Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Endüstri 4.0' ın Kesişen Ekosistemi

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 12, 115 - 139, 01.01.2020

Süleyman Türkel Özgür Uğur Arıkan

Öz

Bu çalışmanın amacı, son on yılda gerçekleşen endüstri devriminin getirdiği yeniliklerin örgüt çevresindeki etkileri ve stratejik insan kaynakları yönetimi açısından taşıdığı anlamı açıklamaktır. Literatür taramasına dayandırılarak oluşturulan çalışmada; öncelikle insan kaynaklarını tarihsel değişimi açıklanmıştır. Ardından, büyümekte ve gelişmekte olan Endüstri 4.0 ekosistemi bilişim altyapısı, akıllı üretim ve yeni iş modelleri başlıkları altında ifade edilmiştir. En son bölümde ise Endüstri 4.0 ve makro düzeyde stratejik insan kaynakları yönetimi ekosistemlerinin ilişkisinin çerçevesi çizilmiştir. Gerçekleşen değişimin ve bu yeni durumun gelecekteki olası etkilerinin, örgüt için anlam ve önemi açıklanmıştır. Fakat, Endüstri 4.0 ile gerçekleşen yeniliklerin uygulamalarına ilişkin ampirik verilerin olmayışı ve “iş’in” değişen anlamına ayrıntılı yer verilmeyişi çalışmanın sınırlılıklarındandır.

