SORUŞTURMA EVRESİNİN TANIMI, İŞLEVİ, ÖZELLİKLERİ, ÜLKEMİZDEKİ TARİHÇESİ

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 1, 89 - 101, 08.02.2024

Bilge Burhanettin Gülcü

Öz

Bu araştırmamızın amacını; soruşturma evresinin tanımını yapmak, işlevi, özellikleri, ülkemizdeki tarihçesini incelemek oluşturur. Soruşturma, şüphelinin eylemleri çerçevesinde dereceye göre suç işlendiği izlenimi perspektifinden kovuşturmaya gerek duyulmadığına dair karar neticesi ya da iddianamenin kabul edilmesi ile sona eren ceza muhakemesi sürecinin ilk basamağıdır. Bu bağlamda bu aşama, ceza yargılamasının süjeleri hakkında tesis edilecek tüm işlem ve kararlara öncül bir aşama olması nedeniyle önem taşımaktadır. Yetkili makamlar tarafından suç haberinin alınması ile başlayan soruşturma evresinin etkin ve verimli şekilde yapılmasıyla; kovuşturma evresi için hazırlık yapılarak suç olarak değerlendirilen fiile yönelik deliller toplanmakta ve kovuşturmanın verimli bir şekilde yapılması sağlanmaktadır. 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nda soruşturmanın sonuçlandırılmasında bir takım husus/kavramların ele alınması, anlaşılması ve tartışılmasının daha kolay hale getirilmesi açısından çalışma dâhilinde; birinci bölümde soruşturma ve soruşturma evresi kavramları açıklanmıştır. İkinci bölümde ise tarihî süreç içerisinde ceza muhakemesi sistemleri perspektifinden soruşturma konusuna yer verilmiştir. Üçüncü bölüm olan son bölümde ise soruşturma evresinin özelliklerinden bahsedilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Soruşturma, Soruşturma Evresi, Türk Ceza Muhakemesi Kanunu, Kovuşturma

Kaynakça

• Arslan, M. (2006). Vergi Hukuku (5. Baskı). Ankara: Yaklaşım Yayıncılık.
• Artuk, M. E. &, Yenidünya, A. C. (1999). Mukayeseli Hukukta ve Türk Hukukunda Erteleme Müessesesi, Prof. Dr. Sahir ERMAN’a Armağan. İstanbul: Alfa Yayıncılık.
• Baykal, M. G. (2010), 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nda Kamu Davasının Açılması, İddianamenin Unsurları ve İadesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi.
• Bayraklı, H. H. (2006), Vergi Ceza Hukuku (3. Baskı). Afyonkarahisar: Külcüoğlu Kültür Merkezi Yayınları.
• Centel, N. & Zafer, H. (2013). Ceza Muhakemesi Hukuku. İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Centel, N. & Zafer, H. & Çakmut, Ö. (2016). Türk Ceza Hukukuna Giriş (9. Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Centel, N. & Zafer, H. (2021). Kişilere Karşı İşlenen Suçlar(5. Baskı). İstanbul Beta Yayıncılık.
• Ceyhan, M. (2013). “Soruşturmanın Gizliliği ve Müdafiin Dosyayı İnceleme Yetkisi”. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Sayı: 109, s. 465-483.
• Donay, S. (2015). Güncelleştirilmiş Ceza Yargılaması Hukuku. İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Erem, F. (1971). Ümanist Doktrin Açısından Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler (Cilt: II). Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
• Ensar, B. (2011). CMK m. 171/1 Uyarınca Cumhuriyet Savcısının Kamu Davası Açmada Takdir Yetkisi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Eryılmaz, M. B. (2012). Ceza Muhakemesi Hukuku Dersleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Gündoğdu, R. & Adıgüzel, N. Ö. (2011). Ebul Faruk, Kâmûs-ı Türkî (Latin Harfleriyle): Şemseddin Sami. İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık.
• Karakehya, H. (2014). Ceza Muhakemesi Hukuku – II. Ankara: Savaş Yayınevi.
• Korkmaz, Z. (2009). Türkiye Türkçesi Grameri: Şekil Bilgisi (3. Baskı). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Kunter, N. (1989). Muhakeme Hukuku Dalı Olarak: Ceza Muhakemesi Hukuku (9. Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Kühne, H. H, (2010). Strafprozessrecht: Eine systematsiche Darstellung des deutschen und europäischen Strafverfahrensrechts (8. Auflage). C. F. Müller, Heidelberg. Okuyucu, E. G, (2010). “Soruşturmanın Gizliliği”. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 59, Sayı: 2, s. 243-275.
• Özen, M. (2017). İdari Ceza Hukuku. Ankara: Adalet Yayınevi.
• Öztürk, B. & Tezcan, D. & Erdem, M. R. & Sırma Gezer, Ö. & Saygılar Kırıt, Y. F. & Alan Akcan, E. & Özaydın, Ö. & Tütüncü, E. E. (2013). Nazari ve Uygulamalı Ceza Muhakemesi Hukuku: Ders Kitabı (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Şahin, C. & Göktürk, N. (2015) Ceza Muhakemesi Hukuku – II (4. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Şenyüz, D. (2012). Vergi Ceza Hukuku: (Vergi Kabahatleri ve Suçları) (6. Baskı). Bursa: Ekin Yayıncılık.
• Taner, M. T.(1950) Ceza Muhakemeleri Usulü (2. Baskı). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
• Toroslu, N. & Toroslu, H. (2016). Ceza Hukuku Genel Kısım (22. Baskı). Ankara: Savaş Yayınevi.
• Toroslu, N. & Feyzioğlu, M. (2021). Ceza Muhakemesi Hukuku (10. Baskı). Ankara: Savaş Yayınevi.
• Türk Dil Kurumu (2014). Türkçe Sözlük (9. Baskı). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları,
• Ünver, Y. & Hakeri, H. (2017). Ceza Muhakemesi Hukuku (13. Baskı). Ankara: Adalet Yayınevi.
• Üzülmez, İ. (2005). “Türk Hukukunda Suçsuzluk Karinesi ve Sonuçları”. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Sayı: 58, Yıl:, s. 41-72.
• Özgenç, İ. (2016). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yenisey, F. & Plagemann, G. (2015). Alman Ceza Kanunu: Strafgesetzbuch (StGB), (2. Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Yurtcan, E. (2017). Ceza Yargılaması Hukuku (14. Baskı). Ankara: Adalet Yayınevi.