Öz
Şeker pancarı, stratejik öneminden dolayı üretimi gerçekleştirilenbütün dünya ülkelerinde tarım politikaları vasıtasıyla korunmakta ve tarımsal sübvansiyonlar yoluyla desteklenmektedir. Üretimin desteklenmesi amacıyla birçok ülkede kamu sahipliğinde şeker pancarı fabrikalar kurulmuştur. Bu çalışmanın başlıca amacı, Türkiye Şeker Fabrikaları Anonim Şirketi’ne ait 25 fabrikadan biri olan Eskişehir Şeker Fabrikasının özelleştirilmesine yönelik bir model oluşturmaktır. Bu çalışmada, Eskişehir Şeker Fabrikasının neden diğer kamu şeker fabrikalarından daha stratejik ve önemli olduğu araştırılmaktadır. Ayrıca, bu fabrikanın özelleştirilme modelinin diğer kamu sahipliğindeki fabrikalar için oluşturacağı yaygın etkiler de ortaya konulmuştur. Yapılan bu çalışma ve elde edilen sonuçlar, kamu
sahipliğindeki şeker fabrikalarının kooperatif- devlet ya da kooperatif- devlet- özel sektör ortaklığına devredilmesi ile etkinliğin sağlanacağı yönündedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Altunışık, R., R. Coşkun, S. Bayraktaroğlu (2002), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, 2. Baskı, Sakarya Kitabevi, Sakarya.
- Avcı, S. (1997), Dünya’da şeker sanayinin dağılışı ve gelişmesini etkileyen unsurlar, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Coğrafya Dergisi, Sayı 5, s.225-258.
- Avcı, S. (2005), Türkiye’de Şeker Sanayinde Yaşanan Değişiklikler ve Coğrafi Sonuçları, Ulusal Coğrafya Kongresi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, s.457-466.
- Bozdağ, E. G. (2000), Şeker Pancarı Potansiyeline Göre Ankara Şeker Fabrikası’nda Optimum Kapasite Büyüklüğü, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Master Tezi: Ankara.
Ayrıntılar
| Bölüm | Sayı |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Temmuz 2016 |
| Gönderilme Tarihi | 2 Haziran 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 13 Sayı: 3 |
