Son yılların en büyük küresel krizlerinden birine yol açan korona virüs COVID-19 salgınının etkileri tüm dünyada derinden hissedilmektedir. İnsan hayatını ciddi şekilde tehdit eden salgın, geniş ölçekte toplumsal deği-şim ve dönüşümlere de yol açmaktadır. Ülkeler, farklı tedbir ve uygulama-lar aracılığıyla salgını kontrol altına almaya ve yönetmeye çalışmaktadır. Bu bağlamda yapılan çalışmalar gün geçtikçe artmakta, literatür mevcut dene-yimlerle şekillenmektedir. Kuşkusuz, toplumun her kesimini etkileyen virü-sün, birbirine bağımlı veya ilişkili olumsuz etkilerini en aza indirmek, çok disiplinli analizler gerektirmektedir. Bu çalışmada öncelikle, mevcut COVID-19 literatürü kapsamında sosyal kırılgan gruplar incelenmiş daha sonra günümüze kadar daha çok afet yönetiminde kullanılmış olan Sosyal Kırılganlık Endeksi SoVI yöntemi kullanılarak sosyal kırılganlık analizi gerçekleştirilmiştir. Türkiye’nin il bazlı sosyal kırılganlık endeksinin hesap-landığı bu çalışmada, salgına karşı toplumların dirençliliği, salgınının etkileri ile baş etme kapasiteleri ve salgın sonrası rehabilite süreçlerindeki konumla-rına dair mekânsal bilgiler sunulmuş ve haritalandırılmıştır. Çalışmanın sonucunda Covid-19 pandemisine karşı 81 ilin 4’ü çok yüksek düzeyde, 21’i yüksek düzeyde, 29’u orta düzeyde, 16’sı düşük düzeyde ve 11’i çok düşük düzeyde kırılganlığa sahip olduğu görülmüştür. Bu suretle, salgın yöneti-minde öncelikli bölgeler saptanmış olup, sosyal grupların niteliksel ihtiyaçla-rına yönelik değerlendirmeler yapılması mümkün hale getirilmiştir.
All over the world the effects of the coronavirus COVID-19 out-break, which has caused one of the biggest global crises of recent years, are felt. The epidemic, which seriously threatens human life, also causes large-scale social changes and transformations. Countries try to control and manage the outbreak through different measures and practices. The studies carried out in this context are increasing day by day and the literature is formed by the existing experiences. Surely, managing the interdependent or related negative effects of the virus that affects all parts of the society requires multidisciplinary analysis. In this study, first, social vulnerability groups were exam-ined within the extent of the existing COVID-19 literature, and then social vulnerability analysis was carried out using the Social Vulner-ability Index SoVI method, which has been used more in disaster management. Then, social vulnerability analyse was performed based on Turkey provinces. Spatial information on the resilience of societies against the epidemic, their capacity to cope and their posi-tion in post-epidemic rehabilitation processes are presented and mapped. As a result of the study, it was observed that 4 of 81 provinc-es had very high level, 21 high level, 29 medium level, 16 low level and 11 very low level of vulnerability against the Covid-19 pandemic. Thus, in outbreak management, the priority regions have been determined and the evaluations regarding the qualitative needs of social groups have been made possible.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: EK SAYI (2020) |