Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Foucault’nun Biyopolitik Yönetimsellik Yaklaşımı Bağlamında Uluslararası İklim Değişikliği Müzakereleri

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 33 - 47, 28.04.2021
https://doi.org/10.25272/j.2149-8539.2021.7.1.03

Öz

Yönetmek/idare etmek yerel, bölgesel, ulusal ve uluslararası ölçeklerde gerçekleşen bir olgudur. İçinde olunan Antroposen çağ, politik ve idari kararlar ile dünyada yapısal ve biyofiziksel dönüşümlere neden olunan bir biyopolitika dönemini temsil etmektedir. Bu dönemde sürecin yönetimi ve devamlılığı, uygulanan neoliberal politikalar ve sürdürülebilir kalkınma kavramı üzerinden sağlanırken; ekolojik kriz ve iklim değişikliği etkilerini giderek daha fazla bir biçimde göstermektedir. Bu durum, küresel çevre politikası ve uluslararası ilişkilerle ilgili çalışmaların ön plana çıkmasına, devletler tarafından farklı biyopolitikalar geliştirilmesine ve uzaktan yönetim sistemlerinin oluşmasına neden olmaktadır. Çünkü günümüzde biyopolitik stratejiler aracılığıyla sadece ekonomik değil, ekolojik ve sosyal alanlara da etki etmek mümkündür. Bu çalışma kapsamında devletlerce Antroposen çağda uygulanan yönetim politikaları, Foucault’nun biyopolitik yönetimsellik yaklaşımı üzerinden irdelenmiş ve söz konusu yaklaşım, uluslararası alanda Birleşmiş Milletler’in öncülüğünde gerçekleştirilen küresel iklim değişikliği müzakereleri bağlamında değerlendirilmiştir. 

