir çizgi olarak tanımlandığında ve edebiyata bu gözle bakıldığında elbette bir gelenekten söz edildiği açıktır. Çünkü bu noktada bu çizgi üzerindeki her durağın önceki duraklardan kimi izleri bünyesinde barındırdığı anlayışı ön plana çıkmaktadır. Geleneği önemseyen, ondan az veya çok faydalanmayı, bu iz üzerinden yürüyerek onu yeni bir bakış açısıyla geleceğe taşımayı kayda değer bir ölçü kabul eden şairler ve anlayışlar açısından gelenek vazgeçilemez bir kaynaktır. Elbette edebiyat tarihi içinde geleneği eleştiren, onu reddeden şair ve anlayışlar da kimi zaman var olagelmiştir. Geleneği reddedenlerin aksine Hilmi Yavuz, geleneği önemseyen, ondan faydalanarak onu şiirinin önemli bir kaynağına dönüştüren şairlerdendir. Yavuz; gerek klasik Türk şiirinden, gerek halk şiirinden, gerekse de Batı şiirinden faydalanmaya çalışanlardandır. Bu yüzden onun şiirlerinde geleneğin çeşitli izlerine çokça rastlanmaktadır. Bu makalede önce gelenek, gelenek ve Hilmi Yavuz ilişkisi üzerinde durulacak; daha sonra Hilmi Yavuz’un şiirlerine, geleneğin önemli unsurlarından biri olan türküler açısından yaklaşılacaktır. 

Anahtar Kelimeler

Gelenek, Hilmi Yavuz, Şiir, Halk şiiri, Türkü

Kaynakça

• Akkanat, C. (2012). Gelenek ve ikinci yeni şiiri. İstanbul: Okur Kitaplığı.
• Assmann, J. (2015). Kültürel bellek. (A. Tekin, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1997)
• Ayvazoğlu, B. (1997). Altı çizili satırlar. İstanbul : Timaş Yayınları.
• Ayvazoğlu, B. (1997). Geleneğin direnişi. İstanbul: Ötüken Yayınları.
• Halbwachs, M. (2018). Kolektif bellek. (Z. Karagöz, Çev.) İstanbul: Pinhan Yayıncılık. (Orijinal çalışma basım tarihi 1950)
• Karakoç, S. (2007). Edebiyat yazıları 1. İstanbul: Diriliş Yayınları.
• Kemal, Y. (2017). Edebiyata dair. İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti.
• Kula, O. B. (2012). Dil felsefesi edebiyat kuramı (Cilt 2). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Tanpınar, A. H. (2016). Edebiyat üzerine makaleler. İstanbul: Dergah Yayınları.
• Ülgener, S. F. (2006). İktisadi çözülmenin ahlak ve zihniyet dünyası. İstanbul: Derin Yayınları.
• Yavuz, H. (1999). Şiir henüz. İstanbul: Est & Non Yayınları.
• Yavuz, H. (2010). Alafrangalığın tarihi. İstanbul: Timaş Yayınları.
• Yavuz, H. (2018). Büyü'sün yaz. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Yılmaz, E. B. (2019). Edebiyat şehir hafıza. İstanbul: Kesit Yayınları.