Effect of Completion of Judgments on Finalization and Enforcement of Judgments in Civil Procedure Law

Yıl 2022, Cilt: 80 Sayı: 2, 507 - 536, 22.07.2022

Zeynep Bahadır

Öz

Article 305/A of the Code of Civil Procedure (Law No. 6100) was enacted pursuant to the Law on Amending the Code of Civil Procedure and Other Laws (Law No. 7251), and the institution of “completion of judgments” was introduced into our legal system. According to the article, “within one month from the notification of the judgment, each party may request a supplementary ruling from the court for matters left undecided partly or as a whole, even though they were asserted or ought to be resolved ex officio. Appellate remedies are available against these rulings.” Although this article, which allows the court to supplement its previous judgment, is completely new to the civil judiciary, it is actually an adaptation of article 437/4 of the Code of Civil Procedure, which allows this procedure in arbitration. Through completion of judgments, a supplementary ruling may be requested from the court to avert any omission in the judgment if a claim in accumulation was left unresolved or if such judicial costs as the attorney’s fee were not decided upon. This legislation serves the principle of procedural economy and the realization of a more effective legal protection. However, because completion of judgments is a brand-new institution in the civil judiciary with an ambiguous nature, several problems must be addressed. These problems can be classified into two categories: the possibility of contradictory judgments due to separate appellate remedies for both rulings, and the question of whether these judgments may be executed separately and, if so, whether they may be joined in the enforcement procedure. This paper examines these issues and presents possible solutions.

Anahtar Kelimeler

Completion of Judgments, Supplementary Ruling, Completion of Final Decisions, Complementary Ruling, Final Judgment, Enforcement of Judgments

Medenî Yargıda Hükmün Tamamlanmasının Hükmün Kesinleşmesi ve Cebrî Icrası Bakımından Etkisi

Öz

7251 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na 305/A maddesi eklenmiş ve devlet yargısı bakımından hukukumuza “hükmün tamamlanması” müessesesi girmiştir. Bu maddeye göre “taraflardan her biri, nihaî kararın tebliğinden itibaren bir ay içinde, yargılamada ileri sürülmesine veya kendiliğinden hükme geçirilmesi gerekli olmasına rağmen hakkında tamamen veya kısmen karar verilmeyen hususlarda, ek karar verilmesini isteyebilir. Bu karara karşı kanun yoluna başvurulabilir”. Hükmün tamamlanmasına ilişkin bu düzenleme, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 437’nci maddesinin dördüncü fıkrasında tahkim yargısı için mevcut olan hakem kararlarının tamamlanması müessesesinin devlet yargısı bakımından kabul edilmiş hâlidir. Hükmün tamamlanması müessesesi ile örneğin yargılama giderlerine veya vekâlet ücretine ilişkin hükümde eksiklik mevcutsa, mahkemeden unutulan bu hususla ilgili ek karar verilmesi istenebilir. Keza dava yığılmasında taleplerden biri hakkında karar verilmesinin unutulması ihtimalinde, mahkemeden hükmün tamamlanması talep edilebilir. Bu düzenleme sayesinde usûl ekonomisi sağlanmakta ve etkin bir hukukî korunma gerçekleşmektedir. Ancak hükmün tamamlanmasına ilişkin düzenlemenin devlet yargısı bakımından yeni olması ve düzenlemede müesseseye ilişkin birtakım muğlaklıklar bulunması sebebiyle meydana gelebilecek ve cevaplanması gereken bazı sorunlar mevcuttur. Bu sorunlardan ilki, verilen ilk karar ile hükmün tamamlanması sonucu verilen ek karara karşı kanun yoluna başvuru sürelerinin ayrı işlemesi ve bu kararların ayrı kesinleşmesi sebebiyle çelişkili kararların ortaya çıkma ihtimalidir. Bir diğeri ise bu kararların birbirlerinden ayrı icra edilip edilemeyeceği ve kararlar ayrı icra edilirse bu icra takiplerinin birleştirilip birleştirilemeyeceği şeklinde özetlenebilir. Bu çalışmada da ilk karar ile ek kararın kesinleşmesi ile cebrî icrası bakımından ifade edilen problemler çerçevesinde sorunun tespiti yapılmış ve çözüm önerilerimiz sunulmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Hükmün Tamamlanması, Ek Karar, Nihaî Kararların Tamamlanması, Tamamlayıcı Hüküm, Kesin Hüküm, Hükmün Cebrî İcrası

