Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Tevarüs Edilmemiş Gelenek: Süleymancılık

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 2, 1 - 9, 15.08.2016
https://doi.org/10.25272/j.2149-8539.2016.2.2.01

Öz

Çalışma Süleymancılık’ın dönüşüm alanlarını ve gelenekle kurduğu ilişkiyi ele almaktadır. Kemalist laiklik projesinin din üzerinde kurduğu baskının bir neticesi olarak Süleymancılık benzeri cemaatler geleneksel olarak dindar insanlara dini hayatın gereklerini ve pratiklerini topluluk içerisinde yerine getirmenin yegane imkanını sunmaktadırlar. Süleymancılık’ın kurucu figürü olan Süleyman Hilmi Tunahan da dini eğitimin yasak olduğu yıllarda etrafına topladığı talebelerine dini eğitim vermesiyle bilinmektedir. Aradan geçen yıllar boyunca Süleymancılık örgütlenme biçimi, siyasetle kurduğu ilişki, liderlik anlayışı gibi alanlarda dönüşümler yaşamasına rağmen kendisini Süleyman Hilmi Tunahan zamanındaki yapı, işleyiş, düşünce ve kavramlara referansla tanımlamaktadır. Bu tanımlama özellikle devletin dine karşı baskıcı politikalarının farklılaştığı dönemlerde hayati bir meşrulaştırma işlevi görmektedir.

Kaynakça

  • Afacan, Serhan ve Çağlar, İsmail (2015), "Sosyolojik Bir Mesele Olarak Süleymancılık", Kur’an ve Toplumsal Bütünleşme Sempozyumu, 27-29 Mart, Bursa. Akgündüz, Ahmet (1997), Arşiv Belgeleri Işığında Silistre’li Süleyman Hilmi Tunahan, Osmanlı Araştırmaları Vakfı Yayınları, İstanbul. Aktay, Yasin (2003), “Diaspora and Stability: Constitutive Elements in a Body of Knowledge”, Turkish Islam and the Secular State: The Gulen Movement, Editors: Hakan Yavuz and John Esposito, Syracuse University Press, New York. Aşkar, Mustafa (1999), "Tarikat-devlet ilişkisi: Kadızadeli ve Meşayih Tartışmaları Açısından Niyazii Mısrı ve Etkileri", Tasavvuf, 1, s. 49-80. Atacan, Fulya (1993), “Anadolu Gazetesi ve Süleymancılar”, Toplumbilim, Sayı: 2, s. 135-152. Aydın, Mustafa (2004), “Süleymancılık”, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: İslamcılık, Editör: Yasin Aktay, İletişim Yayınları, İstanbul. Azak, Umut (2007), “A Reaction to Authoritarian Modernization in Turkey: The Menemen Incident and the Creation and Contestation of a Myth, 1930-31”, The State and the Subaltern: Modernization, Society and the State in Turkey and Iran, Editör: Touraj Atabaki, New York: I.B. Tauris. Azak, Umut (2010), Islam and Secularism in Turkey: Kemalism, Religion and the Nation State, I.B. Tauris, London. Bekaroğlu, Edip Asaf (2015), “Post-Laik Türkiye: Ak Parti