Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Öğrencilerinde Ev Egzersiz Programı Önerilen ve Önerilmeyen Grupların Fiziksel Aktivite İle Depresyon Düzeylerinin Karşılaştırılması

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 25 - 35, 30.06.2019

Elif İrem Günaydın , Ayşe Nur Tunalı , Seda Saka

Öz

Bu
çalışmanın amacı; ev egzersiz programı ile fiziksel aktivite ve depresyon
düzeyi arasındaki ilişkiyi incelemektir. Günümüz koşullarında özellikle genç
yetişkinlerde fiziksel olarak inaktif olmanın ruh durumunu da etkileyebileceği
görüşü bu çalışmanın planlanmasına teşvik etti. Çalışma, T.C. Haliç
Üniversitesinde öğrenim görmekte olan yaş ortalaması 21,35±1,49 olan 120
gönüllü Fizyoterapi ve Rehabilitasyon öğrencisi ile yapılmıştır. Çalışmada,
fiziksel aktiviteyi değerlendirmek için Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi
(International Physical Activity Questionnaire, IPAQ), depresyon düzeyini
belirlemek için Beck Depresyon Ölçeği kullanılmıştır. Uygulanacak anket ve
ölçekler yüz yüze yapılmıştır. Ev egzersiz programı olarak alt ve üst
ekstremite germe, postür, spinal stabilizasyon, solunum ve gevşeme egzersizleri
verilmiştir. Egzersizlerin 6 hafta boyunca, haftada 3 gün yapılması istendi.
Elde edilen veriler SPSS 22.0 (Statistical Package for Social Sciences- Sosyal
Bilimler İçin İstatistik Paketi) paket programı ile analiz edilmiştir. Egzersiz
verilen ve verilmeyen gruplar Independent Samples Test ile karşılaştırılmıştır.
Grupları kendi aralarında karşılaştırmak için Paired Samples Test
kullanılmıştır. İstatistiksel anlamlılık p <0.05 düzeyinde
değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonucunda egzersiz verilen grubun, Beck
depresyon düzeyi(p=0,652), IPAQ Aktivite Değerleri (Şiddetli, Orta Şiddetli,
Yürüme, Oturma, Toplam) kendi arasında istatistiksel olarak anlamlı değildir.
Egzersiz verilmeyen grup, IPAQ Aktivite Değerleri(Şiddetli, Orta Şiddetli,
Yürüme, Oturma, Toplam) kendi arasında istatistiksel olarak anlamlı
bulunmamıştır. Çalışmadan elde ettiğimiz sonuçlara göre ev egzersizinin fiziksel
aktivite ve Beck Depresyon düzeyine etkisi bulunmamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Fiziksel aktivite, depresyon, ev egzersizi

Kaynakça

• (1) Baltacı, G. (2008). Obezite ve Egzersiz. T.C. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Yayın No:730. Ankara.
• (2) Bauman A., Merom D., Bull FC., Buchner DM., Fiatarone Singh MA.(2016) Up the evidence for physical activity: summative reviews of the epidemiological evidence, prevalence, and interventions to promote ‘’Active Aging’’, The Gerontological Society of America, Vol.56, No.S2, S268-S280.
• (3) Heyward V., (2006) Advanced H. Fitness Assesment and Exercise Prescription. Human Kinetics, USA, 1-5.
• (4) Stewart, A.I. Community – based physcal activity programs for adults age 50 and older. Journal of Aging and Physical Activity, 9. 2001 71-91.
• 5 Craig, C.L., Marshall, A.L., Sjöström, M., Bauman, A.E., Booth, M.L., Ainsworth, B.E., Pratt, M., Ekelund, U., Yngve, A., Sallis, J.F., Oja, P., International Physical Activity Questionnaire: 12-country reliability and validity, Med. Sci. Sports. Exerc., 35, 1381-1395, 2003.
• (6) Canan, F.,Ataoğlu, A. (2010). Anksiyete, depresyon ve problem çözme becerisi algısı üzerine düzenli sporun etkisi. Anatolian Journal of Psychiatry,11 (38), 38-48.
• (7) Brunes, A., Gudmundsdottir, S.L., Augestad, L.B. (2014). Gender-specific associations between leisure-time physical activity and symptoms of anxiety: the HUNT study. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 1-9.
• (8) World Health Organization. Global Health Risk Report (2004). Erişim,17.05.2016.
• (9) Lee, I.M., Shiroma, E.J., Lobelo, F., Puska, P., Blair, S.N., Katzmarzyk, P.T. ve diğerleri. (2012). Effect of physical inactivity on major non-communicable diseases worldwide: an analysis of burden of disease and life expectancy. Lancet, 380 (9838), 219-229.
• (10) Savcı S., Öztürk M., Arıkan H., İnce D.İ., Tokgözoğlu L. Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri. Türk Kardiyoloji Derneği Arş. 2006; 34(3):166–172.
• (11) Yılmaz N, Gençöz T, Ak M. Psychometric properties of the defense style questionnaire: a reliability and validity study. Turk Psikiyatri Derg 2007; 18: 244-253.
• (12) De Mello, M.T., Lemos, V.d.A., Antunes, H.K.M., Bittencourt, L., Santos- Silva, R., Tufik, S. (2013). Relationship between physical activity and depression and anxiety symptoms: a population study. Journal of Affective Disorders, 149 (1), 241-246.
• (13) Lun, K. W., Chan, C. K., Ip, P. K., Ma, S. Y., Tsai, W. W., Wong, C. S., ... & Yan, D. (2018). Depression and anxiety among university students in Hong Kong. Hong Kong medical journal= Xianggang yi xue za zhi, 24(5), 466-472.
• (14) Palmer, J., Palmer, L. K., Michiels, K., and Thigpen, B. (1995). Effects of type of exercise on depression in recovering substance abusers. Perceptual and Motor Skills, 80, 523–530.
• (15) Lam LC, Wong CS, Wang MJ, et al. Prevalence, psychosocial correlates and service utilization of depressive and anxiety disorders in Hong Kong: the Hong Kong Mental Morbidity Survey (HKMMS). Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol 2015;50:1379-88.