İstiğnâ,
“ğny” fiil kökünün istif’al kalıbından olan bir kelimedir. Kur’an’da dört yerde
geçen “istiğna”, bir ayette Allah’a, üç ayette ise insana (müşrik insan) izafe
edilmiştir. İstiğnâ sözcüğü, Allah ile ilgili kullanıldığı ayette, “ğny”
kökünden bir sıfat ve aynı zamanda “esma-i hüsna” dan (Allah’ın en güzel
isimleri) olan “ğanî” kelimesiyle aynı anlamda kullanılmıştır. Dolayısıyla “ğny”
kökü (ğanî, iğnâ ve istiğnâ şeklinde) Allah’ın bir fiili olarak kullanıldığı
ayetlerde, “Allah Teâlâ’nın kullarından dileğini zenginleştirmesi (muğnî), zâtında ve sıfatlarında her türlü ihtiyaçtan
münezzeh olması, kendi kendine yetmesi ve başkasına muhtaç olmaması” anlamını
ifade eder. İnsana nispet edilen ayetlerde ise insanın hakkı ve haddi
olmayarak kendisini yeterli görüp ilahi rehberliğe, Hz. Peygamber’e ve onun
çağrısına ihtiyaç duymadığını sanması, Allah’tan ve günah işlemekten
korkmaması, bu dünyanın zevkleriyle iktifa edip ahirete muhtaç olmadığını
düşünmesi, anlamına gelir.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2017 |
Gönderilme Tarihi | 29 Mart 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 2 |
A Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi, 2017'den bu yana TR DİZİN ULAKBİM tarafından taranmaya başlamıştır. Ayrıca, Citefactor, Rootindex, DRJI index, ResearchBib, Sobiad İndex, Scientific Indexing Services, İdealonline ve Eurasian Scientific Journal Index gibi ulusal ve uluslararası indexler tarafından da taranmaktadır. İsam ve Base Bielefeld Academic Search tarafından taranmaktadır.