Kaynakça

  • Agamben, Giorgio (1998), Homo Sacer: Sovereign Power and Bare Life, (Çev. Daniel Heller Roazen), Stanford University Press, California.
  • Bodiou, Alain (2012), Ethics: An Essay on the Understanding of Evil, (Çev. Peter Hallward), Verso, London.
  • Bruno, Kenny, Karliner Joshua ve Brotsky, China (1999), Greenhouse Gangsters vs. Climate Justice, CorpWatch, San Francisco.
  • Colbert, Elizabeth. (2016), Altıncı Yok Oluş, (Çev. Nalan Tümay), Okuyan Us Yayınları, İstanbul.
  • Dalby, Simon (2013), “Biopolitics and climate security in the Anthropocene”, Geoforum, Cilt: 49,s.184-192.
  • Demirci, Mustafa (2013), “İklim Değişikliği ve Dağıtıcı Adalet”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 2, s. 183-203.
  • Des Jardins, Joseph. (2006), Çevre Etiği. (Çev.Ruşen Keleş), İmge Kitabevi, Ankara.
  • Drengson, Alan, Devall, Bill ve Schroll, Mark (2011), “The Deep Ecology Movement: Origins, Development, and Future Prospects (Toward a Transpersonal Ecosophy)”, International Journal of Transpersonal Studies, Volume: 30, Number: 1-2, pp. 101-117.
  • Fassin, Didier (2001), “The Biopolitics of Otherness: Undocumented Foreigners and Racial Discrimination in French Public Debate”, Anthropology Today, Volume: 17, Number: 1, pp.3-7.
  • Feher, Ferenc ve Heller, Agnes (1994), Biopolitics, Avebury, Aldershot. Foucault, Michel (2002), Toplumu Savunmak Gerekir. (Çev. Şehsuvar Aktaş),Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
  • Foucault, Michel (2003), Society Must Be Defended: Lectures at the Collège de France, 1975–76, Picador Press, New York, NY.
  • Foucault, Michel (2007), Security, Territory, Population, Lectures at the Collège de France, 1977-78, Burchell, Graham (Çev.), Palgrave Macmillan, New York.
  • Foucault, Michel (2008), The Birth of Biopolitics Lectures at the College De France 1978-79, (Ed. Michel Senellart), Palgrave Macmillan, New York.
  • Foucault, Michel (2011), Entelektüelin Siyasi İşlevi: Seçme Yazılar 1. (Çev. Osman Akınhay), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
  • Foucault, Michel (2013), Güvenlik, Toprak, Nüfus (1. Baskı), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
  • Foucault, Michel (2014), Özne ve İktidar: Seçme Yazılar 2 (Çev. Osman Akınbay), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
  • Friman, Mathias ve Strandberg, Gustav (2014), “Historical Responsibility For Climate Change: Science and The Science–Policy Interface”, WIREs Climate Change, Cilt: 5, Sayı: 3, s. 297–316.
  • Giddens, Anthony (2013), İklim Değişikliği Siyaseti, Phoneix Yayınevi, Ankara. Glendinning, Chellis (1995), “Recovery from Western Civilization”, Deep Ecology for the Twenty-First Century. (Ed. George Sessions), Shambhala Publications, Boston, pp. 37-40.
  • Godrej, Dinyar (2003), Küresel İklim Değişimi, Metis, İstanbul. Gora, Oğuz (2014), “Biyopolitika”, Sosyoloji Dergisi, Cilt: 30, s. 129-135.
  • Grove, Kevin (2013), Biopolitics Critical Environmental Politics (Ed. C. Death), Routledge, London, pp. 22-30.
  • Hamilton, Scott (2016), “The Measure of All Things? The Anthropocene as a Global Biopolitics of Carbon”, European Journal of International Relations, Cilt: 24, Sayı: 1, s. 33–57.
  • Hardt, Michael ve Negri, Antonio (2004), Çokluk: İmparatorluk Çağında Savaş ve Demokrasi (Çev. Barış Yıldırım), Ayrıntı, İstanbul.
  • Helm, Dieter (2012), The Carbon Crunch, Yale University Press, London.
  • IPCC, (2014). AR5 Report, Working Group I: Climate Change): The Physical Science Basis, Summary for Policy Makers, IPCC.
  • IPCC (2018), Special Report: Global Warming of 1.5 OC, IPCC.
  • Keleş, Ruşen, Hamamcı, Can ve Çoban, Aykut (2012), Çevre Politikası, İmge Kitabevi, Ankara.
  • Kelly, Mark (2015), Biopolitical Imperialism, Zero Books, Washigton.
  • Koç, Altuğ (2018), “Michel Foucault’un Biyopolitika Kavramının Teorik Çerçevesi”, Uluslararası Kriz ve Siyaset Araştırmaları Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 2, s. 193-218.
