Endüstri 4.0’ in İnsan Kaynakları Yönetimine Etkileri

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 9, 419 - 441, 26.12.2018

Süleyman Türkel Filiz Bozagaç

Öz

: Bu çalışmada, literatüre dayalı olarak
teknoloji ve endüstri yapısının işletmelerin insan kaynakları faaliyetlerine
olan etkileri genel çerçevesi ile incelenmiştir. Öncelikle endüstri devrimlerinden
yola çıkılarak, teknoloji ve endüstri yapısı açıklanmış, yeni üretim ve
yönetim modelleri sayesinde işletmelerin çevresel ve teknolojik değişim
koşullarına daha kolay uyum sağlayabileceği ve rekabet üstünlüğü elde
edebileceği görülmüştür. Woodward’ ın teknoloji ile yapılarını uyumlandırabilen
örgütlerin daha başarılı oldukları düşüncesinden yola çıkılarak, örgütsel yapı
ile işletmenin teknoloji yapısı arasında çeşitli yönlerden ilişki bulunduğu
görülmüştür. Teknolojinin dönüşümü ile birlikte işletmenin yönetimsel açıdan
avantajlar elde ettiği görülmektedir. Bunun yanında, alt birimler arasındaki
çıkar farklılıkları ve kıt kaynakların paylaşılması konularında çatışma
durumları da göz ardı edilemez (Harvey, 1968). Çalışmada ayrıca örgütlenmenin
teknoloji boyutu ile ilişkisi ele alınmıştır. Son olarak Endüstri 4.0 kısaca
açıklandıktan sonra, Endüstri 4.0’ ın İnsan Kaynakları Yönetimine pozitif ve
negatif öngörülen etkileri incelenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Endüstri 4.0, İnsan Kaynakları, Teknoloji, Teknolojinin Dönüşümü

