Romatoid Artrit (RA) hastalarının %85’inden fazlasında, ayaktaki eklemlerin tutulumu görülmektedir. Metarsal ağrı, genel ayak ağrısı, hastalık aktivitesi, ayak şiş eklem sayısı ön, orta ve arka ayaktaki problemler, hastalık süresince yürüyüşü etkiler ve bozar. Yürüyüş sırasında yürüyüş hızı, kadansı ve adım uzunluğunu azalır, topuk-parmak paterni zayıflar ve anormal yük dağılımı görülür. RA’lı hastalarda ayağın etkilenmesi nedeniyle talus başı plantar ve medial yönde kayarak, kilitleme mekanizmasının oluşmasını önler. Arka ayaktaki instabilite nedeniyle ağırlık daha çok medial taraftan taşınır. Bu durum medial arkın depresyon artışına, calcaneusun dışa rotasyonuna ve yük verme sırasında arka ayağın valgus deformitesine neden olur. Ayağın pronasyonu, inversiyon yönünde kısıtlanmaya ve tibilis posterior kasının uzamasına böylece zayıflamasına sebep olmaktadır. Ayrıca, ayağın pronasyon deformitesi, aynı taraf bacağı genu valguma gitmesi yönünde meylettirmektedir. Arka ayaktaki bu insitabilite, zamanla ön ayağa doğru ilerleyerek, ön ayakta spesifik olarak halluks valgus deformitesinin gelişimine neden olur. Halluks valgus deformitesi ilerledikçe de, metatarsofalangeal (MTP) eklemlerde subluksasyon ve dislokasyonun görülür. 1.MTP eklemdeki sertlik, maksimum dorsi fleksiyonu’nu yürüyüş sırasında limitlemektedir. Sonuç olarak aşil tendonu ile kalkaneus arasındaki bursa, artrit sebebi ile iltihaplanabilir, kalkaneal erozyon kemik dokuda supurlara ve plantar aponeurosisin yapıştığı alanda düzensizliğe neden olabilir. RA’lı hastalarda yürüme bozukluklarını değerlendirmek için tüm parametreleri kapsayan ayrıntılı bir değerlendirmeye ihtiyaç duyulmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 8 Sayı: 3 |
Dergimizin Tarandığı İndeksler