  • Konak, Nahide (2019), “Küresel İklim Değişikliği ve Türkiye’de Kanal Tipi Hidro-Elektrik Santrallerin Foucault’nun Biyo-İktidar, Yönetimsellik ve Güvenliğin Biyopolitikası Kavramları Bağlamında Analizi”, Alternatif Politika, Cilt: 11, Sayı: 1, s. 113-141.
  • Lemke, Thomas (2011), Biopolitics: An Advanced Introduction, New York University Press, New York.
  • Lemke, Thomas (2013a), Biyopolitika. (Çev. Utku Özmakas), İletişim Yayınları, İstanbul.
  • Lemke, Thomas (2013b), “Foucault, Politics and Failure”, Foucault Biopolitics and Governmentality. (Ed. Jakob Nilsson ve Sven-Olov Wallenstein), Södertörn University Philosophical Studies, Stockholm.
  • Lewis, Tyson (2009), “Discipline- Sovereignty- Education, A Foucault for the 21st Century: Governmentality”, Biopolitics and Discipline in the New Millennium. (Ed. Sam Binkley ve Jorge Capetillo), Cambridge Scholars Publishing, New Castle.
  • Maltaş, Arzu (2015), “Ekoloji Ekseninde İnsan-Doğa İlişkisi ve Özne Sorunu”, Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Cilt: 17, Sayı: 29, s. 1-8.
  • Mason, Michael (2014), “Climate Insecurity in (Post) Conflict Areas: The Biopolitics of United Nations Vulnerability Assessments”, Geopolitics, Cilt: 19, Sayı: 4, s. 806-828.
  • Mengi, Ayşegül ve Algan, Nesrin, (2003), Küreselleşme ve Yerelleşme Çağında Bölgesel Sürdürülebilir Gelişme, Siyasal Kitabevi, Ankara.
  • Mickelson, Karin (2009), “Beyond a Politics Of The Possible? South–North Relations and Climate Justice”, Melbourne Journal of International Law, Volume: 10, pp. 411-423.
  • Oksala, Johanna (2013), “Neoliberalism and Biopolitical Governmentality”, Foucault Biopolitics and Governmentality. (Ed. Jakob Nilsson ve Sven-Olov Wallenstein), Södertörn University Philosophical Studies, Stockholm. Özer, Mehmet Akif (2001), “Derin Ekoloji”, Çağdaş Yerel Yönetimler, Cilt: 10, Sayı: 4, s. 61-79.
  • Roberts, Timmons ve Parks, Bradley (2007), A Climate of Injustice-Global Inequality, Nort-South Politics, and Climate Policy, The MIT Press, London. Sessions, George (1995). Deep Ecology for the Twenty-First Century. Boston: Shambhala Publications.
  • WEF (2021). The Global Risks Report 2021, WEF, Geneva.
  • Yaylı, Hüseyin ve Çelik, Vasfiye (2011), “Çevre Sorunlarının Çözümü İçin Radikal Bir Öneri: Derin Ekoloji”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 26, s. 369-377.
  • Bettini, Giovanni (2017), Where Next? Climate Change, Migration, and The (Bio)Politics of Adaptation, https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/1758-5899.12404, 22.01.2021.
  • Chandler, David (2018), Biopolitics 2.0: Reclaiming The Power of Life in The Anthropocene, https://link.springer.com/article/10.1057/s41296-018-0265-9#citeas, 12.12.2020.
  • Dışişleri Bakanlığı, Birleşmiş Miletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi ve Kyoto Protokolü, http://www.mfa.gov.tr/birlesmis-milletler_iklim-degisikligi-cercevesozlesmesi-_bmidcs_-ve-kyoto-protokolu-_.tr.mfa, 10.12.2020.
  • Doomsday Clock (2021), https://thebulletin.org/doomsday-clock/current-time/, 02.02.2021.
  • Justice, Jeff (2017), Biopolitics of Disasters: Hurricane Irma And Climate Change, https://www.greeneuropeanjournal.eu/biopolitics-of-disasters-hurricane-irma-and-climate-change/#fn1-450, 19.11.2020.
  • Lazzarato, Mauruzio (2014), Maddi Olmayan Emek. https://saltonline.org/en/2071/maddi-olmayan-emek, 07.12.2020.
  • Leonardi, Emaunele (2012), Biopolitics Of Climate Change: Carbon Commodities, Environmental Profanations, and the Lost Innocence of Use-Value, https://ir.lib.uwo.ca/etd/959, 07.12.2020.
  • UNFCCC (1992), United Nations Framework Convention on Climate Change, https://unfccc.int/files/essential_background/background_publications_htmlpdf/application/pdf/conveng.pdf , 01.12.2020.
  • UNFCCC (2015), Paris Agreement, http://unfccc.int/files/essential_background/convention/application/pdf/english_paris_agreement.pdf, 01.12.2020.
  • Van den Berg, Karijn (2016), Neoliberal Sustainability? The Biopolitical Dynamics Of “Green” Capitalism, https://www.tni.org/files/publication-downloads/31-icas_cp_van_der_berg.pdf, 30.10.2020.

