Developing and managing the public transportation systems have a critical importance on the aspect of social equity and sustainability. This work is examining national and international perspectives, policies followed, methods used and results achieved in providing equal transportation service to all groups living in the city; in terms of housing areas, working areas and access to the other urban service areas in a settlement. The aim of the study is to emphasize the strong relation between management of public transportation systems, settlement of social justice and ensuring equality of opportunity. Also; to draw attention to the responsibilities of urban planners, transportation planners and local / central governments; to establish a transport system that takes into consideration the fair utilization of the public. Literature about the determinants of fair distribution of access and right of transportation is examined and discussed in the context of the study. This study contributes to the science with discussion of the relation between transportation, working areas and urban services in providing public benefit and equality principle of planning; in terms of planning hierarchy, relationship between scales and decisions based on spatial plan type. This study is supporting by 2017.KB.FEN.2016 Dokuz Eylül University Rektorship, Department of Scientific Research Project (BAP) and same time; is the product of an incomplete master’s thesis of The Graduate School of Natural and Applied Sciences.
Accessibility Planning Public Transportation System Transportation Right Social Equality
Toplumsal eşitlik ve sürdürülebilir gelişme açısından toplu taşıma sistemlerinin geliştirilmesi ve yönetilmesi kritik öneme sahiptir. Bu çalışma; bir yerleşmede bulunan konut alanları, çalışma alanları ve diğer kentsel hizmet alanlarına erişim imkanları açısından; kentte yaşayan tüm gruplara eşit ulaşım hizmeti sağlama konusunda; ulusal ve uluslararası alandaki konuya bakış açılarını, izlenen politikaları, kullanılan yöntemleri ve alınan sonuçları incelemektedir. Bu makalenin yazımındaki amaç toplu taşıma sistemlerinin yönetimindeki başarı ile sosyal adaletin oluşturulması ve fırsat eşitliğinin sağlanması arasındaki güçlü ilişkiye dikkat çekmektir. Bununla birlikte; toplumu oluşturan bireylerin ulaşımdan adil yararlanmasını gözeten bir ulaşım sistemi oluşturulmasında şehir plancılara, ulaşım plancılara ve yerel/merkezi yönetimlere düşen sorumluluklara dikkat çekmektir. Bu kapsamda ulaşım hakkı ve ulaşım hizmetlerinin adil dağılımı konusundaki mevcut literatür incelenerek; çalışma kapsamında tartışmaya açılmıştır. Mekansal planlama çalışmalarının sürdürülmesinde; plan hiyerarşisi, ölçekler arası ilişki ve mekansal plan türüne bağlı kararlar açısından; planlamanın kamu yararı ve eşitlik ilkesinin sağlanmasında; ulaşım sistemi, çalışma alanları ve kentsel hizmet alanlarının kurgulanması konusunu tartışmaya açıyor olması; bu çalışmanın bilime katkısını oluşturmaktadır. Çalışma 2017.KB.FEN.2016 nolu Dokuz Eylül Üniversitesi Rektörlüğü Bilimsel Araştırma Projeler Birimi (BAP) tarafından desteklenmekte olup; Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü tamamlanmamış yüksek lisans tezinin bir ürünüdür
Erişilebilirlik Planlama Toplumsal Eşitlik Toplu Taşıma Sistemleri Ulaşım Hakkı Eşitlik
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 10 Sayı: 28 |