Anahtar Kelimeler

Endüstri 4.0, insan kaynakları, büyük veri

Kaynakça

• Acatech, (2013). Acatech: Recommendations for Implementing the Strategic Initiative Industrie 4.0. Final Report of the Industry 4.0 Working Group. www.acatech.de/fileadmin/ user_upload /Baumstruktur_nach_Website/Acatech/root/de/Material_fuer_Sonderseiten/Industrie_4.0/Final_report__Industrie_4.0_accessible.pdf
• Aldemir, M.C., Ataol, A. ve Budak, G. (2004). İnsan Kaynakları Yönetimi, 5. Baskı, İzmir: Barış Yayınları Fakülteler Kitabevi.
• Ang, J. H., Goh, C., Saldivar, A. A. F., ve Li, Y. (2017). Energy-Efficient Through-Life Smart Design, Manufacturing and Operation of Ships in an Industry 4.0 Environment. Energies, Cilt: 10, Sayı:5, 13. doi: 10.3390/en10050610
• Armstrong, M. ve Taylor S. (2014). Armstrong's Handbook of Human Resource Management Practice. Kogan Page: 5th Edition
• Baransel, A. (1979). Çağdaş Yönetim Düşüncesinin Evrimi: Klasik ve Neoklasik Yönetim ve Örgüt Teorileri. İstanbul:İstanbul Üniversitesi Yayını . Barney, J.B. (1991). “Firm Resources and Sustained Competitive Advantage”. Journal of Management, 17(1): 99-120. Batista, N. C., Melicio, R., ve Mendes, V. M. F., (2017). Services enabler architecture for smart grid and smart living services providers under industry 4.0. Energy and Buildings, Cilt: 141, 16-27. doi: 10.1016/j.enbuild.2017.02.039
• Becker, B.E., Huselid, M.A. ve Ulrich, D. (2001). The HR Scorecard: Linking People, Strategy and Performance. Boston: Harward Business School Press.
• Becker, B.E. ve Huselid, M.A. (2012). “Strategic Human Resources Management: Where Do We Go From Here?” Journal of Management, 32(6): 898-925.
• Bedo, J.S., Strinati, E.C., Castellvi, S., Cherif, T., Frascolla, M.V., Haerick, W., Korthals, I., Lazaro, O., Sutedjo, E., Usatorre, L. ve Wollschlaeger, M.(2015), “5G and the Factories of the Future”, Editörler: Haerick, Wouter ve Gupta, Milon, White Paper, https://5g-ppp.eu/wp-content/uploads/2014/02/5G-PPP-White- Paper-on-Factories-of-the-Future-Vertical-Sector.pdf
• Beer, M. (1997). “The Transformation of the Human Resource Function: Resolving the Tension Between a Traditional Administrative and A New Strategic Role”, Human Resource Management, 36(1): 50-78.
• Berger, R. (2014). Industry 4.0: The new industrial revolution–How Europe will succeed, Roland Berger strategy consultants
• Bingöl, D. (1997). Personel Yönetimi, İstanbul: Beta Basım-Yayım-Dağıtım A.Ş.
• Boxall, P. ve Purcell, J. (2000). “Strategic human resource management: where have we come from and where should we be going?” International Journal of Management. 13(2): 13-38
• Büyükuslu, A. R. (1998). Globalizasyon Boyutunda İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Der Yayınları.
• Cascio, W. (1987) Applied psychology in personnel management (3rd ed.) Engelwood Cliffs, NI: Prentice-Hall.
• Chiu, Y. C., Cheng, F. T., ve Huang, H. C., (2017). Developing a factory-wide intelligent predictive maintenance system based on Industry 4.0. Journal of the Chinese Institute of Engineers, Cilt: 40, Sayı: 7, 562-571. doi: 10.1080/02533839.2017.1362357
• Coff, R.W. ve Kryscynski, D.G. (2011). “Drilling For Microfoundations of Human Capital-Based Competitive Advantages.” Journal of Management, 37(5): 1429-1443.
• Coleman, D. C. (1956). “Industrial growth and industrial revolutions.” Economica. 23(89):1-22.
• Delery, J.E. ve Doty, H.D. (1996). “Modes of Theorizing in Strategic Human Resource Management: Tests of Universalistic, Contingency, and Configurational Performance Predictions.” The Academy of Management Journal. 39(4): 802-835
• Delery, J.E. ve Gupta, N. (2016). “Human resource management practices and organizational effectiveness: internal fit matters.” Journal of Organizational Effectiveness: People and Performance. 3(2): 139-163
• Delery, J.E. ve Roumpi, D. (2017). “Strategic human resource management, human capital and competitive advantage: is the field going in circles?” Human Resource Management Journal, 27(1): 1-21.
• Demirkaya, H. (2006). “Tarım Toplumundan Bilgi Toplumuna İnsan Kaynakları Yönetiminde Değişim” Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, 27(2): 1-23.
• Devanna, M. A., C. Fombrun ve N. Tichy (1981). “Human Resources Management: A Strategic Perspective.” Organizational Dynamics. 9(3): 51-67. Doğan, S. ve Demiral, Ö. (2008). “İnsan Kaynakları Yönetı̇mı̇nde Çalışanların Kendı̇lerı̇ne Doğru Yolculuk Yöntemı̇: Yetenek Yönetı̇mı̇.” Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3): 145-166