International Climate Change Negotiations in the Context of Foucault's Biopolitical Governmentality Approach

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 33 - 47, 28.04.2021
https://doi.org/10.25272/j.2149-8539.2021.7.1.03

Öz

Governing/administrating is a phenomenon that takes place at local, regional, national and international scales. The Anthropocene era represents a biopolitical era that caused structural and biophysical transformations in the world through political and administrative decisions. In this period, while the management and continuity of the process is achieved through the applied neoliberal policies and the concept of sustainable development, on the other hand, the ecological crisis and climate change are increasingly showing their effects. This situation causes studies related to global environmental policy and international relations to come to the forefront, the development of different biopolitics by states and the formation of remote management systems. Because today, it is possible to influence not only economic, but also ecological and social areas through biopolitical strategies. Within the scope of this study, the management policies implemented by the states in the Anthropocene era were examined through Foucault's biopolitical governmentality approach and the approach was evaluated within the context of global climate change carried out in the international arena under the leadership of the United Nations.

Kaynakça

  • Agamben, Giorgio (1998), Homo Sacer: Sovereign Power and Bare Life, (Çev. Daniel Heller Roazen), Stanford University Press, California.
  • Bodiou, Alain (2012), Ethics: An Essay on the Understanding of Evil, (Çev. Peter Hallward), Verso, London.
  • Bruno, Kenny, Karliner Joshua ve Brotsky, China (1999), Greenhouse Gangsters vs. Climate Justice, CorpWatch, San Francisco.
  • Colbert, Elizabeth. (2016), Altıncı Yok Oluş, (Çev. Nalan Tümay), Okuyan Us Yayınları, İstanbul.
  • Dalby, Simon (2013), “Biopolitics and climate security in the Anthropocene”, Geoforum, Cilt: 49,s.184-192.
  • Demirci, Mustafa (2013), “İklim Değişikliği ve Dağıtıcı Adalet”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 2, s. 183-203.
  • Des Jardins, Joseph. (2006), Çevre Etiği. (Çev.Ruşen Keleş), İmge Kitabevi, Ankara.
  • Drengson, Alan, Devall, Bill ve Schroll, Mark (2011), “The Deep Ecology Movement: Origins, Development, and Future Prospects (Toward a Transpersonal Ecosophy)”, International Journal of Transpersonal Studies, Volume: 30, Number: 1-2, pp. 101-117.
  • Fassin, Didier (2001), “The Biopolitics of Otherness: Undocumented Foreigners and Racial Discrimination in French Public Debate”, Anthropology Today, Volume: 17, Number: 1, pp.3-7.
  • Feher, Ferenc ve Heller, Agnes (1994), Biopolitics, Avebury, Aldershot. Foucault, Michel (2002), Toplumu Savunmak Gerekir. (Çev. Şehsuvar Aktaş),Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
  • Foucault, Michel (2003), Society Must Be Defended: Lectures at the Collège de France, 1975–76, Picador Press, New York, NY.
  • Foucault, Michel (2007), Security, Territory, Population, Lectures at the Collège de France, 1977-78, Burchell, Graham (Çev.), Palgrave Macmillan, New York.
  • Foucault, Michel (2008), The Birth of Biopolitics Lectures at the College De France 1978-79, (Ed. Michel Senellart), Palgrave Macmillan, New York.
  • Foucault, Michel (2011), Entelektüelin Siyasi İşlevi: Seçme Yazılar 1. (Çev. Osman Akınhay), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
