THE EFFECT OF PROSOCIAL BEHAVIOURS ON SOCIAL INNOVATION: A SCALE DEVELOPMENT STUDY

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 7, 301 - 323, 31.12.2020

Reşat Şekerdil , Burak Demir , Evrim Güneş

Öz

The purpose of this study is to develop a social innovation scale for management and organizational science, and to increase the social innovation capacities of managers and consultants. The research was carried out in İzmir province with the participation of 490 university graduates who were selected by sampling method. Data were analyzed with SPSS program and confirmatory factor analysis was performed in Amos program in order to test the construct validity of the scales. According to the findings, prosocial behavior explains social innovation by 70 percent. Accordingly, prosocial behavior has an effect to increase social innovation. This research will address business models, business ideas, and approaches that will enable existing organizations to re-combine the products they offer with opportunities within the social sphere and it provides that these approaches can scale with finance, marketing and organizations' other functional approaches.

Anahtar Kelimeler

Social Innovation Scale, Prosocial Scale

Kaynakça

• Akkoç, İ. (2012). Gelişim Kültürü ve Etik İklimin Yenilikçiliğe Etkisinde Dağıtım Adaletinin Rolü. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 4(3):45-60.
• Anderson T., Curtis A., Wittig C. (2014). Definition and Theory in Social Innovation. Master of Arts in Social Innovation Danube University, Krems.
• Angelidoua, M. ve Psaltogloub, A. (2017). An Empirical Investigation of Social Innovation Initiatives for Sustainable Urban Development. Sustainable Cities and Society (ss.113-125). Elsevier Ltd.
• Ateş, M. (2017). Sosyal İnovasyon ve Türkiye: Potansiyeli, Dinamikleri ve Sosyal İnovatif Çalışmaları Desteklemede Devletin Rolü (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Avelino, F., Wittmayer, J.M., Pel, B., Weaver, P., Dumitru, A., Haxeltine, A., Kemp, R., Jørgensen, M.S., Bauler, T., Ruijsink, S., O'Riordan, T. (2017). Transformative social innovation and (dis)empowerment. Technological Forecasting and Social Change.
• Bonneau, M. (2015). Setting the Scene: The Potential of Social Innovation for Cities. Social Innovation in Cities. Urbact II Capitalisation, April 2015: 6-9.
• Caulier-Grice, J. Davies, A. Patrick, R. Norman, W. (2012) Defining Social Innovation. A deliverable of the project: “The theoretical, empirical and policy foundations for building social innovation in Europe” (TEPSIE), European Commission – 7th Framework Programme, Brussels: European Commission.
• Crossan, M.M. ve Apaydin, M. (2010). A Multi-Dimensional Framework of Organizational Innovation: A Systematic Review of the Literaturejoms, Journal of Management Studies, 47(6): 1154-1191
• Çelik, M. (2012). Konaklama İşletmelerinde Algılanan Örgütsel Adaletin Yenilikçi Davranışa Etkisinde Kariyer Memnuniyetinin Aracılık Etkisi. Kara Harp Okulu, Savunma Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 14(2): 99-122.
• Çimen, İ. ve Yücel, C. (2017). Innovative behavior scale (IWB): Adaptation to Turkish culture. Cumhuriyet International Journal of Education, 6(3), 365–381.
• DG Regional and Urban Policy and DG Employment, Social affairs and Inclusion, with inputs by various other Directorates General (DG Enterprise and Industry; DG Research, Technology and Development; DG Internal Market; DG Maritime Affairs and Fisheries; DG Agriculture; DG Health and Consumers; BEPA (the Bureau of European Policy Advisors of President Barroso) (2013). Guide To Social Innovation. https://ec.europa.eu/eip/ageing/library/guide-social-innovation_en
• Demirtaş, Ö. (2013). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Örgütsel İnovasyon. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2(1): 262-290.
• Eren, H. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal İnovasyon Kapasitelerinin Teknolojik Yenilikçilik Eğilimlerine Etkisini Ölçmeye Yönelik Bir Model Önerisi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü.
