The Validity and Reliability of The Environmental Awareness Assessment Scale for 48-66 Months Children

Yıl 2016, Cilt: 3 Sayı: 3, 17 - 45, 31.12.2016

Füsun Kurt Gökçeli , Adalet Kandır

Öz

Objectives: This research was conducted in order to test the
validity, reliability of "Environmental Awareness Assessment Scale for
48-66 Months Children".

Materials and
Methods: The study group of the
research consisted of 365 children determined by simple random sampling path
from six independent kindergarten tied to Eskisehir Province National Education
Directorate  in the  Central District in Eskişehir.  The
reliability and validity study of "Environmental Awareness Assessment
Scale for 48-66 Months Children"  was conducted with the determined
study group. The basic premise of the research data was collected via
"Personal İnformation Form", "Environmental Awareness Assessment
Scale for Children 48-66 Months".

Results: For the validation study of Scale, content validity of
the scale was evaluated.  In order to determine the construct validity of
the scale, exploratory factor analysis (EFA), confirmatory factor analysis (CFA)
were performed. In order to test the reliability of the scale KR-20 reliability
coefficient was calculated.

Conclusion: The results were statistically adequate,  it was
accepted that the scale is valid and reliable.

 

Anahtar Kelimeler

environment, environmental education, preschool education

“48-66 Aylık Çocuklar için Çevresel Farkındalığı Değerlendirme Ölçeği” nin Geçerlik-Güvenirlik Çalışması

Öz

Amaç: Bu araştırma,
“48-66 Aylık Çocuklar İçin Çevresel Farkındalığı Değerlendirme Ölçeği” nin
geçerlik ve güvenirlik çalışmasını yapmak amacıyla yapılmıştır.

Gereç ve Yöntem: Araştırmanın
çalışma grubunu Eskişehir İl’i Merkez İlçelerinden basit tesadüfi örnekleme
yolu ile belirlenen Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı olan, bağımsız altı
anaokulundan toplam 365 çocuk oluşturmuştur. Belirlenen çalışma grubu ile
“48-66 Aylık Çocuklar İçin Çevresel Farkındalığı Değerlendirme Ölçeği”nin
geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılmıştır. Araştırmanın temel dayanağı olan
veriler; “Kişisel Bilgi Formu” ve “48-66 Aylık Çocuklar İçin Çevresel
Farkındalığı Değerlendirme Ölçeği” ile toplanmıştır.

Bulgular: “48-66 Aylık
Çocuklar İçin Çevresel Farkındalığı Değerlendirme Ölçeği”nin
geçerlik-güvenirlik çalışmaları için, kapsam geçerliği, açımlayıcı faktör
analizi (AFA) ile faktör yapısının geçerli bir model olup olmadığını ortaya
koymak amacıyla doğrulayıcı faktör analizi (DFA) yapılmıştır. Ölçeğin
güvenirliğini test etmek amacıyla KR-20 güvenirlik katsayıları hesaplanmıştır.

Sonuç: Sonuçlar
istatistiksel olarak yeterli bulunmuş, ölçeğin geçerli ve güvenilir olduğu
kabul edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