Kaynakça

• Akbulut, U. (2011). Sanayi Devrimleri Dünya Gidişini Değiştirdi, htttp://www.uralakbulut.com.tr/ Erişim tarihi: 16.06.16.
• Ancona, D. G. (1990). Outwardbound: strategiesforteamsurvival in an organization. Acad.,Manage., J., 33, 334-65.
• Ansal, H. (2016). İTÜ, Bilim Teknoloji ve Toplum, İstanbul Teknik Üniversitesi Vakfı Yayını, Ekim-Aralık, 2016, 74, 12-17.
• Aronowitz, S. (1973). FalsePromises: TheShaping of AmericanWorking Class Consciousness. New York: McGraw-Hill.
• Ayvaz, Z. R.,Kırbaşlar, F.G., Güneş, Z. Ö. (2010). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Kimya Öğretiminde B de Materyali Kullanımına İlişkin Düşünceleri, Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı 14 (2), 1-18.
• BBC, (2015). http://www.bbc.com/turkce/haberler/2015/ 09/150917_calisan_robotlar.
• Bluestone, B., Harrison, B. (1982). TheDeindustrialization of America: PlantClosings, CommunityAbandonment, andtheDismantling of Basic Industry. New York: Basic Books.
• Bonekamp, L., Sure, M. (2015). Consequences of Industry4.0 on Human LabourandWorkOrganisation. Journal of Business and Media Psychology, 6(1), 33-40.
• Burns, T.,Stalker, G. M. (1961). The Management of Innovation, London: Tavistock Publications, 1961. SeealsoWoodward, IndustrialOrganization, 23-25.
• Cascio, W. F. (1995). Whitherindustrialandorganizationalpsychology in a changingworld of work? Am.,Psychol., 50, 928-39.
• Cole, R. E. (1989). Strategiesfor Learning: Small GroupActivities in American, Japanese, andSwedishIndustry, Berkeley, CA: Univ. Calif. Press.
• Cyert, R. M.,March, J. G. (1959).A BehavioralTheory of OrganizationalObjectives, in Mason Haire (ed.), ModernOrganizationTheory, New York, Wiley, 1959.
• Cyert, R. M.,March, J. G. (1958). Economicsand Operations Research: A Symposium, Review of EconomicsandStatistics, 40 (1958), 195-229.
• Çeliktaş, M. S., Sonlu, G., Özgel, S., Atalay, Y. (2015). Endüstriyel Devrimin Son Sürümünde Mühendisliğin Yol Haritası, Endüstri ve Mühendislik Dergisi, 54(662), 24-34.
• Dubash, J. (2016). Marketing andThe Internet of Things: AreYou Ready?,http://www.marketingjournal.org/marketing-and-the-internet-of-things-are-you-readyjamshed-dubash/, (Erişim Tarihi, 16.06.2016).
• EBSO. (2015). Sanayi 4.0, Ege Bölgesi Sanayiciler Odası, Araştırma Müdürlüğü.
• Eisenberger, R.,Huntington, R., Hutchinson, S., Sowa, D. (1986). Perceivedorganizationalsupport. J. Appl. Psychol. 71, 500-507.
• Graen, G. B.,Scandura, T. A. (1987). Toward a psychology of dynamicorganizing. InResearch in OrganizationalBehavior, ed. LL Cummings, BM Staw, 9, 175-208. Greenwich, CT: JAI.
• Gordon, D. M.,Edwards, R., Reich, M. (1982). SegmentedWork, DividedWorkers: TheHistoricalTransformation of Labor in the United States. New York: Cambridge Univ. Press.
• Handy, C. (1989). The Age of Unreason. Cambridge: Harvard Business School Press.
• Harvey, E. (1968). TechnologyandtheStructure of Organizations, AmericanSociologicalReview, 33(2), (April, 1968), 247-259.
• Harvey, E. (1967). DecisionMakers in Conflict, Business Quarterly, (Au- tumn, 1967), 23-27.
• Havlovic, S. J. (1991). Quality of work life andhumanresourceoutcomes. Indust. Relat. 30(3), 469-79.
• Herriot, P.,Pemberton, C. (1995). New Deals: TheRevolution in ManagerialCareers. Chichester: Wiley.
• Heydebrand, W. V. (1989). New organizationalforms. WorkOccup. 16(3), 323–57.
• Hirschhorn, L. (1984). Beyond Mechanization: WorkandTechnology in a Postindustrial Age. Cambridge, MA: MIT Press.
• Kanter, R. M. (1989). WhenGiantsLearntoDance: Mastering the Challenge of Strategy, Management, andCareers in the 1990’s. New York, SimonandSchuster.
• Kanter, R. M. (1977). WorkandFamily in the United States: A Critical ReviewandAgendaforResearchandPolicy, New York, RussellSageFound.
• Katz, L. F.,Kruger, A. B. (1991). Changes in thestructure of wages in thepublicandprivatesectors. InResearch in LaborEconomics, ed. RG Ehrenberg, 12. Greenwich, CT, JAI.
• KPMG. (2015). Klaynveld,P., Peat, W. C., Marwick, J., Goerdeler, R. Sanayi 4.0 Dördüncü Sanayi Devrimi, Yarının Fabrikaları Neye Benziyor? https://home.kpmg.com/content/dam/kpmg/tr/pdf/2016/08/tr-sanayi-4.PDF.