  • Foucault, Michel (2013), Güvenlik, Toprak, Nüfus (1. Baskı), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
  • Foucault, Michel (2014), Özne ve İktidar: Seçme Yazılar 2 (Çev. Osman Akınbay), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
  • Friman, Mathias ve Strandberg, Gustav (2014), “Historical Responsibility For Climate Change: Science and The Science–Policy Interface”, WIREs Climate Change, Cilt: 5, Sayı: 3, s. 297–316.
  • Giddens, Anthony (2013), İklim Değişikliği Siyaseti, Phoneix Yayınevi, Ankara. Glendinning, Chellis (1995), “Recovery from Western Civilization”, Deep Ecology for the Twenty-First Century. (Ed. George Sessions), Shambhala Publications, Boston, pp. 37-40.
  • Godrej, Dinyar (2003), Küresel İklim Değişimi, Metis, İstanbul. Gora, Oğuz (2014), “Biyopolitika”, Sosyoloji Dergisi, Cilt: 30, s. 129-135.
  • Grove, Kevin (2013), Biopolitics Critical Environmental Politics (Ed. C. Death), Routledge, London, pp. 22-30.
  • Hamilton, Scott (2016), “The Measure of All Things? The Anthropocene as a Global Biopolitics of Carbon”, European Journal of International Relations, Cilt: 24, Sayı: 1, s. 33–57.
  • Hardt, Michael ve Negri, Antonio (2004), Çokluk: İmparatorluk Çağında Savaş ve Demokrasi (Çev. Barış Yıldırım), Ayrıntı, İstanbul.
  • Helm, Dieter (2012), The Carbon Crunch, Yale University Press, London.
  • IPCC, (2014). AR5 Report, Working Group I: Climate Change): The Physical Science Basis, Summary for Policy Makers, IPCC.
  • IPCC (2018), Special Report: Global Warming of 1.5 OC, IPCC.
  • Keleş, Ruşen, Hamamcı, Can ve Çoban, Aykut (2012), Çevre Politikası, İmge Kitabevi, Ankara.
  • Kelly, Mark (2015), Biopolitical Imperialism, Zero Books, Washigton.
  • Koç, Altuğ (2018), “Michel Foucault’un Biyopolitika Kavramının Teorik Çerçevesi”, Uluslararası Kriz ve Siyaset Araştırmaları Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 2, s. 193-218.
  • Konak, Nahide (2019), “Küresel İklim Değişikliği ve Türkiye’de Kanal Tipi Hidro-Elektrik Santrallerin Foucault’nun Biyo-İktidar, Yönetimsellik ve Güvenliğin Biyopolitikası Kavramları Bağlamında Analizi”, Alternatif Politika, Cilt: 11, Sayı: 1, s. 113-141.
  • Lemke, Thomas (2011), Biopolitics: An Advanced Introduction, New York University Press, New York.
  • Lemke, Thomas (2013a), Biyopolitika. (Çev. Utku Özmakas), İletişim Yayınları, İstanbul.
  • Lemke, Thomas (2013b), “Foucault, Politics and Failure”, Foucault Biopolitics and Governmentality. (Ed. Jakob Nilsson ve Sven-Olov Wallenstein), Södertörn University Philosophical Studies, Stockholm.
  • Lewis, Tyson (2009), “Discipline- Sovereignty- Education, A Foucault for the 21st Century: Governmentality”, Biopolitics and Discipline in the New Millennium. (Ed. Sam Binkley ve Jorge Capetillo), Cambridge Scholars Publishing, New Castle.
  • Maltaş, Arzu (2015), “Ekoloji Ekseninde İnsan-Doğa İlişkisi ve Özne Sorunu”, Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Cilt: 17, Sayı: 29, s. 1-8.
  • Mason, Michael (2014), “Climate Insecurity in (Post) Conflict Areas: The Biopolitics of United Nations Vulnerability Assessments”, Geopolitics, Cilt: 19, Sayı: 4, s. 806-828.
  • Mengi, Ayşegül ve Algan, Nesrin, (2003), Küreselleşme ve Yerelleşme Çağında Bölgesel Sürdürülebilir Gelişme, Siyasal Kitabevi, Ankara.
  • Mickelson, Karin (2009), “Beyond a Politics Of The Possible? South–North Relations and Climate Justice”, Melbourne Journal of International Law, Volume: 10, pp. 411-423.
