Gebelerin Evlilik Doyumlarının Değerlendirilmesi

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 3, 209 - 219, 23.12.2018

Tuğçe Sönmez , Serap Ejder Apay , Elif Yağmur Gür

https://doi.org/10.31125/hunhemsire.500790

Cited By: 3

Öz

Amaç: Bu çalışma, gebelerin evlilik doyumlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı-kesitsel tipte olan bu çalışmanın evrenini, Türkiye’nin
doğusundaki bir doğum/ bir üniversite hastanesine Aralık 2014-Şubat 2015 tarihleri arasında
gelen gebeler; örneklemini ise toplam 203 gebe oluşturmuştur. Araştırmaya başlamadan önce,
Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Etik Kurulundan onay, ilgili hastanelerden
resmi izin, katılımcılardan sözel onam alınmıştır. Veriler anket formu, Golombok-Rust
Evlilik Durumu Envanteri (GREDE) kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde yüzdelik
dağılımlar, ortalama, varyans analizi (ANOVA), t testi, non-parametrik testler (Kruskal Wallis,
MannWhitney-U) kullanılmıştır.
Bulgular: Gebelerin GREDE puan ortalamasının 45.90±5.76 olduğu; ölçeğin kesme puanlarına
göre gebelerin %45.8’inin evliliklerinde çok ciddi sorunları olduğu saptanmıştır. Okur-yazar
olan gebelerin, evlilik süresi 19-24 ay, ev içi sorumluluğu kendisine ait olanların GREDE ölçek
puan ortalamalarının daha yüksek olduğu ve grupların puan ortalaması arasındaki farkın
istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulunmuştur (p<0.05).
Sonuç: Araştırmada yer alan gebelerin evlilik doyumlarında çok ciddi sorunları olduğu; eğitim
durumunun, evlilik süresinin, ev içi sorumlulukların evlilik doyumunu etkilediği bulunmuştur.
Bu çerçevede evli çiftler ilişkilerinin her döneminde desteğe ihtiyaç duyduğunda sağlık
çalışanları ve evlilik danışmanlarından gerekli desteği almalıdır.