• Evans, P. C. ve Annunziata, M. (2012). Industrial Internet: Pushing the Boundaries of Minds and Machines. Retrieved from http://www.ge.com/docs/chapters/Industrial_Internet.pdf
• Fassin, D. ve Defossez, A.C. (2019). The Yellow Vests Movement, an Unidentified Political Object.” https://www.ias.edu/ideas/yellow-vests-movement, Social Science. Spring.
• Fayol, H. (2012). Genel ve Endüstriyel Yönetim. Ankara: Adres yayınları (Çev: A. Çalıkoğlu). 3. Baskı
• Fettig, K., Gacic, T., Köskal, A., Khün, A. ve Stuber, F. (2018). “Impact of Industry 4.0 on Organizational Structures.” International Conference on Engineering, Technology and Innovation.
• Gentner, S. (2016) “Industry 4.0: Reality, Future or just Science Fiction? How to Convince Today’s Management to Invest in Tomorrow’s Future! Successful Strategies for Industry 4.0 and Manufacturing IT.” Chimia, 70(9): 628-633.
• Gersick, C. (1991).“Revolutionary Change Theories: A Multilevel Exploration of the Punctuated Equilibrium Paradigm,” Academy of Management Review, 16(1): 10-36
• Gilbreth, F.B. ve Gilbreth, L.M., (2017). Fatigue Study, The Elimination Of Humanity's Greatest Unnecessary Waste: A First Step In Motion Study, Andesite Press
• Görmüş, A.Ş. (2009). “Entelektüel Sermaye ve İnsan Kaynakları Yönetiminin Artan Önemi.” Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi. 10(1): 57-75.
• Haun, M.:(2016). Cognitive Organization - Prozessuale und funktionale Gestaltung von Unternehmen, Springer Vieweg :373-376 Hermann, M., Pentek, T. ve Otto, B. (2015). Design principles for Industrie 4.0 scenarios: Literature review. (Working paper no. 01/2015). Technische Universitaet Dortmund. Retrieved, April 17, 2016, from http://www.snom.mb.tu- dortmund.de/cms/de/forschung/Arbeitsberichte/Design-Principles-for-Industrie-4_0- Scenarios.pdf.
• Investopedia, www.investopedia.com/ask/answers/05/industrysector.asp, Erişim Tarihi:05.01.2020.
• Jänicke, M., ve Jacob, K. (2009). A Third Industrial Revolution? Solutions to the crisis of resource-intensive growth. Environmental Policy Research Centre Freie Universität Berlin.
• Kagermann, H., Lukas, W. ve Wahlster, W., (2011). Industrie 4.0 –Mit dem Internet der Dinge auf dem Weg zur 4. Industriellen Revolution”, Inhalte der Ausgabe Nr. 13/2011,VDI Nachrichten, Berlin.
• Kannan, R. M. ve Santhi, H. M. (2013). Automated con- struction layout and simulation of concrete formwork systems using building information modeling. Proceedings of The 4th In- ternational Conference of Euro Asia Civil Engineering Forum, 64: C7-C12.
• Kim, Y.K. (2000). “The Use of Jargon in Software Requirements.” University of Northern Iowa. Department of Computer Science.
• Koçel, T. (2015). İşletme Yöneticiliği. Beta Basım
• Lewis, E. R. ve Heckman, R. J. (2006). “Talent Management: A Critical Review.” Human Resource Management Review, 16(2): 139-154.
• Liao, Y. X., Deschamps, F., Loures, E. D. R., ve Ramos, L. F. P. (2017). “Past, present and future of Industry 4.0-a systematic literature review and research agenda proposal”. International Journal of Production Research, 55(12): 3609-3629.
• MacDuffie, J.P. (1995). “Human Resource Bundles and Manufacturing Performance: Organizational Logic and Flexible Production Systems in the World Auto Industry.” Industrialand Labor Relations Review . 48(2): 197-221
• Marler, J. ve Fisher, S. (2013). “An Evidence-Based Review Of E-HRM And Strategic Human Resource Management.” Human Resource Management Review, 23: 18-36.
• Miller, R.B. ve Small, C. (2003). “Cities from space: Potential Applications of Remote Sensing in Urban Environmental Research and Policy.” Environmental Science & Policy. 6(1): 129-137
• Mosterman, P. J., ve Zander, J., (2016). Industry 4.0 as a Cyber-Physical System study. Software and Systems Modeling, Cilt: 15, Sayı: 1, 17-29. doi: 10.1007/s10270-015-0493-x
• Nyenberg, A.J. ve Wright, P.M. (2015). “50 Years of Human Capital Research: Assessing What We Know, Exploring Where We Go.” Academy of Management Perspectives. 29(3): 13-28
• Ochs,T. ve Riemann,U. (2017). “Industry 4.0: How to Manage Transformationas the New Normal.” The Palgrave Handbook of Managing Continuous Business Transformation, H. Ellermann et al., Eds. XY: Palgrave Macmillan UK: 245–272.
• Özsoylu, A.F. (2017). Endüstri 4.0. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi. Cilt:21, Sayı:1. s. 41-64
• Öztutku, H. (2010). Örgütlerde Performans Boyutuyla İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi. Parker, L. D. ve Ritson, P. (2005). “Revisiting Fayol: anticipating contemporary Management.” British Journal of Management. 16(1): 175-194.
