NATO Genişlemesinin Almanya Dış Politikasında Etkisini Güvenlik Stratejileri Açısından İnceleme

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 3, 175 - 193, 18.01.2025

Gülşah Özdemir , Bedri Şahin

https://doi.org/10.25272/icps.1503260

Öz

Soğuk Savaş (1947-1991) döneminde Batı Bloğunu koruma misyonuyla kurulan NATO, savaş sonrası da etkin olmuş, uluslararası güvenlik ve savunma temelinde NATO genişlemesi Amerika Birleşik Devletleri isteğiyle önemli bir işlev kazanmıştır. Diğer yandan NATO’nun devamlılığının ülkeler açısından önemine Almanya kapsamında bakıldığında, Berlin Duvarı’nın yıkılması, Soğuk Savaş sonrasında kriz süreçlerinin devam etmesi gibi sorunlar, Almanya’yı özellikle de Rusya politikalarına karşı koruyacak gelişmelerin önemli olduğunu göstermektedir. Burada ise NATO, uluslararası düzeyde etkinliğini artırmak amacıyla genişleme politikasını hedef almıştır. Dolayısıyla NATO’nun genişlemesi ve etkinliğini devam ettirmesi ülkeler için, özellikle de Almanya için önemli bir yere sahiptir. Ancak özellikle Kırmızı-Yeşil koalisyonun 1998-2005 yılları arasında dış politikada güvenlik stratejilerini temel aldığı uygulamalar önemli bir yere sahiptir. NATO’nun genişleme sürecinde gerekli bütün desteği Almanya’dan göreceğine yönelik algı, Almanya’nın bu konuda önemli atılımlarda bulunmasına ortam hazırlamıştır. Genel olarak çalışmada Almanya'nın dış politikasının, Avrupa entegrasyonu ile transatlantik taahhütler arasında bir denge ile karakterize ettiği düşünüldüğünde NATO genişlemesi ve NATO’nun müttefiklerinden beklentisi karşısında Almanya’nın iç ve dış politikasını şekillendirme çabaları ele alınmış; ulusal olduğu kadar uluslararası arenada da yüksek öneme sahip terör gibi konularda Avrupa için ‘çerçeve ülke’ rolünü nasıl koruduğu ve Kırmızı-Yeşil koalisyon döneminde ulusal güvenliği ve uluslararası rolüne yönelik dinamikleri nasıl şekillendirdiği tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

NATO, Genişleme Politikası, Almanya Dış Politikası, Güvenlik Stratejileri, Güvenlik Algısı

Analysis Of The Impact Of Nato Enlargement On German's Foreign Policy In Terms Of Security Strategies

Öz

NATO, which was established with the mission of protecting the Western Bloc during the Cold War (1947-1991), was also active after the war, and NATO expansion based on international security and defense gained an important function upon the request of the United States. On the other hand, when the importance of NATO's continuity for countries is examined within the scope of Germany, problems such as the fall of the Berlin Wall and the continuation of crisis processes after the Cold War show that developments that will protect Germany, especially against Russian policies, are essential. Here, NATO has targeted an expansion policy to increase its effectiveness at the international level. Therefore, NATO's expansion and continuation of its efficacy are essential for countries, especially for Germany. However, the Red-Green coalition's practices based on security strategies in foreign policy, especially between 1998-2005, have an essential place. The perception that NATO will receive all the necessary support from Germany in the expansion process has prepared the ground for Germany to make significant breakthroughs. Considering that Germany's foreign policy is characterized by a balance between European integration and transatlantic commitments, the study examines Germany's efforts to shape its domestic and foreign policy in the face of NATO expansion and NATO's expectations from its allies; how it maintains its role as a "framework country" for Europe on issues such as terrorism, which are of high importance both nationally and internationally, and how it shapes the dynamics of its national security and international role during the Red-Green coalition period are discussed.