Kaynakça

• Akkaya T, ‘Medenî Usûl Hukukunda Hükmün (Nihai Kararların) Tamamlanması’ (2021) 25(1) Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 19-60.
• Arslan AS, ‘Yargıtay Kararları Işığında İcra Takiplerinin Birleştirilmesi’ (2017) 13(37) Medenî Usûl ve İcra İflâs Hukuku Dergisi 355-372.
• Arslan R, Yılmaz E, Taşpınar Ayvaz S ve Hanağası E, İcra ve İflâs Hukuku (7. Bası, Yetkin 2021). Arslan R, Yılmaz E, Taşpınar Ayvaz S ve Hanağası E, Medenî Usûl Hukuku (7. Bası, Yetkin 2021).
• Arslandoğan B, ‘Alman Yargılama Hukukundaki Düzenleme Işığında Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun ‘Hükmün Tamamlanması’ Başlıklı 305/A Hükmüne İlişkin Değerlendirmeler’ (2021) 9(1), Kadir Has Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 117-133.
• Atalı M, Ermenek İ ve Erdoğan E, İcra ve İflâs Hukuku (İcra) (4. Bası, Yetkin 2021). Atalı M, Ermenek İ ve Erdoğan E, Medenî Usûl Hukuku (4. Bası, Yetkin 2021).
• Bahadır Z, Medenî Usûl Hukukunda Kısmî Karar (Yetkin 2018).
• Belgin Güneş D, ‘Medenî Usûl Hukukunda Hükmün Tamamlanması (HMK m 305/A)’ (2021) 12(1) İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 313-328.
• Bloomeyer A, ‘Kesin Hüküm Tesiri ve Sınırları’ (Çeviren: İrfan Yazman) (1968) 25(3) Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 225-238.
• Boran Güneysu N, Medenî Usûl Hukukunda Karar (Adalet 2014).
• Deren-Yıldırım N, Türk, İsviçre ve Alman Medenî Usûl Hukukunda Kesin Hükmün Sübjektif Sınırları (Alfa 1996).
• Elzer O, Beck’scher Online-Kommentar ZPO (Hrsg: Vorwerk/Wolf) 40. Edition, 01.03.2021, ZPO § 321, Rn 1-54.
• Erdoğan E, Hakem Kararlarının Kesin Hüküm Etkisi (2. Bası, Yetkin 2020).
• Ermenek İ, Medenî Usûl Hukukunda Davaların Birleştirilmesi ve Ayrılması (Yetkin 2014). Hanağası E, Davada Menfaat (Yetkin 2009).
• Hendem B, ‘Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda Yeni Bir Düzenleme: Hükmün Tamamlanması’ (2021) 17(49) Medenî Usûl ve İcra İflâs Hukuku Dergisi 611-655.
• İyilikli AC, Hukuk Yargılamasında Kesin Hüküm (Yetkin 2016).
• Kiraz TÖ, ‘Hükümlerin Tavzihine İlişkin Bazı Tespitler’ (2002) 1(2) Maltepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 127-154.
• Kuru B ve Aydın B, Medenî Usûl Hukuku Ders Kitabı (Yetkin 2020).
• Kuru B, İstinaf Sistemine Göre Yazılmış İcra ve İflâs Hukuku (Legal 2016).
• Meriç N, ‘Türk Hukukunda Maddî Anlamda Kesin Hükmün Objektif Sınırları’ (2007) 2 Legal Medenî Usûl ve İcra İflâs Hukuku Dergisi 377-434.
• Musielak HJ, Münchener Kommentar zur ZPO (6. Auflage 2020). Muşul T, İcra ve İflâs Hukuku Esasları (6. Bası, Adalet 2017).
• Özbay İ ve Erdem M, ‘Hakem Kararlarının Tavzihi, Düzeltilmesi ve Tamamlanması (HMK m 437)’ (2013) 1(2) Sakarya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 45-75.
• Özekes M ve Boran Güneysu N, Deliller ve Hüküm Eksikliği Yönünden İstinaf İncelemesi ve Kararı (HMK m. 353/1-a-6) (On İki Levha 2021).
• Özkaya-Ferendeci HÖ, Kesin Hükmün Objektif Sınırları (On İki Levha 2009).
• Öztek S, Taşpınar Ayvaz, S ve Kale S, ‘Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında 20 Mart 2020 Tarihli Kanun Teklifi’ne İlişkin Bazı Açıklamalar ve Kanun Teklifinin Değerlendirilmesi’ (2020) 149 TBB Dergisi 77-152.
• Öztürk İ, ‘Bir Hükmün Bozulmasını Takiben Verilen Kararda Hesaplanan Yargı Harcından Bozulan Hüküm Dolayısıyla Ödenmiş Olan Harcın Mahsubu’ (2015) 5(2) Hacettepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 139-164.
• Pekcanıtez H, Atalay O ve Özekes M, ‘Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifinin (2020) Değerlendirilmesi’ (Lexpara Blog, 30 Mart 2020) < https://blog.lexpera.com.tr/hmk-ile-bazi-kanunlarda-degisiklik-yapilmasina-dair- kanun-teklifinin-2020-degerlendirilmesi/ > Erişim Tarihi 01 Ekim 2020.
• Pekcanıtez H, Atalay O ve Özekes M, ‘Hukuk Muhakemelerı̇ Kanunu’nda Değişiklik Yapılmasına Dair 7251 sayılı Kanun Hakkında Değerlendirme’ (Değerlendirme) (2020) 150 TBB Dergisi 247-299.
• Pekcanıtez H, Atalay O ve Özekes M, Medenî Usûl Hukuku Ders Kitabı (Ders Kitabı) (8. Bası, On İki Levha 2020).
• Pekcanıtez H, Atalay O, Sungurtekin Özkan M ve Özekes M, İcra ve İflâs Hukuku Ders Kitabı (6. Bası, On İki Levha 2019).
• Prütting H und Gehrlein M, ZPO Kommentar (Bearbeiter: Christoph Thole) (1. Auflage, Luchterhand Köln 2010).
• Saenger I, Zivilprozessordnung (9. Auflage 2021).
• Selçuk S, ‘Hakem Kararlarının Tamamlanması Talep Edilmeden Aynı Sebeple İptal Talebinde Bulunulmasında Hukukî Menfaat’ (2018) 1 Ankara Barosu Dergisi 273-295.
• Tanrıver S, İlâmlı İcra Takibinin Dayanakları ve İcranın İadesi (Yetkin 1996).
• Tutumlu MA, ‘Hukuk Davaları İçin Zorunlu Bir Kurum: Hükmün Tamamlanması’ (Zorunlu) (2013) 11(132) Legal Hukuk Dergisi 53-64.
• Tutumlu MA, ‘Hukuk Davalarında Hükmün Tamamlanması Kurum ve Uygulanma Koşulları’ (Hükmün Tamamlanması) (2020) 3 Ankara Barosu Dergisi 403-414.
• Yıldırım MK ve Deren-Yıldırım N, İcra ve İflâs Hukuku (8. Bası, Beta 2021).