Anahtar Kelimeler

Evlilik, evlilik doyumu

Kaynakça

• 1. Williams K. Has the future of marriage arrived? A contemporary examination of gender, marriage and psychological well-being. Journal of Health and Social Behavior. 2003;44:470-487. 2. Çağ P, Yıldırım İ. Evlilik doyumunu yordayan ilişkisel ve kişisel değişkenler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2013;4(39):13-23. 3. Çelik M. Evlilik doyum ölçeği geliştirme çalışması. C.U. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora tezi. 2006. 4. Barling J. Effects of husbands work experiences on wives’ marital satisfaction. The Journal of Social Psychlogy. 1994;124:219-225. 5. Grych JH, Seid M, Fincham FD. Assessing marital conflict from the child’s perspective: the children’s perception of interparental conflict scale. Child Development. 1992;63:558-572. 6. Alayi Z, Gatab TA, Zad Khamen AB. Relation between communication skills and marital adaptability among university students. Social and Behavioural Sciences. 2011;30:1959-1963. 7. Amiri M, Farhoodi F, Abdolvand N, Bidakhavidi AR. A study of the relationship between big-five personality traits and communication styles with marital satisfaction of married students majoring in public universities of Tehran. Social and Behavioral Sciences. 2011;30:685-689. 8. Hosseinkhanzadeh AA, Yeganeh T. The effects of life skills training on marital satisfaction. Social and Behavioral Sciences. 2013;84:769-772. 9. Bahmani M, Aryamanesh S, Bahmani M, Gholami S. Equity and marital satisfaction in Iranian employed and unemployed women. Social and Behavioral Sciences. 2013;84:421-425. 10. Quek KF, Low WY, Razack AH, Chua CB, Loh CS. The feasibility of the Golombok-Rust inventory of marital state (GRIMS) in assessing marital satisfaction in a Malaysian population. Journal of Sex Marital Therapy. 2002;28:423-426. 11. Farah LK, Shahram V. The effect of sexual skills training on marital satisfaction. Social and Behavioral Sciences. 2011;30:2581-2585. 12. Rafatmah A, Nazari MA, Nasrollahi B. The relationship between sexual variety-seeking and marital satisfaction among available couples. Social and Behavioral Sciences. 2011;30:1381-1384. 13. Gol HC, Rostami AM, Goudarzi, M. Prediction of marital satisfaction based on perfectionism. Social and Behavioral Sciences. 2013;89:567-571. 14. Rini C, Schetter DC, Hobel CJ, Glynn LM, Sandman CA. Effective social support: antecedents and consequences of partner support during pregnancy. Personal Relationships. 2006;13(2):207- 229. 15. Kılıçarslan S. Edirne şehir merkezindeki son trimester gebelerin sosyodemografik özellikleri, yaşam kaliteleri, kaygı düzeyleri. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği AD, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. 2008. 16. Van der Akker OBA. Reproductive health psychology. UK: Wiley-Blackwell. 2012. 17. ACOG. Obstetrics and gynecology. 7nd Ed. Philadelphia: Wolters Kluwer, Lippincott William & Wilkins; 2014. 18. Murray SS, McKınney ES. Foundations of maternal-newborn and women’s health nursing. 6th Ed. ABD: Elseiver Saunders; 2014. 19. Şahin EM, Kılıçarslan S. Son trimester gebelerin depresyon ve kaygı düzeyleri ile bunları etkileyen etmenler. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2010;27(1):51-58. 20. Heron J, OConnor TG, Evans J, Golding J, Glover V. The course of anxiety and depression through pregnancy and the postpartum in a community sample. Journal of Affective Disorders. 2004;80(1):65- 73. 21. Arslantaş A, Ergin F, Balkaya NA. Aydın il merkezinde doğum sonrası depresyon sıklığı ve ilişkili risk etmenleri. A.D.Ü. Tıp Fakültesi Dergisi. 2009;10(3):13-22. 22. Erbek E, Beştepe E, Akar H, Eradamlar N, Alpkan RL. Evlilik uyumu. Düşünen Adam. 2005;18(1):39-47. 23. Doyurgan KT. Gebelik ve gebelik sonrası dönemdeki kadınların uyum düzeyleri. Ondokuz mayıs Üniversitesi. Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. 2009. 24. Şener A, Terzioğlu G. Ailede eşler arasında uyuma etki eden faktörlerin araştırılması. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları. 2002. 25. Tutarel Kışlak Ş, Çabukça F. Empati ve demografik değişkenlerin evlilik uyumu ile ilişkisi. Aile ve Toplum, Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi. 2002;2(5):35-42. 26. Taşçı E. Hiperemezis gravidarum tanısı alan ve almayan gebelerin evlilik uyum düzeylerinin karşılaştırılması. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. 2004. 27. Yekenkunrıl D, Mete S. Gebelikte bulantı kusma, evlilik uyumu ve eş ilişkisi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi. 2012;5(3):89-95 28. Duyan V, Duyan GÇ. Golombok-Rust Evlilik Durumu Envanteri’nin Türkçe Sürümünün Bir Grup Evli Çift Üzerinde Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care. 2014;8(3):100-7. 29. Bayık A. Hemşirelik araştırmalarında etik. In: Erefe İ, Editör. Hemşirelikte Araştırma İlke, Süreç ve Yöntemleri, Odak Ofset; 2004.p.27-48. 30. Gümüşdaş M. Gebelerde Evlilik Uyumu ve Sosyal Destek Arasındaki İlişki. Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. 2014. 31. Çakır S. Evli Bireylerin Evlilik Uyumlarının Ana-Babalarına Bağlanma Düzeyleri ve Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. 2008. 32. Sezer Ö. Kadınların uyum düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2005; 3 (23):87-98. 33. Üncü S. Duygusal zeka ve evlilik doyumu ilişkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. 2007.