Anahtar Kelimeler

NATO, Enlargement Policy, German Foreign Policy, Security Strategies, Threat Perception

Kaynakça

• Bandeoğlu, Z. (2014). The European Security Strategy: A ‘Conflict Prevention’ Perspective in the Fight Against ‘Asymmetric Threats’, Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 83-110.
• Belkin, P. (2009). German Foreign and Security Policy: Trends and Transatlantic Implications, CRS Report for Congress, 1-25.
• Blank, S.J. (1998). European Security and NATO Enlargement A View From Central Europe.
• Brauch, H.G.(2008). Güvenliğin Yeniden Kavramsallaştırılması: Barış, Güvenlik, Kalkınma ve Çevre Kavramsal Dörtlüsü, Uluslararası İlişkiler Dergisi, 5(18), 1-47.
• Bjola, C.(2002). NATO as a Factor of Security Community Building: Enlargement and Democratization in Central and Eastern Europe, Central European University: EAPC-NATO Individual Fellowship Final Report 1999-2001.
• Booth, Ken (2005), Two Terrors One Problem, Ersel Aydinli ve James N. Rosenau (der.), Globalisation, Security, and the Nation-State: Paradigms in Transition, Albany: State University of New York Press, 27-48.
• Bozkuş, Y.D. (2023). NATO’nun Genişleme Politikası, Kafkasya ve Türkiye ile İlişkiler, Journal of Balkan and Black Sea Studies, 6(10), 61-89.
• Bukow, S.(2011). Internal Security and the Fight Against Terrorism in Germany, https://dnb.info/1207233412/34, Erişim Tarihi [14.08.2022].
• Dettke, D. (2009). Germany Says No: The Iraq War and the Future of German Foreign and Security Policy, Woodrow Wilson Center Press with Johns Hopkins University Press.
• Eichler, J. (2021). The NATO Post-Cold War Enlargement: Realist and Neorealist Approaches. In: NATO’s Expansion After the Cold War. Global Power Shift. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-030-66641-5_2
• Germany Federal Ministry of Defence. (2006). White Paper 2006 on German Security Policy and the Future of the https://www.files.ethz.ch/
• Germany Federal Ministry of Defence. (2016). White Paper 2016 on German Security Policy and the Future of the https://issat.dcaf.ch/
• Gül, M.(2022). Tarihsel Mirastan Yeniden Yapılandırmaya: Alman Dış ve Güvenlik Politikasının İnşacı Teori Üzerinden Bir Analizi, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27(3), 493-508.
• Haftendorn, H. (1996). Gulliver in the Center of Europe: International Involvement and National Capabilities for Action, in Germany in Europe in the Nineties, London: Macmillan Press.
• Harnisch, S.(20019. Change and Continuity in Post-Unification German Foreign Policy, German Politics, 10(1), 35-60.
• Holger, M. (2022). German Foreign Policy: Roots, Reasonings, and Repercussions, in Klaus Larres, Holger Moroff, and Ruth Wittlinger (eds), The Oxford Handbook of German Politics, Oxford Handbooks, 469–490. https://doi.org/10.1093/oxfordhb/9780198817307.013.28,
• Hürsoy, S.(2002). NATO’s Problematic Enlargement Toward Central and Eastern European Countries, Ege University Faculty of Economics and Administrative Sciences, 2(2), 65-70.
• Ifantis, K.(1996). Conceptual and Institutional Adaptation of Security: Redefining NATO’s Role, Identity and Strategy in the New European Condition, The Turkish Yearbook, XXVI, 1-21.
• Kaarbo, J., & Beasley, R. K. (2008). Taking It to the Extreme: The Effect of Coalition Cabinets on Foreign Policy. Foreign Policy Analysis, 4(1), 67–81. http://www.jstor.org/stable/24907213
• Karaosmanoğlu, A. L.(2014). NATO’nun Dönüşümü, Uluslararası İlişkiler, 10(40), 3-38.