çevre, çevre eğitimi, çevre farkındalığı, okul öncesi eğitim

Kaynakça

• Ardoin, N., M. (2009). Sense of place and environmental behavior at an ecoregicnal scale. A Dissertation Presented to the Faculty of the Graduate School of Yale University in Candidacy for the Degree of Doctor of Philosophy. Bartos, A., E., (2013). Friendship and environmental politics in childhood. Space and Polity, 17 (1), 17-32. Benzer, E. (2010). Proje tabanlı öğrenme yaklaşımıyla hazırlanan çevre eğitimi dersinin fen bilgisi öğretmen adaylarının çevre okuryazarlığına etkisi. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul. Bozyiğit, S. (2013). Çocukların çevre bilinçli tüketici olarak sosyalleşmesinde annelerin çocuk yetiştirme tutumlarının rolü. Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana. Broyles, I. (2011). Dıstrıbuted cognıtıon mınıcourse: an ınstructıonal ınterventıon toımprove the effectıveness of one-day envıronmental educatıon camps. A Dissertation Presented in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree Doctor of Philosophy Capella University, United States. Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. İstatistik, araştırma deseni spss uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem A. Cole, D., A. (1987). Utility of confirmatory factor analysis in test validation research. Journal of consulting and clinical psychology, 55, 584-594. Damerell, P., J. (2007). From knowledge to behaviour: can environmental education realise its potential? Master Thesis, London. Davis, J. (2009). Revealing The research ‘hole’ of early childhood education for sustainability: a preliminary survey of the literature. Environmental Education Research. Taylor & Francis,15(2), 227-241. Erten, S. (2004). Çevre eğitimi ve çevre bilinci nedir? Çevre eğitimi nasıl olmalıdır? Çevre ve İnsan Dergisi, Çevre ve Orman Bakanlığı Yayın Organı, 65/66(25), 1-13. Fisman, L. (2005). The effects of local learning on environmental awareness in children: an empirical ınvestigation. The Journal of Envıronmental Educatıon, 36(3), 39-50. Grodzinska-Jurczak, M., Stepska, A., Nieszporek, K., & Bryda, G. (2006). Perception of environmental problems among pre-school children in poland. International Research in Geographical and Environmental Education, 15(1), 62-76. Gülay, H., & Önder, A. (2011). Sürdürülebilir bir çevre için okul öncesi eğitimde çevre eğitimi. Ankara: Nobel Yayıncılık. Gülay, H., & Öznacar, M., D. (2010). Okul öncesi çocukları için çevre eğitimi etkinlikleri. Ankara: Pegem Akademi. Güven, E. (2011). Çevre eğitiminde tahmin-gözlem-açıklama destekli proje tabanlı öğrenme yönteminin farklı değişkenler üzerine etkisi ve yönteme ilişkin öğrenci görüşleri. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara. Jeong, J. (2004). Analysis of the factors and the roles of hrd in organizational learning styles as ıdentified by key ınformants at selected corporations in the republic of korea. Amerika: Texas A&M University. Major Subject: Educational Human Resource Development. Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara. Kline, R., B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford Press. Marın, M., C., & Yıldırım, U. (2004). Çevre sorunlarına çağdaş yaklaşımlar. Kırklareli: Beta. Marziana, A., Mahidin, M., & Maulan, S. (2010). Understanding children preferences of natural environment as a start for environmental sustainability. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 38, 324-333. Moseleya, C., Desjean, B., & Utleyb, J. (2010). The draw-an-environment test rubric (daet-r): exploring pre-service teachers’ mental models of the environment. Environmental Education Research, 16(2), 189-208. Nagra, V. (2010). Environmental education awareness among school teachers. Environmentalist, 30, 153-162. Özsoy, S. (2010). Effects of eco-school applıcatıon on elementary school Students’ envıronmental lıteracy levels. In Partıal Fulfıllment of The Requırements for the Degree of Doctor of Phılosophy ın The Department of Elementary Educatıon. Mıddle East Technıcal Unıversıty, Ankara. Pata, K. (2008). Conceptializing Awareness in Environmental Education: An Example of Knowing about Air-Related Problems. Science Education İnternational, 19 (1), 41-64. Robertson, J., S. (2008). Forming preschoolers' environmental attitude: lasting effects of early childhood environmental education. Environmental Education and Communıcatıon. Master of Arts. Royal Roads University, Canada. Shin, K., H. (2002). International Development of Environmental Education Development of Environmental Education in the Korean Kindergarten Context. Chonnam National University, Canada. Stapp, W., B. (1997). The concept of environmental education. Essential readings in environmental education. Illinois: Stipes. Stepath, C., M. (2009). Environmental education in the galápagos: where do we go from here? In Wolff, M & Gardener, M. (Eds.). (2009). Proceedings of the Galápagos Science Symposium. Galápagos Islands. Galápagos: Charles Darwin Foundation, 149-151. Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74. Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği. Walsh-Daneshmandi, A., & MacLachlan, M. (2006). Toward effective evaluation of environmental education: validity of the children’s environmental attitudes and knowledge scale using data from a sample of ırish adolescents. The Journal Of Environmental Education, 37 (2), 13-23. Wells, R., & Zeece, D., P. (2007). Books for children my place in my world: literature for place-based environmental education. Early Childhood Education Journal, 35, 285-291. Yaşaroğlu, C., (2012). İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin çevreye yönelik tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi. Doktora Tezi. İnönü Üniversitesi, Malatya.