Investigation of Aggression Levels of University Students Doing Sports

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 16 - 24, 21.06.2020

Yunus Şahinler , Mahmut Ulukan

Öz

This study aimed to determine the aggressiveness levels of university students doing sports. To research 159 students voluntarily participated in the study in different sports branches studying at universities in Isparta, Kütahya and Antalya in the 2019-2020 academic year. The Aggressiveness Inventory developed by Kiper (1984) was used in the study. SPSS 25.0 statistical software was used to evaluate the data. Frequency and average values are used. Whether the data collection tools show normal distribution was tested. Since it is suitable for normal distribution, parametric tests were used. T test and ANOVA test were used to test the difference between the variables. In addition, Bonferroni and Tamhane were used for the difference of subgroups (α = 0.05). According to the results of the research, it has been determined that there is a significant difference between the aggression levels of university students according to age, gender and education variable. In addition, it was observed that the relationship between the ages of the participants and the levels of destructive aggression was higher at younger ages, decreased as the age progressed and increased at the later years. However, it was determined that there was no significant difference in terms of individuals' sports, their environment and leisure time.

Anahtar Kelimeler

Psychology, Aggressiveness, Sport

Spor Yapan Üniversite Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışmada spor yapan üniversite öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya, Isparta, Kütahya ve Antalya’da 2019-2020 eğitim öğretim yılında üniversitelerde öğrenim gören farklı spor branşlarında 159 öğrenci gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada Kiper (1984) tarafından geliştirilen Saldırganlık Envanteri kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 25.0 istatistik paket programı kullanılmıştır. Frekans ve ortalama değerlerinden faydalanılmıştır. Veri toplama araçlarının normal dağılım gösterip göstermediği test edilmiştir. Normal dağılıma uygun olduğu için parametrik testlerden yararlanılmıştır. Değişkenler arasındaki farklılığın test edilmesi için t testi ve Anova testinden faydalanılmıştır. Ayrıca alt grupların farklılığı için Bonferroni ve Tamhane kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre üniversite öğrencilerinin yaş, cinsiyet ve eğitim değişkenine göre saldırganlık düzeyleri alt boyutları arasında anlamlı bir farklılık olduğu saptanmıştır. Ayrıca katılımcıların yaşları ile yıkıcı saldırganlık düzeylerinin arasındaki ilişkinin daha küçük yaşlarda fazla olduğu, yaş ilerledikçe azaldığı ve daha ileri ki yaşlarda artış gösterdiği gözlemlenmiştir. Fakat bireylerin spor yapma yılı, yaşadıkları çevre ve boş zamanlarını değerlendirme değişkenleri açısından anlamlı bir farklılık olmadığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Psikoloji, Saldırganlık, Spor

Kaynakça

• Bandura, A. (1978). Aggression: A Social Learning Analysis, Prentice Hall, New Joursey.
• Bingöl, G.&, Demir, A. (2011). Amasya sağlık yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri. Göztepe Tıp Dergisi, 26(4), 152-159.
• Çobanoğlu, M.G. (1993). Sporda saldırganlık olgusu ve bu olgunun sportif performans üzerine etkisi (Doktora Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Demirhan, M. (2002). Kendi açma düzeyleri farklı genel lise öğrencilerinin bazı değişkenler açısından saldırganlık düzeylerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Dervent, F. (2007). Lise öğrencilerinin saldırganlık düzeyleri ve sportif aktivitelere katılımla ilişkisi (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Eroğlu, S. (2009). Saldırganlık davranışının boyutları ve ilişkili olduğu faktörler: lise ve üniversite öğrencileri üzerine karşılaştırmalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21): 206- 221.
• Erşan, E.E., Doğan, O., & Doğan, S. (2009). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin sosyo-demografik açıdan değerlendirilmesi, Cumhuriyet Tıp Dergisi, (31), 231–238.
• Gökbüzoğlu, B. (2008). Ergenlerin saldırganlık düzeyleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, İstanbul.
• Gültekin, F. (2008). Saldırganlık ve öfkeyi azaltma programının ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin saldırganlık ve öfke düzeyleri üzerindeki etkisi (Doktora Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Güner, B. Ç. (2006). Takım sporları ve bireysel sporlar yapan sporcuların saldırganlık düzeylerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Gür B, (2015). Evrensel bir sorun: sporda şiddet (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Gürsoy, F. (2002) Annesi çalışan ve çalışmayan çocukların saldırganlık eğilimlerinin incelenmesi. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi, 1(6-7), 7-15.
• Heper, E. (2012). Spor bilimleri ile ilgili kavramlar ve sporun tarihsel gelişimi, spor bilimlerine giriş (Ed: Hayri Ertan), Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
• Johnson, R.N. (1972). Aggression: In Man and Animals, Saunders Company, London.
• Karakuzulu, E. (2018) Savunma ve dövüş sporları yapan sporcular ile diğer bireysel sporları yapan sporcuların saldırganlık düzeylerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), Gaziantep Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep:
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kırımoğlu, H. Parlak N, Derecelioğlu Ç, Kepoğlu A. (2008). Lise öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin spora katılım düzeylerine göre incelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 2 (2);147-154.
• Kiper, İ. (1984). Saldırganlık türlerinin çeşitli ekonomik, sosyal ve akademik değişkenlerle ilişkisi (Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Lancelotta, G.X., Vaughn, S. (1980). Relation between types of aggression sociometric peer and teacher perception. Journal of Educational Psychology, 81 (1),890.
• Özkatarkaya, E. (2010). 18-25 yaş arası işitme engelli sporcuların stres ve saldırganlık düzeylerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), Erciyes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
• Russell, GW. (2003). Sport Riots: Social- Psychological Review, Canada foundations of Sport Champaign, IL: Human Kinetics Publishers.
• Şahin, H.M. (2003). Sporda şiddet ve saldırganlık. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• Şahinler, Y., & Ersoy A. (2019). Sporcuların zihinsel dayanıklılıklarının farklı değişkenlere göre incelenmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 5(2), 168-177.
• Tunç, A. (1997). Beden eğitimi ve spor tarihi. Ankara: Damla Ofset Matbaacılık, 77-90.
• Tuzgöl, M. (1998). Anne-baba tutumları farklı lise öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimle Enstitüsü, Ankara.
• Yılmaz, S. (2013). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin empatik eğilimleri ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (İstanbul ili Bayrampaşa ilçesi örneği), (Yüksek Lisans Tezi), Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yılmaz, M (2010). Üniversite öğrencilerinin kişilerarası ilişki tarzları ve kendini açma düzeyleri arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi), Muğla Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
• Yiğiter, K. (2012). Rekreatif etkinliklerin üniversite öğrencilerinde algılanan problem çözme becerisi ve benlik saygısı düzeylerine etkisi (Doktora Tezi), Kocaeli Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.