• Parnell, J. A. (2016). A Business Strategy Typology For The New Economy: Reconceptualization And Synthesis. Journal Of Behavioral And Applied Management, 3(3), 1052.
• Penrose, E.T. (1959). The theory of the Growth of the Firm,Oxford:Basil Blackwell and Mott Ltd.
• Porter, M.E. (1980). Competitive Strategy: techniques for analyzing industry and competitors. The Free Press.
• Porter, M.E. (1985). Competitive Advantage: Creating And Sustaining Superior Performance. New York, NY: The Free Press.
• Prahalad, C.K ve Hamel, G. (1990). “The Core Competence of the Corporation”. Harvard Business Review. Mayıs: 79-91.
• Purcell, J. ve Hutchinson, S. (2007). “Front-line managers as agents in the HRM-performance causal chain: theory, analysis and evidence.” Human Resource Management Journal, 17(1): 3-20.
• Sabuncuoğlu, Z. (2011). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta Yayınevi.
• Sargut, S. ve Özen, Ş. (2007). Yapısal koşul bağımlılık kuramının örgütsel çevre kuramları bağlamındaki yeri. Edt., Sargut, S., Özen, Ş., Gökşen, N.S., Oğuz, F., Önder, Ç., Üsdiken, B. ve E. Yıldırım, Örgüt Kuramları, İmge Kitabevi.
• Schuler, R.S. ve Jackson, S.E. (1987). “Linking competitive strategies with human resource management practices.” Academy of Management Executive, 1(3):207-219.
• Schwab K. (2016). Dördüncü Sanayi Devrimi, Çev. Zülfü Dicleli, İstanbul: Optimist Yayıncılık Siemens. (2013). Endüstri 4.0 Yolunda. https.www.endustri40.com /file/ab05495495545fdksda54628aaa766477b6fc06f3645/End%C3%Rsbdsdai_ 4.0. Yolunda.pdf
• Siggelkow, N. (2002). “Evolution Toward Fit.” Administrative Science Quarterly, 47: 125-159.
• Sihirlielma, (2019). https://www.sihirlielma.com/2018/01/19/apple-ekosistemi-nedir-nasil-kullanilir-sihirli-elma-ozel-video/
• Soylu, A. (2018). “Endüstri 4.0 ve Girişimcilikte Yeni Yaklaşımlar.” Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bililmler Enstitüsü Dergisi. 32: 43-57.
• Sugrue, T.J. (2014). “Motor City: The Story of Detroit.” http://gdelaurier.pbworks.com/w/file/fetch/85732135/Motor%20City_%20The%20Story%20of...pdf
• Şamiloğlu, F. (2002). Entelektüel Sermaye. Ankara: Gazi Kitabevi
• Şuman, N. (2017). Akıllı Üretim Çağı: Endüstri 4.0, <http://www.fortuneturkey.com/akilli-uretim- cagi-endustri-40-42841>
• Taylor, F.W. (1997). Principles of Scientific Management. Digital Press: E-Book. ISBN: 0486299880,9780486299884
• Temple, N. (2016). The smart factory and the converging roles of IT, production and engineering. Smart IoT London 2016, ExCel, London, UK.
• Tokol, A. (2001). Endüstri İlişkileri ve Yeni Gelişmeler. Bursa: Vipaş Aş, Yayın.
• Torun, İ. (2003). Endüstri Toplumu’nun Oluşmasında Etkili Olan İktisadi ve Sina-i Faktörler, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(1): 181-196.
• Tosun, K. (1990). İşletme Yönetimi. İstanbul: İşletme Fakültesi Yayını.
• Trappey, A. J. C., Trappey, C. V., Fan, C. Y., Hsu, A. P. T., Li, X. K., ve Lee, I. J. Y., (2017). IoT patent roadmap for smart logistic service provision in the context of Industry 4.0. Journal of the Chinese Institute of Engineers, Cilt: 40, Sayı: 7, 593-602. doi: 10.1080/02533839.2017.1362325 ,
• UNESCO Science Report: Towards 2030. (2015). Paris: UNESCO. Retrieved, Nisan 17, 2016, from http://en.unesco.org/USR-contents.
• Üsdiken, B. ve Wasti, S. A. (2002). “Türkiye’de Akademik Bir İnceleme Alanı Olarak Personel veya “İnsan Kaynakları” Yönetimi, 1972-1999.” Amme İdaresi Dergisi. 35(3): 1-33.
• Vroom, V. (1964). Work and Motivation. New York:Wiley.
• Walport, M. ve Lapthorne, R. (2013). Future of manufacturing: a new era of opportunity and challenge for The UK. https://www.gov.uk/government/publications/future-of-manufacturing/future-of- manufacturing-a-new-era-of-opportunity-and-challenge-for-the-uk-summary-report.
• Walter, A, Ritter, T. ve Gemunden, H.G. (2001). “Value Creation İn Buyer-Seller Relationships: Theoretical Considerations And Empirical Results From A Supplier's Perspective.” Industrial Marketing Management. 30: 365-377.
• Webber, M. (2017). Bürokrasi ve Otorite. Adres Yayınları.
• Wernerfelt, B. (1984). ‘A resource-based view of the firm’. Strategic Management Journal, 5(2): 171–180.
• Wright, P. M., Dunford, B.B ve Snell, S.A. (2001). “Human Resources and the Resource Based View”. Journal of Management. 27: 701-721.
• Yalçınkaya, Ş. (2017). Robotlar ve Robotik Sistemler. www.bilgiustam.com/robotlar-ve- robotik-sistemler/
• Yuen, E.C. (1990). “Human Resource Management in High- and Medium-Technology Companies.” Personnel Review 19(4): 36-46.
• Yüksel, Ö. İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi