Bazı Arpa Çeşitlerinin Topraksız Ortamda Yeşil Yem Performanslarının Belirlenmesi

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 2, 87 - 94, 20.12.2017

Muhammet Karaşahin

https://doi.org/10.24180/ijaws.309052

Öz

Araştırma bazı arpa çeşitlerinin topraksız
ortamda yeşil yem performanslarının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür.
Araştırma sonuçlarına göre farklı çeşitler arasında en yüksek yeşil yem verimi
ve yeşil yem tohum oranı Atılır çeşidinden elde edilmiştir. En yüksek kuru
madde oranı, P ve Mn değerleri Kral-97 çeşidinden elde edilirken en düşük kuru
madde kaybı Hilal ve Akhisar-98 çeşitlerinden elde edilmiştir. Yeşil yem verimi
ve yeşil yem tohum oranı^-1 değerleri artarken kuru madde oranı
değerlerinin düştüğü ve kuru madde kayıplarının arttığı görülmüştür. En yüksek
ham protein kazançları Atılır ve Hilal çeşitlerinden elde edilmiştir. En yüksek
bitki boyu, ham protein, ham yağ, ADL, N ve Mg değerleri Karatay-94 çeşidinden
elde edilirken, en yüksek kök uzunluğu değerleri Akhisar-98 çeşidinden elde
edilmiştir. En yüksek ham kül, ham selüloz, ADF ve NDF değerleri sırasıyla
Akhisar-98, Tarm-92, Aydanhanım, ve Atılır çeşitlerinden elde edilmiştir. En
yüksek metabolik enerji değerleri ise Zeynelağa çeşidinden elde edilmiştir. En
yüksek K ve Na değerleri Tarm-92 çeşidinden elde edilirken en yüksek Zn
değerleri ise Gazda çeşidinden elde edilmiştir. En yüksek Ca değerleri
Aydanhanım ve Lord çeşitlerinden elde edilirken, en yüksek Fe değerleri
Aydanhanım, Tarm-92 ve Karatay-94 çeşitlerinden elde edilmiştir. En yüksek Cu
değerleri ise Gazda, Kral-97, Atılır ve Hilal çeşitlerinden elde edilmiştir.
Yüksek yeşil yem verimi ve ham protein kazançları dikkate alındığında Atılır
çeşidinin, düşük kuru madde kaybı ve yüksek ham protein kazançları dikkate
alındığında Hilal çeşidinin dikkati çektiği görülmektedir. Metabolik enerji
değerleri göz önünde bulundurulduğunda ise Zeynelağa çeşidi tavsiye edilebilir
niteliktedir.

Anahtar Kelimeler

Arpa çeşitleri, hidroponik, yeşil yem

The Determination of Green Fodder Performance of Some Barley Varieties in Soilles Condition

Öz

This research was conducted
to the determination of green fodder performance of some barley varieties
in soilless condition. According to the results of
the research, the highest green fodder yield and green fodder seed ratio were
obtained from Atılır among different varieties. The lowest dry matter losses were obtained from Hilal and Akhisar-98 varieties when the highest dry matter
ratio, P and Mn values were obtained from Kral-97 variety. It was seen that dry
matter ratio values were decreased and dry matter losses were increased while
the green fodder yield and green fodder seed ratio^- values were
increased. The highest crude protein gains were obtained from Atılır and Hilal
varieties. The highest root length values were obtained from Akhisar-98 variety
while the highest plant height, crude protein, crude oil, ADL, N and Mg values
were obtained from Karatay-94 variety. The highest crude ash, crude cellulose,
ADF and NDF values were obtained from Akhisar-98, Tarm-92, Aydanhanım, and
Atılır varieties respectively. The highest metabolic energy values were
obtained from Zeynelaga variety. The highest Zn values were obtained from Gazda
variety while the highest K and Na values were obtained from the Tarm-92
variety. The highest Fe values were obtained from Aydanhanım, Tarm-92 and
Karatay-94 varieties while the highest Ca values were obtained from Aydanhanım
and Lord varieties. The highest Cu values were obtained from Gazda, Kral-97,
Atılır and Hilal varieties. The lowest dry matter losses and highest crude
protein gains are taken into consideration Hilal variety come into the
forefront while the high green fodder yield and crude protein gains are taken
into consideration Atılır variety come into the forefront. When the metabolic
energy values are taken into consideration Zeynelağa variety can be
recommended.

