Fuzuli’s "Abandonment" Of The Trial

Yıl 2020, , 155 - 170, 30.11.2020

Mustafa Yunus Gümüş

https://doi.org/10.33709/ictimaiyat.821056

Öz

Fuzûlî'nin "Terk" ile İmtihanı

Öz

Hayatın en önemli unsuru olan insan, dünyaya geldiği günden itibaren farklı zamanlarda ve farklı nedenlerden dolayı durumunu, konumunu, mekânını değiştirmiştir. Elest meclisinden beri süregelen bu yer değiştirme olgusu, her zaman bireyin istemiyle gerçekleşmemiştir. Zorunluluklar, gereklilikler, bireysel ve toplumsal sorumluluklar insanı bu kaçınılmaz durumun içine çekmiştir. “Terk etmek” olarak adlandırdığımız bu durum, hayatının hemen her aşamasında insanın karşısına çıkmış ve insanı sosyal, psikolojik, ekonomik birçok yönden etkilemiştir. Sosyal hayat ile iç içe olan divan şairleri, “terk” kavramını şiirlerinde oldukça sık kullanmışlardır. Fuzûlî’nin şiirlerinde “terk” kavramının kullanımı ile ilgili bu çalışmamızda, şairin bu kavramı hangi yönlerden ele alarak kullandığını; “terk” kavramının, şairin anlam dünyasındaki yerini ortaya koymaya çalışacağız.

Anahtar Kelimeler

Divan Şiiri, FuzûlÎ, Terk, Aşk, Fedakârlık, İkiyüzlülük

Kaynakça

• Akün, Ö. F. (2013). Divan Edebiyatı. İstanbul: İSAM Yayınları.
• Andrews, W. G. (2012). Şiirin Sesi Toplumun Şarkısı. İstanbul: İletişim.
• Baltaş, Z., & Baltaş, A. (2004). Bedenin Dili. İstanbul : Remzi Kitabevi.
• Cebecioğlu, E. (2014). Tasavvuf Terimleri ve Deyimleri Sözlüğü. Ankara: Otto Yayınları.
• Çağrıcı, M. (2008). Riya. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, 35, 137-138. İstanbul: TDV.
• Karadeniz, O. (1998). Heyûlâ. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, 17, 294-295. İstanbul: TDV.
• Kula, T. (2017). El- Muhâsibî’ye Göre Riyâ’nın İnsanın Olumsuz Kişilik Yapılanmasına Etkisi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(19), 37-49.
• Özkan, F. H. (2016). Tasavvufa Dair Bir Eser: Fütûh-nâme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(42), 312-348.
• Özön, M. N. (2000). İbrâhim b. Edhem. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 21, 295-296. İstanbul: TDV.
• Pala, İ. (1998). Ansiklopedik Divan Şiiri Sözlüğü. Ankara: Ötüken.
• Sarı, S., & Dağ, İ. (2009). Belirsizliğe Tahammülsüzlük Ölçeği, Endişe ile İlgili Olumlu İnançlar Ölçeği ve Endişenin Sonuçları Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması, geçerliliği ve güvenilirliği. Anadolu Psikiyatri Dergisi(10), 261-270.
• Sarıçam, H. (2014). Belirsizliğe Tahammülsüzlüğün Mutluluğa Etkisi. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8), 1-12.
• Schopenhauer, A. (2002). Aşkın Metafiziği. (S. Hilav, Çev.) İstanbul: Sosyal Yayınlar.
• Selçuk, B. (2017). Gasset ve Fuzûlî’deki Sevgiler Üstüne. , 5(7),. International Journal of Language Academy, 5(7), 345-358.
• Tanpınar, A. H. (1997). 19. Asır Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: Çağlayan.
• Uludağ, S. (2005). Tasavvuf Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Kabalcı.
• Yücel, H. (2018, Temmuz). Kindî’ye Göre Heyûlâ Kavramı Bağlamında Âlemin Ezeliliği Problemi. Diyanet İlmi Dergi, 54/2, 187-202.
• Zavotçu, G. (2007). Divan Şiirinde Hâl Dili. İlmî Araştırmalar, 137-155.
• Zavotçu, G. (2018). Gönül. Klasik Türk Edebiyatı Sözlüğü. İstanbul: Umuttepe Yayınları.