Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

SARSILMIŞ BEBEK SENDROMU

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 3, 1 - 13, 29.12.2018

Öz

Sarsılmış bebek sendromu, çocukların istismarından kaynaklanan
ölümlerin veya ciddi nörolojik yaralanmaların en yaygın nedenidir. Beyin
kanamaları ve göz içi kanamalar, bebeğe tanı koyma aşamasında önemli
belirleyicilerdir. İlk olarak Amerikalı bir radyolog olan John Caffey
tarafından 1974'te tanımlanmış ve sarsılmış bebek sendromu adını almıştır. O
zamandan beri, sarsılmış bebek sendromu, çocuklara yönelik istismarın en
şiddetli türlerinden biri olarak kabul edilmiş ve istismara uğrayan çocuklarda
sık rastlanan bir ölüm nedeni olmuştur. 
Bu nedenle, bebeklerde ortaya çıkan durumları tanımlamak için daha
yüksek bir farkındalığa ihtiyaç vardır. Sarsılmış bebek sendromu yüzde 100
önlenebilir bir sendromdur. Sendromun başarılı bir şekilde yönetilmesi ve
önlenmesi için çeşitli kurumlar arasında etkin işbirliği sağlanmalıdır. Bu
derleme çalışmasında sendromun tanısını ifade ederek toplumda farkındalık
yaratmak ve önlenmesine yönelik yapılan çalışmaları kapsamlı bir şekilde ortaya
koymak amaçlanmıştır. 