Anahtar Kelimeler

Barley varieties, green fodder, hydroponic

Kaynakça

• Akbağ HI., Türkmen OS., Baytekin H and Yurtman IY., 2014. Effects of harvesting time on nutritional value of hydroponic barley production. Turkish Journal of Agricultural and Natural Sciences Special Issue: 2: 1761-1765.
• Al Ajmi A., Ali Salih A., Kadim I and Othman Y., 2009. Yield and water use efficiency of barley fodder produced under hydroponic system ın GCC countries using tertiary treated sewage effluents. Journal of Phytology, 1(5): 342-348.
• Alçiçek A., Kılıç A., Ayhan V ve Özdoğan M., 2010. Türkiye’de Kaba Yem Üretim ve Sorunları. Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, 11-15 Ocak, Ankara.
• Alkan FR ve Kandemir N., 2015. Tokak yerel arpa çeşidi içinden seçilen safhatların bazı gıda, yem ve tarımsal özellikler bakımından varyasyonları. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 24(2): 124-139.
• Al-Karaki GN., Al-Ajmi A and Othman Y., 2007. Seed germination and early root growth of three barley cultivars as affected by temperature and water stress. American-Eurasian Journal Agriculture and Environment Science, 2(2): 112-117.
• Al-Karaki GN and Al-Momani N., 2011. Evaluation of some barley cultivars for green fodder production and water use efficiency under hydroponic conditions. Jordan Journal of Agricultural Sciences, 7(3): 448-457.
• Ata M., 2016. Effect of hydroponic barley fodder on awassi lambs performance. Journal of Biology, Agriculture and Healthcare, 6(8): 60-64.
• Dung DD., Godwin IR and Nolan JV., 2010. Nutrient content and in sacco digestibility of barley grain and sprouted barley. Journal of Animal and Veterinary Advances, 9: 2485-2492.
• Emam MSA., 2016. The sprout production and water use efficiency of some barley cultivars under intensive hydroponic system. Middle East Journal of Agriculture Research, 5(2): 161-170.
• Fazaeli H., Golmohammadi HA., Shoayee AA., Montajebi N and Mosharraf S., 2011. Performance of feedlot calves fed hydroponics fodder barley. Journal of Agricultural Science Technology, 13: 367-375.
• Fazaeli H., Golmohammadi HA., Tabatabayee SN and Asgari-Tabrizi M., 2012. Productivity and nutritive value of barley green fodder yield of hydroponic system. World of Applied Sciences Journal, 16: 531-539.
• Guo TR., Zhang GP., Zhou MX., Wu FB and Chen JX., 2003. Genotypic difference in plant growth and mineral composition in barley under aluminum stres. Agricultural Sciences in China, 2(5): 494-501.
• Hafla AN., Soder KJ., Brito AF., Rubano MD and Dell CJ., 2014. Effect of sprouted barley grain supplementation of an herbage-based or haylage-based diet on ruminal fermentation and methane output in continuous culture. Journal of Dairy Science, 97(12): 7856–7869.
• JMP 2007. Statistic and Graphics Guide. Release 7, SAS Institute Inc, Cary, USA.
• Karaşahin M., 2014. Kaba yem kaynağı olarak hidroponik arpa çimi üretiminde kuru madde ve ham protein verimleri üzerine farklı uygulamaların etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 9(1): 27-33.
• Karaşahin M., 2017. Farklı gübreleme ve yetiştirme süresi uygulamalarının hidroponik arpa (Hordeum vulgare L. conv. distichon) çimi üzerine etkileri. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7(1): 39-46.
• Kumar K and Soni A., 2014. Elemental ratio and their ımportance in feed and fodder. International Journal of Pure & Applied Bioscience, 2(3): 154-160.
• Lee SY., Lee JH and Kwan TO., 2002. Varietals differences in seed germination and seedling vigor of Korean rice varieties following dry heat treatment. Seed Science & Technology, 30: 311-321. Sneath R and McIntosh F., 2003. Review of hydroponic fodder production for beef cattle. http://www.qcl.farmonline.com.au/files/48/20/01/000012048/Hydroponicfodder.pdf. [Access: November 15, 2016].
• Topal A., 1993. Konya ekolojik şartlarında bazı arpa çeşitlerinde (Hordeum vulgare L.) farklı ekim zamanlarının kışa dayanıklılık, dane verimi, verim unsurları ve kalite özelliklerine etkileri üzerine bir araştırma. Doktora Tezi (Basılmamış), Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Topal A., Sade B., Soylu S., Akar T., Mut Z., Ayrancı R., Sayım İ., Özkan İ ve Yılmazkart M., 2015. Ulusal Hububat Konseyi, Arpa-Çavdar-Yulaf-Tritikale Raporu. http://uhk.org.tr/dosyalar/uhkarpa_kasim2015.pdf. [Erişim: 15 Şubat 2017].
• TSE 2008. Hayvan Yemleri Metabolik (çevrilebilir) Enerji Tayini Kimyasal Metot. Standart No. 9610, Ankara, Türkiye.
• Van Soest P and Robertson JB., 1985. A Laboratory Manual For Animal Science. Cornell University, Ithaca, New York, USA. Yolcu H ve Tan M., 2008, Ülkemiz yem bitkileri tarımına genel bir bakış. Tarım bilimleri Dergisi, 14(3): 303-312.
• Yousof FI., Amer KA and Mersal IF., 2017. Screening os some Egyptians barley cultivars for sprouted green fodder yield under hydroponic system. International Journal of Technical Research & Science, 1(10): 364-371.