Domestic Tourists’ Unethical Behaviors in Package Tours

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 135 - 147, 30.12.2019

Mahmut Efendi , Gülnur Karakaş Tandoğan

https://doi.org/10.30625/ijctr.612192

Öz

Today, ethics has become extremely remarkable almost
in all areas. Many studies have been conducted especially on consumer ethics.
Minimizing consumers’ unethical behaviors is essential for tourism sector, just
as for other sectors. Therefore, the aim of this study was to determine
unethical behaviors of domestic tourists participating in package tours. For
this purpose, 8 package tours were participated and by using participatory
observation method, it was aimed to reveal unethical behaviors of domestic
tourists. With unethical behaviors revealed in observations, it is thought to
facilitate the work of travel agencies and tourist guides, help tourists behave
more consciously and avoid behaviors that will disturb other tourists or local
people. While determining unethical behaviors, Ethical Codes of World Tourism
Organization, museum-archeological site rules, laws and ethical values were
taken into consideration. The most repeated unethical tourist behaviors in the
research were; throwing litter in museums-archeological sites or gas stations,
interfering, not listening or doing something else while tour guide was
narrating. Besides, those who left the group during the tour without
considering the need to act together and informing, and those who made other
tourists and tour officials wait by being late for the meeting time constituted
a remarkable amount.

Anahtar Kelimeler

Ethical behavior, package tours, domestic tourists, participatory observation

Kaynakça

• Akan, P. (2007). Uygulama açisindan iş etiği kurallari ve evrensel turizm etiği ilkeleri, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 18(1), 7-20.
• Al-Khatib, J. A., Vitell, S. J., & Rawwas, M. Y. (1997). Consumer ethics: A cross-cultural investigation. European Journal of Marketing, 31(11/12), 750-767.
• Ateş, A. (2008). Otel İşletmelerinde Yöneticilerin İş Etiğine Yaklaşımları ve İzmir İlinde Dört ve Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Uygulama. Unpublished master thesis, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Büte, M. (2011). Etik iklim, örgütsel güven ve bireysel performans arasindaki ilişki. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(1), 171-192.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri (19th Ed.). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Cevizci, A. (2015). Etik ahlak felsefesi. İstanbul: Say Yayınları.
• Cevizci, A. (2008). Etiğe giriş. İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Cole, S. (2007). Implementing and evaluating a code of conduct for visitors. Tourism Management, 28(2), 443-451.
• Budak, A., & Budak, İ. (2016). Nitel çalışma tasarımı. In John W. Creswell (Ed.), Nitel Araştırma Yönetmeleri (pp. 42-68). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Çevirgen, A., & Üngüren, E. (2009), Konaklama işletmelerinde etik iklim ve iş tatmini ilişkisi. 10. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı, 21-24 Ekim, Mersin: Turizm Fakültesi, 273-283.
• Çolakoğlu, E. O., Çulha, O., & Efendi, E. (2009). Paket tur şikayetlerine yönelik müsteri e-sikayetleri üzerine bir içerik analizi. 10. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı, 21-24 Ekim, Mersin: Turizm Fakültesi, 1401-1416.
• Demir, M. (2014), Otel İşletmelerinde Etik İklimi-iş Performansı İlişkisi. JED/GKD, 9(2), 363-378.
• Demircan, M. (2007). Vergi hukuku açisindan profesyonel turist rehberliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Engel, J. F., Blackwell, R. D., & Miniard, P. W. (1995). Consumer behavior. New York: Dryden Press.
• Grimwood, B. S., Yudina, O., Muldoon, M., & Qiu, J. (2015). Responsibility in tourism: A discursive analysis. Annals of Tourism Research, 50, 22-38.
• Güler, A., Halicioğlu B. M., & Taşğın, S. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Josephson, M. (2002). Making ethical decisions (Cover and publication design: Wes Hanson). Los Angeles: Josephson Institute of Ethics.
• Kaptanoğlu, Y. Ç. (2010). Korunan alanlardaki rekreasyonel talep özelliklerinin saptanmasında ziyaretçi gözlem yöntemlerinin kullanımı. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 60(2), 69-76.
• Karamustafa, K., & Çeşmeci, N. (2006). Paket tur operasyonunda turist rehberlerinin karşılaştıkları yönetsel sorunlar üzerine bir araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 17(1), 70-86.
• Karamustafa, K., & Erbaş, E. (2011). Satın alma karar sürecinde algılanan risk: paket turlara yönelik bir araştırma. Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 103-144.
• Koslovski, P. (2000). Etik ve hekimlik sanatı. Etik ve meslek etikleri (Harun Tepe Ed.). Ankara. Türkiye Felsefe Kurumu.
• Kozak, M. A., & Nergiz, H. G. (2016). Turizmde Etik. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Kuçuradi, I. (2003). Etik ve etikler. Türkiye Mühendislik Haberleri, 423(1), 7-9.
• Meydan, B. (2017). Etik tüketicinin kozmetik ürünü satin alma karari: PROMETHEE tekniği ile bir uygulama. Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(4): 233-259.
• Mısırlı, İ. (2005). Seyahat acentaciliği ve tur operatörlüğü. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Olcay, A., Bozgeyik, Y., Akköz, H., & Sürme, M. (2015). Profesyonel Turist Rehberlerinin Performanslarının Yerli Turistler Tarafından Değerlendirilmesi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(2), 349-374.
• Oyman, M. (2004). Tüketici etiği: Ülkelerarası karşılaştırmalara ve demografik faktörlere dayalı bir araştırma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 77-90.
• Öter, Z. (2007). Turist Rehberliğinde Etik. In Ö. Güzel, V. Altıntaş, & İ. Şahin (Ed.). Turist Rehberliği Araştırmaları (pp. 101-121). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Sakarya, Ş., & Kara, S. (2010). Türkiye'de muhasebe meslek etiğine yönelik düzenlemeler ve meslek mensupları tarafından algılanması üzerine bir alan araştırması. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2010(1), 57-72.
• Schwartz, M. S. (2005). Universal moral values for corporate codes of ethics. Journal of Business Ethics, 59(1-2), 27-44.
• Strandvik, T., Rindell, A., & Wilén, K. (2013). Ethical consumers' brand avoidance. Journal of Product & Brand Management, 22(7), 484-490.
• Yarcan, Ş. (2007). Profesyonel turist rehberliğinde mesleki etik üzerine kavramsal bir değerlendirme. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 18(1), 33-44.
• Yetiş, S. A. Turist rehberlerinin bakış açısıyla bölgesel turlarda algılanan hizmet kalitesinin Kritik Olaylar Tekniği (KOT) ile ölçülmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(3), 777-799.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştirma yöntemleri (5th Ed.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yüksel, A., & Yüksel, F. (2004). Turizmde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Turhan Kitabevi.
• ANI TOUR (2017). (Retrieved from www.anitur.com on 23 January 2017).
• ETSTUR (2017). (Retrieved from www.etstur.com on 23 January 2017).
• JOLLY TOURS (2017). (Retrieved from www.jollytur.com on 23 January 2017).
• MEVZUAT (2018). Retrieved from www.mevzuat.gov.tr on 23 February 2018).
• PRONTOTOUR (2017). (Retrieved from www.prontotour.com on 23 January 2017).
• SETUR (2017). (Retrieved from www.setur.com.tr on 23 January 2017).
• UNWTO (2019). (Retrieved from http://ethics.unwto.org/en/content/global-code-ethics-tourism on 10 January 2019).