Philosophy And Cinema

Yıl 2020, , 96 - 106, 30.11.2020

Kasım Müminoğlu

https://doi.org/10.33709/ictimaiyat.799449

Cited By: 1

Öz

Felsefe ve Sinema

Öz

Lumiere kardeşlerin 1895 yılında hareketli fotoğrafı keşfettiklerinden sonra sinema sanatı o yıllardan başlayarak en çok yayılan ve en çok meyvelerin veren sanat dallarından biri olarak gelmektedir. Sinema sanatı ile felsefe arasında oldukça önemli bağın sinema sanatının ortaya çıkışından bu yana var olduğu bir gerçek. Düşünce dünyasının güçlü bir şekilde geliştiği dönemde sinema sanatı da gelişmiştir, düşünce dünyasının zayıfladığı dönemde ise sinema sanatı da zayıflamıştır. Bir başka ifadeyle felsefe kuramlar, sinema sanatı ise tasvirler vasıtası ile düşünce yaratır. Bu ise felsefe ile sinema sanatı arasındaki ilişkiyi tasdik ve tahkik eden amilleri öğrenmek için bizlere zemin hazırlar. Bu amillerin merkezinde insan vardır. Sinema tarihini felsefi bakışla ele alarak baktığımızda çoğu felsefi düşünce akımının sinema sanatına girdiğini, ülke ve sanatçılara, insanlara her yönden tesir ettiğini görmemiz mümkün. Bu makalede felsefe ve sinema ortasındaki ilişkinin hem felsefi hem de sinema sanatı bakımından önemini ele almakla birlikte sinema sanatına giren bu akımların insan yaşamındaki yerine açıklık getirme amaçlanmakta.

Anahtar Kelimeler

Sinema, Felsefe, Sinema akımları

Kaynakça

• Abisel, N. (1989), Sessiz Sinema, Ankara: Ankara Üniversitesi Basın Yayın Yüksekokulu Yayınları.
• Butler, D. (2009). Fantasy Cinema: Impossible Worlds on Screen, WaUflower Press.
• Bazin, A. (2005). What Is Cinema?, Universily of California Press.
• Clarke, J (2012). Sinema Akımları, Sinema Dünyasını Değiştiren Filimler, (çev. Çağdaş Eylem Babaoglu), İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.
• Dorsay, A. (1990), "Bir Klasiğe Bakış: Bisiklet Hırsızları," Milliyet Sanat, sayı 244. 15 Mart
• Demirkol, İ. (1990). "Luis Bunuel," Beyazperde elci, Ankara Film Şenliği Dosyası, sayı 5. Mart.
• Deleuze, G. (1985). Cinema2 : The Time İmage, (trans: ing) Hugh Tomlinson va Robert Galeta, London: Atlone Press.
• Dulac, G. (1925). “Kinoning mohiyati: vizual fikrlash” tarjima Ayhan Yılmaz, Sekans Sinema Yazıları Seçkisi, 4. Ankara 2004. Tan Yayınları.
• Esin, C. (2003). Dünya Sinemasında Akımlar, İstanbul: Phoenix Yayınları.
• Fellini, Federico. (1966). Tatlı Hayat Çeviren: Sabiha Serim. İstanbul: Habora Yay.
• Frederih, N. (2006). Ecce Homo, (çev. Can Alkor), İstanbul: İthaki Kitaplığı, 2. Bosim.
• Heidegger, M. (1997). Patikalar. Derleyen: Hasan Ünal Nalbanoğlu. Ankara: İmge Yay.
• Kuçuradi, I. (1997). "20. Yüzyıl Felsefî Antropolojisinde Takiyettin Mengüşoğlu'nun Yeri" Yüzyılımızda İnsan Felsefesi. Hazırlayan: Ioanna Kuçuradi. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
• Lynton, N. (1991). Modern Sanat Öyküsü, (çev. C. Çapan, S. Öziş), Remzi Kitabevi, II. Basım, istanbul.
• Madan, S. (1997). Postyapısalcılık ve postmodernizm, çev; Abdülbaki Güçlü, Bilim ve Sanat yay.
• Oizerman, I. T. (1998). Felsefe Tarihinin Sorunları. 2. Basım. (çevi. Celal A. Kanat). İstanbul: Toplumsal Dönüşüm Yay., 1998.
• Özçinar, M. (2014). “Bir düşünme Alanı Olarak Sinema, Filimleri felsefi bir yöntemle anlamanın yolları”, Özne Dergisi. 20. Sayı. Bahar.
• Sözen, M. & Tanyeli, U. (1992). Sanat Kavram ve Terimleri Sözlüğü, İstanbul: Remzi Kitabevi. Tüzün, H. (1976). "80 Yıllık Alman Sineması Can Çekişmeden Kurtulup Yeniden Doğuş Dönemine Girdi," Milliyet Sanat, sayı 170. Şubat 6.
• Tarkovskiy A. (1992). Poyasneniya k fil'mu «Solyaris», Kinovedcheskiye zapiski. № 14. S. 48-53.
• Vertov D. (1966). Stat'i. Dnevniki. Zamysly, Redaktor S. Drobashenko. — M.: Iskusstvo.
• Zhuravleva, YU.V. (2018). “K Vozmozhnoy Ontologii Kino: Fenomenologiya Tela M. Merlo-Ponti”, History. Philosophy. Law, 2018, no. 4, pp. 85-94.