Bu çalışmada küreselleşmekte olan İstanbul’un prestij sokaklarının da yer aldığı Beyoğlu bölgesi örneğinde evsizlikle ilgili sosyal politikasızlığın nedenleri ile evsizlerin bu politik tutum karşısında geliştirmiş oldukları gündelik yaşam stratejileri ilişkisel biçimde analiz edilmiştir. Çalışmada nitel araştırma tekniklerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile hem evsizler hem de uzman/önderlerle görüşülmüş, bulguların analizinde ise fenomenolojik-yorumcu analiz yöntemi kullanılmıştır.
Görüşme yapılan kamu kurumu önderlerinin evsiz insanı “özgür, sistemi ve sorumluluk almayı reddeden, sokak tercihinde bulunan” dolayısıyla kendi eylemleri ve sonuçlarından mesul bireyler olarak tanımlamaları/inşa etmeleri evsizlikle ilgili sosyal politikaların ihmal edilmesiyle sonuçlanmaktadır. Evsizliğe karşı bu edilgen tutumun yanı sıra kent yönetimleri aynı zamanda formel ve enformel uygulamalar yoluyla kentsel-kamusal alanın evsizler tarafından kullanımını da kısıtlamaktadırlar.
Katılımcılar yapmış oldukları evsiz tanımı ile bir yandan sosyal problemlerin kişisel başarısızlıklara dönüştürüldüğü neoliberal sosyal politika söylemini üretirken bir yandan da küresel kent yarışına uygun olarak kentin prestij sokaklarını üst sınıflar ve küresel aktörler için arındırmak suretiyle evsizlerin yegane alternatifi olan sokakların kullanımını sınırlamaktadırlar.
Evsizler ise sürekli bir barınak hizmetinin bile olmadığı bir kentte, ilk evsiz kalınan günlerden itibaren sokakta yaşama ile ilgili olarak bazı stratejiler geliştirerek, kendilerine karşı yapılandırılmış kentsel/kamusal mekânı ve sosyal politikasızlık dolayımıyla çizilen yapısal sınırları geliştirmiş oldukları stratejilerle yeniden yorumlamakta ve şekillendirmektedirler.
TÜBİTAK
Bu çalışma “İstanbul’da Evsizliğin Sosyal Hizmet Perspektifinden Analizi (Beyoğlu Örneği)” başlıklı ve TÜBİTAK tarafından desteklenen doktora tezinin bir kısmı kullanılarak üretilmiştir.
This article analyses the reasons of the lack of politics of homelessness in relation to strategies that homeless people develop against this political omittance, in the example of Beyoglu district of globalizing Istanbul. The findings of this research are based on semi-structured interviews conducted with homeless people and phenomenological-interpretative analysis of these interviews.
The leaders of some public institutions consider homeless people as ‘free, irresponsible, and preferring to live in the street’, and this reflect the homo-autonomous man of neoliberal ideology which definitely play a role in the lack of politics of homelessness. This kind of definition of homeless people results in deprivation of even the most urgent social services such as shelter. Nonetheless, homeless people develop strategies from the beginning of the first days of homelessness in the city in which even a permanent shelter service for homeless people does not exist. People who experience homelessness for the first time generally adopt the strategies developed by experienced homeless people. In other words, ‘free and autonomous man’ of neoliberal ideology, i.e. homeless people, reinterpret and reshape public and urban space and the structural boundaries drawn by the lack of politics of homelessness which are direct results of neoliberal politics.
Bu çalışma “İstanbul’da Evsizliğin Sosyal Hizmet Perspektifinden Analizi (Beyoğlu Örneği)” başlıklı ve TÜBİTAK tarafından desteklenen doktora tezinin bir kısmı kullanılarak üretilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Proje Numarası | Bu çalışma “İstanbul’da Evsizliğin Sosyal Hizmet Perspektifinden Analizi (Beyoğlu Örneği)” başlıklı ve TÜBİTAK tarafından desteklenen doktora tezinin bir kısmı kullanılarak üretilmiştir. |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: Kentleşme ve Ekonomi Özel Sayısı |