Adolescence is an important period characterized by various transitions and changes. Experiencing social anxiety is a growing phenomenon among adolescents and affects their well-being and mental health. It is necessary to pay attention and understand the factors related to social anxiety to improve the subjective well-being of adolescents. The current study aimed to examine the mediating roles of mindfulness and loneliness in the association between social anxiety and subjective well-being among adolescents. Social Anxiety Scale for Adolescents, Mindful Attention Awareness Scale Adolescent Form, UCLA Loneliness Scale Short Form, Adolescent Subjective Well Being Scale and General Information Form were used to collect data. 543 Turkish adolescents (53.6% female) participated in the study. The age range of the participants was 15 to 18 years, with a mean age of 16.45 years (SD=1.10). The results demonstrated that social anxiety was negatively associated with mindfulness and subjective well-being, and positively associated with loneliness. It has been determined that social anxiety had an indirect effect on subjective well-being through mindfulness and loneliness. Mindfulness mitigated the adverse impacts of social anxiety on subjective well-being whereas loneliness exacerbated this association. These results have shown that adolescents with high levels of social anxiety have lower mindfulness and higher loneliness, which in turn lead to less subjective well-being. The findings of the current study suggest that this situation may be ameliorable with mindfulness-based and loneliness-based interventions.
social anxiety mindfulness loneliness subjective well-being adolescent
Ergenlik, çeşitli geçişlerin ve değişimlerin yaşandığı önemli bir dönemdir. Sosyal kaygıyı deneyimlemek ergenler arasında gittikçe yaygın hale gelen bir olgudur ve onların iyi oluşlarını ve zihinsel sağlıklarını etkiler. Ergenlerin öznel iyi oluşlarını artırmak için sosyal kaygı ile ilgili faktörlere dikkat etmek ve bunları anlamak gerekir. Bu çalışmanın amacı ergenlerde sosyal kaygı ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide bilinçli farkındalık ve yalnızlığın aracı rollerini incelemektir. Verilerin toplanmasında Ergenler için Sosyal Kaygı Ölçeği, Bilinçli Farkındalık Ölçeği Ergen Formu, UCLA Yalnızlık Ölçeği Kısa Formu, Ergen Öznel İyi Oluş Ölçeği ve Genel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmaya 543 Türk ergen (%53.6 kadın) katılmıştır. Katılımcıların yaş aralığı 15 ile 18 arasında olup yaş ortalaması 16.45'tir (SS=1.10). Sonuçlar, sosyal kaygının bilinçli farkındalık ve öznel iyi oluş ile negatif, yalnızlıkla pozitif ilişkili olduğunu göstermiştir. Sosyal kaygının, bilinçli farkındalık ve yalnızlık yoluyla öznel iyi oluş üzerinde dolaylı bir etkisi olduğu belirlenmiştir. Bilinçli farkındalık, sosyal kaygının öznel iyi oluş üzerindeki olumsuz etkilerini azaltırken, yalnızlık bu ilişkiyi daha da kötüleştirmiştir. Bu sonuçlar, yüksek düzeyde sosyal kaygıya sahip ergenlerin daha düşük bilinçli farkındalığa ve daha yüksek yalnızlığa sahip olduklarını ve bunun da daha az öznel iyi oluşa yol açtığını göstermiştir. Mevcut çalışmanın bulguları, bilinçli farkındalık ve yalnızlık temelli müdahalelerle bu durumun düzeltilebileceğini önermektedir.
sosyal kaygı bilinçli farkındalık yalnızlık öznel iyi oluş ergen
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 31 Mayıs 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2024 |
Gönderilme Tarihi | 10 Şubat 2024 |
Kabul Tarihi | 2 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 36 |