• Kıratlı, O.S.(2016). Avrupa Dış İlişkiler ve Güvenlik Politikası ve Üç Büyükler: Almanya, Fransa ve İngiltere, Akademik İncelemeler Dergisi, 11(1), 207-224. Koç, E. (2021). 1871’den Günümüze Alman Dış Politikasının Gelişimine Genel Bir Bakış, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 20(80), 1695-1708.
• Krasznai, M.(2000). The Organisation for Security and Co-Operation in Europe in the European Security Architecture of the Early Twenty-First Century, Journal of International Affairs, IV(4).
• Link, W.(1999). Alternativen Deutscher Außenpolitik, Zeitschrift für Politik, 2,125-143.
• Mayer, M.M. (2011). Governmental preferences on liberalising economic migration policies at the EU level: Germany’s domestic politics, foreign policy, and labour market., PHD Thesis, The London School of Economics and Political Science
• Menon, R., Ruger, W.(2020). NATO Enlargement and US Grand Strategy: A Net Assessment, International Politics, 57, 371-400.
• NATO, The Reader’s Guide to the NATO Summit in Washington, 23-25 April, 1999. O’Connell, P. (2009). German Foreign Policy and National Identity Since 1945, Master Thesis, State University, New York.
• Oruç, K. (2020). Neo-Klasik Realist Teori Bağlamında Almanya ve Rusya Arasındaki İlişkilerin AB Enerji Politikasına Yansıması, Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Kırşehir.
• Önder, S.(2019). Integration of Ukraine into NATO and Its Geopolitical Implications, Master Thesis, Middle East Technical University, Ankara.
• Pak, E.P., Birdişli, F. (2019). Alman Stratejik Kültürünün Yükselişi: 1969-2016 Arası Yayımlanan Alman Ulusal Güvenlik Stratejisi Belgelerinin Nitel Analizi, International Journal of Politics and Security, 2(1), 158-198.
• Referat Westliche Industrieländer (2006). German Foreign Policy and the Grand Coalition, London Office.
• Sakwa, R.(2002). Russian Politics and Society, New York: Routledge. Sandschneider, E.(2012).
• Deutsche Außenpolitik: Eine Gestaltungsmacht in der Kontinuitätsfalle, Aus Politik und Zeitgeschichte, 62(10), 3-19.
• Schoen, H. (2007). Personality Traits and Foreign Policy Attitudes in German Public Opinion. Journal of Conflict Resolution, 51(3), 408-430.
• Szayna, T.(2001). NATO Enlargement, Santa Monica: RAND.
• Şahin, G.(2017). Küresel Güvenliğin Dönüşümü; NATO Bağlamında Kavramsal,Tarihsel ve Teorik Bir Analiz, Savunma Bilimleri Dergisi, 16(2),59-81.
• Şirin, B. (2014). On the Way to a Normal foreign Policy: Germany in the Red-Green Years (1998-2005), Master Thesis, Middle East Technical University, Ankara.
• Şirin, B.(2020). Değişen Dünya Düzeninde Yeni Alman Dış Politikası, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 19(2), 467-500.
• Oppermann, K. (2012). National Role Conceptions, Domestic Constraints and the New ‘Normalcy’ in German Foreign Policy: the Eurozone Crisis, Libya and Beyond. German Politics, 21(4), 502–519. https://doi.org/10.1080/09644008.2012.748268
• Pijl, van der K.(2008). Global and Local Rivalries in NATO’s Push Towards the Caucasus, Journal of Global Politics, 1(1), 33-52. Wright, N. (2019). From Perennial Follower to ‘Reluctant’ Leader? Germany’s Relationship with the CFSP. In: The EU's Common Foreign and Security Policy in Germany and the UK. New Perspectives in German Political Studies. Palgrave Macmillan, Cham., 115–143. https://doi.org/10.1007/978-3-319-93470-9_5
• Veit, W. (2006). Zwischen Realpolitik und Historischer Verantwortung. Zur Aussenpolitik der Rot-Grünen Koalition in Deutschland, Internationale Politik und Gesellschaft, I, 46-64.
• Zubov, V., P. (2022). The German Doctrine of “Realpolitik” Through the Prism of Modern World Politics. Humanities and Social Sciences Bulletin of the Financial University, 12(1):100-107. doi: 10.26794/2226-7867-2022-12-1-100-107