Kaynakça

  • American Academy of Pediatrics (AAP). (2018). Abusive head trauma: Shaken baby syndrome. Retrieved from: https://www.healthychildren.org/English/Pages/default.aspx. (ErişimTarihi: 20 Eylül 2018).
  • American Academy of Pediatrics (AAP). (2015). Abusive Head Trauma: How to Protect Your Baby. Retrieved from: https://www.healthychildren.org/English/safety-prevention/at-home/Pages/Abusive-Head-Trauma-Shaken-Baby-Syndrome.aspx, (ErişimTarihi: 12 Kasım 2018).
  • Barber, I., Kleinman, PK. (2014). Imaging of skeletal injuries associated with abusive head trauma. Pediatr Radiol ;n 44:S613–S620
  • Brawerman, Rs. (2011). Abusive head trauma and non accidental trauma: In Hay Jr. etal.,eds.,current diagnosis and management pediatrics; s 412 .
  • Caffey, J. (1972). On the theory and practice of shaking infants. Am J Dis Child; 124:161–169.
  • Carbaugh, SF. (2004). Understanding shaken baby syndrome. Thelongroad home. Adv Neonatal Care; 4:105– 117.
  • Canadian Paediatric Society, (CPS). (2018). https://www.cps.ca/, Erişim Tarihi: 07.11.2018
  • Clemetson, CAB. (2006). Caffeyre visited: a commentary on theorigin of “shaken baby syndrome.” J Am PhysSurg; 11(1):20–21.
  • Çocuk Koruma Kanunu. (2005). T.C. Resmi Gazete, 15 Temmuz, sayı:5395.
  • Dias, MS., Smith, K., Guehery, K., Mazur, P., Li, V. & Shaffer, ML. (2005). Preventing abusive head trauma among infants and young children: A hospital-based, parent education program. Pediatrics; 115: 470-7.
  • EBSCO İnformation Services, (2018). https://www.ebscohost.com/assets-sample-content/NRC_QL_Shaken_Baby_Syndrome.pdf, Erişim Tarihi : (12 Kasım 2018).
  • Edwards., GA. (2015). Mimics of child abuse: can choking explain abusive head trauma? J Forensic Leg Med; 35:33–37.
  • Evans, H. (2004). Themedical discovery of shaken baby syndrome and child physical abuse. Pediatr Rehabil; 7(3):161–163.
  • Fujiwara, T., Yamaoka, Y., & Morisaki, N. (2016). Self-reported prevalence and risk factors for shaking and smothering among mothers of 4-month-old infants in Japan. Journal of Epidemiology, 26(1), 4-13. doi:10.2188/jea.JE20140216.
  • Hellgren, K., Hellström, A., Hard, AL. (2017). The new Swedish report on shaken baby syndrome is misleading. Acta Paediatr; s. 1040.
  • Jacobi, G., Dettmeyer, R., Banaschak, S., Brosig, B. & Hermann, B. (2010) Child abuse and neglect: diagnosis and management. Dtsch ArzteblInt; 107(13): 23140.
  • Koçtürk, N. (2018). Çocuk İhmalini ve İstismarını Önlemede Okul Çalışanlarının Sorumlulukları. MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi; ss. 38-47.
  • Levin, AV. (2017). The SBU report: A different view. Acta Paediatr;106:1037–1039.
  • Lynoe, N., Elinder, G. (2017). Insufficient evidence for ‘shaken baby syndrome’ a systematic review. Acta Paediatr ;106:1021–1027.
  • Lynoe, N., Eriksson, A. (2018). Consensus should be adapted to evidence and not vice-versa. Acta Paediatr: ss. 1-4.
  • Moran, DA., Findley, KA., Barnes, PD & Squier, W. (2012). Shaken baby syndrome, abusive head trauma, and actual innocence: getting it right. Hous J Health L & Pol’y; 12:209–312
  • McCarthy, K. (2015). Health problems of early Childhood. Wong's nursing care of infants and children. Elsevier Mosby; s.557
  • Narang SK, Greeley CS (2017) Lynoe et al. The Rest of the Story. Acta Paediatr; 106:1047–1049.
  • National Center On Shaken Baby Sendrome. (2018). https://www.dontshake.org/purple-crying, (Erişim Tarihi: 12 Kasım 2018). National Center for Injury Prevention and Control (NCIPC). (2018). https://www.cdc.gov/violenceprevention/pdf/preventingsbs.pdf, (Erişim Tarihi : 3 Eylül 2018).
  • New York State Department of Health (NYSDOH), (2018). https://www.health.ny.gov/prevention/injury_prevention/shaken_baby_syndrome/sbs_fact_sheet.htm, Erişim Tarihi: 12 Kasım 2018.
  • Oral, R., Sahin, F. & Gazioglu, N. (2010). Tacklingdenial of abusive head trauma in Turkey. International shaken baby syndrome. Abusive Head Travma. ss 3:30-4-30.
  • Paterson, CR., Monk, EA. (2013). Temporary brittle bone disease: association with intracranial bleeding. J Pediatr Endocr Met; 26:417–426.
  • Peterson, C., Likang, X., Florence, C., Parks, S. E., Miller, T. R., Barr, R. G., & Steinbeigle, R. (2014). The medical cost of abusive head trauma in the United States. Pediatrics; 134(1), 91-99. doi:10.1542/peds.2014-0117
  • Rideout, L. (2016). Nurses’ perceptions of barriers and facilitators affecting the shaken baby syndrome education initiative: An exploratory study of a Massachusetts public policy. Journal of Trauma Nursing, 23(3), 125-137.
  • Stephens, A., & Oates, K. (2015). The placement of children following non-accidental head injuries: Are they protected from further harm? Child Abuse Review, 24(1), 67-76. doi:10.1002/car.2335.
  • Showers, J. (1992). “Don’t shake the baby”: the effectiveness of a prevention program. Child Abuse Negl; 16: 11-8.
  • Şahin, F., Taşar, MA. (2012). Sarsılmış Bebek Sendromu ve Önleme Programları. Türk Pediatri Arşivi; ss. 152-158.
  • Taşar, MA., Dallar Bilge, Y., Şahin, F., Çamurdan, A., Beyazova, U., Polat, S., & İlhan, MN. (2014). Sarsılmış bebek sendromu önleme programının uzun dönem sonuçları: Türkiye deneyimi. Türk Pediatri Arşivi; ss. 49: 203-9.
  • Türk Ceza Kanunu. (2004). T.C. Resmi Gazete, 12 Ekim, sayı:5237.
  • Tursz, A. (2011). Risk factors of child abuse and neglect in childhood. Rev Prat; 61(5): 658-60.
  • Tolliday, F., Simons, M. & Foley, S. (2010). From inspiration to action: The shaken baby prevention project in Western Sydney. Communities, Children and Families Australia; 5(2): 31-47.
  • Yağmur, F., Aslan, D., Çoşkun, A., Asil, H., Per, H. (2010). Sarsılmış Bebek Sendromu ve 3olgu Sunumu. Adli Tıp Dergisi; ss. 42-49.
Toplam 37 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Bayram Deleş

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2018
Gönderilme Tarihi 3 Kasım 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Deleş, B. (2018). SARSILMIŞ BEBEK SENDROMU. Izmir Democracy University Health Sciences Journal, 1(3), 1-13.

227151960619606                 19629                   19630 1995319957 

19952  19958  20682 

20686


23848