  • Oksala, Johanna (2013), “Neoliberalism and Biopolitical Governmentality”, Foucault Biopolitics and Governmentality. (Ed. Jakob Nilsson ve Sven-Olov Wallenstein), Södertörn University Philosophical Studies, Stockholm. Özer, Mehmet Akif (2001), “Derin Ekoloji”, Çağdaş Yerel Yönetimler, Cilt: 10, Sayı: 4, s. 61-79.
  • Roberts, Timmons ve Parks, Bradley (2007), A Climate of Injustice-Global Inequality, Nort-South Politics, and Climate Policy, The MIT Press, London. Sessions, George (1995). Deep Ecology for the Twenty-First Century. Boston: Shambhala Publications.
  • WEF (2021). The Global Risks Report 2021, WEF, Geneva.
  • Yaylı, Hüseyin ve Çelik, Vasfiye (2011), “Çevre Sorunlarının Çözümü İçin Radikal Bir Öneri: Derin Ekoloji”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 26, s. 369-377.
  • Bettini, Giovanni (2017), Where Next? Climate Change, Migration, and The (Bio)Politics of Adaptation, https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/1758-5899.12404, 22.01.2021.
  • Chandler, David (2018), Biopolitics 2.0: Reclaiming The Power of Life in The Anthropocene, https://link.springer.com/article/10.1057/s41296-018-0265-9#citeas, 12.12.2020.
  • Dışişleri Bakanlığı, Birleşmiş Miletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi ve Kyoto Protokolü, http://www.mfa.gov.tr/birlesmis-milletler_iklim-degisikligi-cercevesozlesmesi-_bmidcs_-ve-kyoto-protokolu-_.tr.mfa, 10.12.2020.
  • Doomsday Clock (2021), https://thebulletin.org/doomsday-clock/current-time/, 02.02.2021.
  • Justice, Jeff (2017), Biopolitics of Disasters: Hurricane Irma And Climate Change, https://www.greeneuropeanjournal.eu/biopolitics-of-disasters-hurricane-irma-and-climate-change/#fn1-450, 19.11.2020.
  • Lazzarato, Mauruzio (2014), Maddi Olmayan Emek. https://saltonline.org/en/2071/maddi-olmayan-emek, 07.12.2020.
  • Leonardi, Emaunele (2012), Biopolitics Of Climate Change: Carbon Commodities, Environmental Profanations, and the Lost Innocence of Use-Value, https://ir.lib.uwo.ca/etd/959, 07.12.2020.
  • UNFCCC (1992), United Nations Framework Convention on Climate Change, https://unfccc.int/files/essential_background/background_publications_htmlpdf/application/pdf/conveng.pdf , 01.12.2020.
  • UNFCCC (2015), Paris Agreement, http://unfccc.int/files/essential_background/convention/application/pdf/english_paris_agreement.pdf, 01.12.2020.
  • Van den Berg, Karijn (2016), Neoliberal Sustainability? The Biopolitical Dynamics Of “Green” Capitalism, https://www.tni.org/files/publication-downloads/31-icas_cp_van_der_berg.pdf, 30.10.2020.
Toplam 51 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Felsefe, Kamu Yönetimi, Siyaset Bilimi, Sosyoloji
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Çiğdem Tuğaç 0000-0002-2555-6641

Yayımlanma Tarihi 28 Nisan 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Tuğaç, Ç. (2021). Foucault’nun Biyopolitik Yönetimsellik Yaklaşımı Bağlamında Uluslararası İklim Değişikliği Müzakereleri. Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi, 7(1), 33-47. https://doi.org/10.25272/j.2149-8539.2021.7.1.03

Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi ücretsiz bir dergidir. Makalelerin başvuru ve yayınlanma sürecinde yazarlardan hiçbir ücret talep edilmemektedir.

Dergi internet üzerinden yayınlanmakta olan bir dergidir.

Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi aşağıdaki indeksler tarafından taranmaktadır;

ASOS, Academia Social Science Index

DOAJ, Directory of Open Access Journals

Index Copernicus

ResearchBib 

Citefactor