• Manz, C. C.,Sims, H. P. Jr. (1987). Leadingworkerstoleadthemselves: theexternalleadership of self-managingworkteams. Adm. Sci. Q. 32, 106-28.
• Manz, C. C. (1992). Self-leadingworkteams: movingbeyond self-managementmyths. Hum. Relat. 45, 1119-40.
• Miles, R. E.,Creed, W. E. D. (1995). Organizationalformsandmanagerialphilosophies. InResearch in OrganizationalBehavior, ed. LL Cummings, BM Staw, 17, 333-72. Greenwich, CT, JAI.
• Mroczkowski, T.,Hanaoka, M. (1989). Continuityandchange in Japanesemanagement. Calif. Manage. Rev., 31, 39-53.
• Nadler, D.,Lawler, E. (1983). Quality of work life: perspectivesanddirections, Org. Dynamics 11(3), 20-30.
• Nordhaug, O. (1989). Rewardfunctions of personneltraining. Hum. Relat. 42, 373-388.
• Osterman, P. (1988). EmploymentFutures: Reorganization, DislocationandPublicPolicy. New York/Oxford: Oxford Univ. Press.
• Piore, M. J.,Sabel, C. F. (1984). The Second IndustrialDivide: PossibilitiesforProsperity. New York: Basic Books.
• Podsakoff, P. M.,Niehoff, B. P., MacKenzie, S. B., Williams, M. L. (1993). Do substitutes for leader ship really substitute for leadership? An empirical examination of KerrandJermier’s situational leadership model. Organ. Behav. Hum. Decis. Process. 54, 1-44.
• Pollert, A. (1988). The ‘flexiblefirm’: Fixationorfact? Work, Employ. Soc. 2(3), 281–316.
• Porter, E. M. (1996). “What Is Strategy”, Harvard Business Review, November-December.
• Roberts, K.,Clark, S. C., Wallace, C. (1994). Flexibility and individualisation: a comparison of transitions into employment in England and Germany. Soc. 28, 31-54.
• Roe, R. A. (1995). Developments in Eastern Europe andworkandorganizationalpsychology. In International Review of IndustrialandOrganizationalPsychology, ed. CL Cooper, IT Robertson. Chichester: Wiley.
• Rosenberg, R.,Rosenstein, E. (1980). Participationandproductivity: an empiricalstudy. Indust. LaborRelat. Rev. 33(3), 355–67.
• Rousseau, D. M. (1997). OrganizationalBehaviorInThe New OrganizationalEra. AnnualReview of Psychology, 48(1), 515-546.
• Rousseau, D. M.,Tinsley, K. (1996). Human resourcesarelocal: societyandsocialcontracts in a global economy. InHandbook of SelectionandAppraisal, ed. N Anderson, P Herriot. London: Wiley. Inpress.
• Salim, C. (2016). Endüstri Devrimi 4.0, http://digitalage.com.tr/makale/endustri-devrimi- 4-0/ (Erişim Tarihi, 01.06.2016).
• Schwab, K. (2016). Dördüncü Sanayi Devrimi, Çev. Zülfü Dicleli, İstanbul: Optimist Yayıncılık.
• Shaiken, H.,Herzenberg, S., Kuhn, S. (1986). Theworkprocessundermoreflexibleproduction, Indust.,Relat., 25(2), 167-83.
• Simon, H. A.,Trow, D. M. (1960). in "Observation of a Business Decision," in A. H. Rubensteinand C. J. Haber- stroh (eds.), SomeTheories of Organization, Home- wood: Dorsey, 1960. R. M. Cyert, W. R. Dilland J. G. Marchofferfurtheraccounts of actual de- cisionprocesses in "The Role of Expectations in Business DecisionMaking," AdministrativeScienceQuarterly, 3 (1958-1959), 307-340.
• Smith, V. (1990). Managing in theCorporateInterest: Control andResistance in an American Bank. Berkeley, CA: Univ. Calif. Press.
• Smith, V. (1997). New Forms Of WorkOrganization, AnnualReview of Sociology, 1997, 23, 315-39.
• Taplin, I. M. (1995). Flexibleproduction, rigidjobs: lessonsfromtheclothingindustry. WorkOccup. 22(4), 412-38.
• Torun, İ. (2003). Endüstri Toplumu’nun Oluşmasında Etkili Olan İktisadi Ve Sina-İ Faktörler, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(1), 181-196.
• Yücel, F. (2004). Sürdürülebilir Kalkınmanın Sağlanmasında Çevre Korumanın ve Ekonomik Kalkınmanın Karşıtlığı ve Birlikteliği, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(11), 100-120.
• Weick, K. E. (1996). Enactmentandtheboundarylesscareer: organizing as wework.See Arthur, Rousseau, 1996, 40-57.
• Welbourne, T. M.,Balkin, D. B., Gomez-Mejia, L. R. (1995). Gainsharingandmutualmonitoring: a combinedagency–organizationaljusticeinterpretation. Acad. Manage. J. 38:881–99
• Woodward, J. (1965). IndustrialOrganization: TheoryandPractice, London: Oxford UniversityPress, 1965.