İktidarları ve Güncellenen Laiklik Sözleşmesi”, İnsan ve Toplum, Cilt: 5, Sayı: 9, s. 103-122. Belge, Murat (2008), Osmanlı’da Kurumlar ve Kültür, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul. Bozarslan, Hamit (2000), “Le madhisme en Turquie : L’ “incident de Menemen” en 1930”, Revue des Mondes Musulmans et de la Méditerranée, Volume: 91-94, p. 297-320. Brockett, Gevin, (1998), "Collective Action and the Turkish Revolution: Towards a Framework for the Social History of the Atatürk Era, 1923-38", Middle Eastern Studies, Volume: 34, Issue: 4, p. 44-66. Ceylan, Hasan Hüseyin (?), Cumhuriyet Dönemi Din/Devlet İlişkileri 1, 2, 3, Rehber Yayıncılık, Ankara. Çağlar, İsmail (2013), Good and Bad Muslims, Real and Fake Seculars: Center-Periphery Relations and Hegemony in Turkey through the February 28 and April 27 Processes, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Leiden Üniversitesi Ortadoğu Çalışmaları Enstitüsü. Çağlar, İsmail (2013), Turkey’s Imam Hatip Schools, the Emergence of a Conservative Counter-Elite, and its Knowledge Migration to Europe, Amsterdam University Press, Amsterdam. Çağlar, İsmail (2015), “Obedience or Resistance: Muslim Conception of Time as a Reaction to the Authoritarian Turkish Modernization”, İnsan ve Toplum, Cilt: 5, Sayı: 9, s.1-12. Çağlar, İsmail (2015), "Taşradaki Madunlar: Erken Cumhuriyet Döneminde Muhafazakar Muhalefet", Akademik İncelemeler Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 1, s.11-13. Çakır, Ruşen (1990), Ayet ve Slogan, Metis Yayınları, İstanbul. Efe, Adem (2013), Dini Gruplar Sosyolojisi, Dönem Yayıncılık, İstanbul. Goloğlu, Mahmut (2006), Türkiye Cumhuriyeti Tarihi-I: Devrimler ve Tepkiler (1924-1930), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul. Gözaydın, İştar (2009), Diyanet: Türkiye Cumhuriyeti’nin Dinin Tanzimi, İletişim Yayınları, İstanbul. Kara, İsmail (2009), Cumhuriyet Türkiyesi’nde Bir Mesele Olarak İslam, Dergah Yayınları, İstanbul. Kara, Mustafa (2012), Türkiye’de Dini Hayat: 28 Şubat Öncesi ve Sonrası, Emin Yayınları, Bursa. Kirman, Mehmet Ali (2006), “‘Süleymancılık’: Ortaya Çıkışı, Gelişim Evreleri ve Günümüzdeki Durumu”, Demokrasi Platformu, Cilt: 2, Sayı: 6, s. 152-153. Mardin, Şerif (1991), “The Just and the Unjust”, Daedlus, Volume: 120, Issue: 3, p. 121. Ünal, Mustafa. “Tunahan Hazretleri’nin Torunu Meclis’te”, Aksiyon, 24 Şubat 1996.
Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 2, 1 - 9, 15.08.2016
https://doi.org/10.25272/j.2149-8539.2016.2.2.01

