Giriş
Literatürde lipit peroksidasyonunun kalp yetersizliğinde (KY) arttığı gösterilmiş ancak dekompanse kalp
yetersizliğinde (DKY) durumu hala açık değildir. Bu yüzden çalışmanın amacı, dekompanse kalp
yetersizliğinde lipit hidroperoksit'in (LOOH) serum düzeyini ve tedavinin LOOH düzeyleri üzerine etkisini
araştırmaktır.
Materyal ve Metod
Bu amaçla 50 DKYnedeni ile koroner yoğun bakım ünitesine yatan ve sonrasında kompansasyon sağlanarak
taburcu edilen hastalar (kompanse KY(KKY)) ve yaş ve cinsiyet özellikleri benzer kalp yetersizliği olmayan
50 sağlıklı gönüllü çalışmaya dahil edildi. Örnekler hastaların ve sağlıklı kontrollerin her ikisinin kan
damarlarından alındıktan sonra santrifüj edildi. Sonra, LOOH düzeyleri enzimatik bir metotla elde edilen
serumlarda çalışıldı.
Bulgular
En yüksek LOOH düzeyleri KKY grubunda en düşük LOOH düzeyleri kontrol grubunda idi. Ek olarak,
LOOH düzeyleri, DKY grubunda kontrollere göre belirgin olarak yüksekti (p<0,0001) ve KKY grubunda
DKY grubuna ve kontrollere göre de anlamlı derecede yüksekti (p<0,0001). Korelasyon analizinde LOOH
düzeyleri ile yaş, sistolik ve diastolik kan basıncı, serum glikozu ve troponin T düzeyleri, LV diastolik ve
sistolik çapları ile mitral yetersizliği varlığı pozitif olarak, ejeksiyon fraksiyonu ile negatif bir şekilde ilişkili
idi. Lineer regresyon analizi bu parametrelerden sadece açlık kan şekerinin LOOH'u bağımsız olarak
etkilediğini gösterdi.
Sonuç
Sonuç olarak akut DKY hastalarında LOOH yüksekti. Bu yükseklik hastaların yatırılarak kompansasyon
sağlanmasına rağmen azalmamaktaydı.
Background
In literature, increased lipid peroxidation in heart failure (HF) has been demostrated, however, it is stil not
clear in the decompensated heart failure (DHF). The aim of this study, hence, is to investigate serum lipid
hydroperoxide (LOOH) levels in the DHF patients and the effect of DHF treatment on serum LOOH levels.
Materials and Methods
For our experiment, 50 patients, who are DHF patients admitted to coroner intensive care unit and discharged
patients providing compansation after their hospitalisation, and 50 healty volunteers, whose age and gender
are similar to the 50 patients, were included. After samples venupunctured from blood vessel of both these
patients and healty volunteers, they were sentrifugated. Afterwards, LOOH levels were studied in the
obtained serums using an enzimatical method.
Results
The highest LOOH levels were in CHF group, and the lowest LOOH levels were in the control group.
Additionally, LOOH levels were significantly in DHF patients higher than in the the controls (p <0.0001),
and were significantly higher in the CHF group compared to both the DHF and control group (p <0.0001). In
the correlation analyses, LOOH levels were possitively correlated with the different parameters such as age,
systolic and diastolic blood pressures, serum glucose and troponin T levels, the left ventricule diastolic and
systolic diameters in the positive presence of mitral regurgitation, but negatifly correlated with the ejection
fraction. Linear regression analysis showed that only glucose level among these parameters affects the
LOOH levels independently.
Conclusions
As a result, LOOH levels elaveted in acute DHF patients. This elevation did not decrease after
treatment,which provides compansation, of the hospitalized patients.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2015 |
Gönderilme Tarihi | 20 Haziran 2015 |
Kabul Tarihi | 8 Temmuz 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 12 Sayı: 3 |
Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi / Journal of Harran University Medical Faculty