Öz

The study analysis the
transformation fields of Süleymancılık and its relation

with tradition. As a result of oppressive Kemalist laicism project,
religious communities like Süleymancılık traditionally offer the only chance to
religious people to carry out necessities and practices of religious life as a
group. Süleyman Hilmi Tunahan, the founding figure of Süleymancılık, is known
with his providing religious training for pupils that gather around him when
the official religious education was banned. Throughout the years although
Süleymancılık have had a transformation in the fields of organization,
leadership and relations with politics, it still defines itself with reference
to structure, functioning, thought and concepts that belongs to the time of
Süleyman Hilmi Tunahan. This self-definition acts as a vital legitimization
apparatus especially in the periods that state’s oppressive policies against
religion have changed.

Kaynakça

  • Afacan, Serhan ve Çağlar, İsmail (2015), "Sosyolojik Bir Mesele Olarak Süleymancılık", Kur’an ve Toplumsal Bütünleşme Sempozyumu, 27-29 Mart, Bursa. Akgündüz, Ahmet (1997), Arşiv Belgeleri Işığında Silistre’li Süleyman Hilmi Tunahan, Osmanlı Araştırmaları Vakfı Yayınları, İstanbul. Aktay, Yasin (2003), “Diaspora and Stability: Constitutive Elements in a Body of Knowledge”, Turkish Islam and the Secular State: The Gulen Movement, Editors: Hakan Yavuz and John Esposito, Syracuse University Press, New York. Aşkar, Mustafa (1999), "Tarikat-devlet ilişkisi: Kadızadeli ve Meşayih Tartışmaları Açısından Niyazii Mısrı ve Etkileri", Tasavvuf, 1, s. 49-80. Atacan, Fulya (1993), “Anadolu Gazetesi ve Süleymancılar”, Toplumbilim, Sayı: 2, s. 135-152. Aydın, Mustafa (2004), “Süleymancılık”, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: İslamcılık, Editör: Yasin Aktay, İletişim Yayınları, İstanbul. Azak, Umut (2007), “A Reaction to Authoritarian Modernization in Turkey: The Menemen Incident and the Creation and Contestation of a Myth, 1930-31”, The State and the Subaltern: Modernization, Society and the State in Turkey and Iran, Editör: Touraj Atabaki, New York: I.B. Tauris. Azak, Umut (2010), Islam and Secularism in Turkey: Kemalism, Religion and the Nation State, I.B. Tauris, London. Bekaroğlu, Edip Asaf (2015), “Post-Laik Türkiye: Ak Parti İktidarları ve Güncellenen Laiklik Sözleşmesi”, İnsan ve Toplum, Cilt: 5, Sayı: 9, s. 103-122. Belge, Murat (2008), Osmanlı’da Kurumlar ve Kültür, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul. Bozarslan, Hamit (2000), “Le madhisme en Turquie : L’ “incident de Menemen” en 1930”, Revue des Mondes Musulmans et de la Méditerranée, Volume: 91-94, p. 297-320. Brockett, Gevin, (1998), "Collective Action and the Turkish Revolution: Towards a Framework for the Social History of the Atatürk Era, 1923-38", Middle Eastern Studies, Volume: 34, Issue: 4, p. 44-66. Ceylan, Hasan Hüseyin (?), Cumhuriyet Dönemi Din/Devlet İlişkileri 1, 2, 3, Rehber Yayıncılık, Ankara. Çağlar, İsmail (2013), Good and Bad Muslims, Real and Fake Seculars: Center-Periphery Relations and Hegemony in Turkey through the February 28 and April 27 Processes, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Leiden Üniversitesi Ortadoğu Çalışmaları Enstitüsü. Çağlar, İsmail (2013), Turkey’s Imam Hatip Schools, the Emergence of a Conservative Counter-Elite, and its Knowledge Migration to Europe, Amsterdam University Press, Amsterdam. Çağlar, İsmail (2015), “Obedience or Resistance: Muslim Conception of Time as a Reaction to the Authoritarian Turkish Modernization”, İnsan ve Toplum, Cilt: 5, Sayı: 9, s.1-12. Çağlar, İsmail (2015), "Taşradaki Madunlar: Erken Cumhuriyet Döneminde Muhafazakar Muhalefet", Akademik İncelemeler Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 1, s.11-13. Çakır, Ruşen (1990), Ayet ve Slogan, Metis Yayınları, İstanbul. Efe, Adem (2013), Dini Gruplar Sosyolojisi, Dönem Yayıncılık, İstanbul. Goloğlu, Mahmut (2006), Türkiye Cumhuriyeti Tarihi-I: Devrimler ve Tepkiler (1924-1930), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul. Gözaydın, İştar (2009), Diyanet: Türkiye Cumhuriyeti’nin Dinin Tanzimi, İletişim Yayınları, İstanbul. Kara, İsmail (2009), Cumhuriyet Türkiyesi’nde Bir Mesele Olarak İslam, Dergah Yayınları, İstanbul. Kara, Mustafa (2012), Türkiye’de Dini Hayat: 28 Şubat Öncesi ve Sonrası, Emin Yayınları, Bursa. Kirman, Mehmet Ali (2006), “‘Süleymancılık’: Ortaya Çıkışı, Gelişim Evreleri ve Günümüzdeki Durumu”, Demokrasi Platformu, Cilt: 2, Sayı: 6, s. 152-153. Mardin, Şerif (1991), “The Just and the Unjust”, Daedlus, Volume: 120, Issue: 3, p. 121. Ünal, Mustafa. “Tunahan Hazretleri’nin Torunu Meclis’te”, Aksiyon, 24 Şubat 1996.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İsmail Çağlar

Yayımlanma Tarihi 15 Ağustos 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Çağlar, İ. (2016). Tevarüs Edilmemiş Gelenek: Süleymancılık. Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi, 2(2), 1-9. https://doi.org/10.25272/j.2149-8539.2016.2.2.01

Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi ücretsiz bir dergidir. Makalelerin başvuru ve yayınlanma sürecinde yazarlardan hiçbir ücret talep edilmemektedir.

Dergi internet üzerinden yayınlanmakta olan bir dergidir.

Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi aşağıdaki indeksler tarafından taranmaktadır;

ASOS, Academia Social Science Index

DOAJ, Directory of Open Access Journals

Index Copernicus

ResearchBib 

Citefactor