• Esen M. ve Şekerdil R. (2018). Gönüllülük Faaliyetlerinin Sosyal Yenilikçilik ve Yenilikçilik Algılarıyla İlişkisi: Z Kuşağı Üzerine Bir Çalışma, 2nd International EMI Entrepreneurship Social Sciences Congress, 2018.
• Esen, M. ve Şekerdil, R. (2017). The Effects Of Intrapreneurship On Social Innovation: A Research In İzmir. International Journal of Contemporary Economics and Administrative Sciences, 7(1-2): 13-30.
• Estensoro, M. (2015). How Can Social Innovation be Facilitated? Experiences from an Action Research Process in a Local Network. Springer Science+Business Media New York.
• European Commission Directorate-General for Research and Innovation Socio-economic Sciences and Humanities Luxembourg: Publications Office of the European Union, Social innovation research in the European Union Approaches, findings and future directions Policy Review, 2013.
• European Commission, Horizon 2020 - Official Journal of the European Union, amending Regulation (EC) No 294/2008 establishing the European Institute of Innovation and Technology, 2013.
• Çalışkan, A. ve Akkoç, İ. (2012). Girişimci ve Yenilikçi Davranışın İş Performansına Etkisinde Çevresel Belirsizliğin Rolü. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1): 1-29.
• Gregoire, M. (2016). Exploring Various Approaches of Social Innovation: A Francophone Literature Review and a Proposal of Innovation Typology. RAM. Revista de Administração Mackenzie, 17(6): 45-71.
• Hiteva R. ve Sovacool, B. (2017). Harnessing Social Innovation for Energy Justice: A Business Model Perspective. Energy Policy, Volume 107(1): 631-639,
• Howaldt, J., Kopp, R., Schwarz, M. (2015). Social Innovations as Drivers of Social Change – Exploring Tarde’s Contribution to Social Innovation Theory Building. Nicholls A., Simon J., Gabriel M. (ed.), New Frontiers in Social Innovation Research. https://www.oecd.org/sti/inno/47861327.pdf (20.01.2018)
• Jenson J. (2015) Social Innovation: Redesigning the Welfare Diamond. Nicholls A., Simon J., Gabriel M. (ed.) New Frontiers in Social Innovation Research. Palgrave Macmillan, London.
• Kaderabkova A. ve Saman S. M., (2013). Evaluation of Social Innovations – Their Characteristics and Impacts, Cross-country Comparison and Implications For Policy Support, Social Frontiers The next Edge of Social Innovation Research. Centre for Innovation Studies, Prague.
• Kavas, M. (2017). Bireysel Yenilikçi Kişilik Özelliği ve İnovatif Davranışa Etki Eden Faktörlere Yönelik Nicel ve Nitel Bir Araştırma. Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, 27(2): 137-156.
• Kazançoğlu, İ. ve Taşkın, D. (2016). Sosyal İnovasyon ile Sakin Şehirlerarasındaki İlişkinin Sosyal Girişimciler Açısından İncelenmesi: Seferihisar Örneği. Ege Stratejik Araştırmalar Dergisi, Cilt 7:135-161.
• Kılıçer, K. (2011). Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Profilleri (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Koç, O. (2010). Toplumsal Sorunlarla Mücadelede Bir Kaldıraç Olarak Sosyal İnovasyon ve Sosyal Girişimcilik Açısından Önemi. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 5(2): 205-212.
• McDonald, R.I. ve Crandall, C.S. (2015). Social Norms and Social Influence. Current Opinion in Behavioral Sciences, 3(1):147-151.
• Moulaert F., MacCallum D., Mehmood A., Hamdouch A. (2013). General Introduction: The Return of Social Innovation as a Scientific Concept and a Social Practice. The International Handbook on Social Innovation: Collective Action, Social Learning and Transdisciplinary Research içinde (ss. 1-8). Edward Elgar: Cheltenham.
• Nicholls A., Simon J., Gabriel M., (2015). Introduction: “Dimensions of Social Innovation. New Frontiers in Social Innovation Research. Palgrave Macmillan UK.
• Oktuğ, Z. ve Özden, M. S. (2013). Bireycilik/Toplulukçuluk ile Bireysel Yenilikçilik Eğilimi Arasındaki İçsel Motivasyonun Biçimlendirici Rolü. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (2), 1-22.
• Özmete, E. ve Akgül Gök, F. (2015). Sürdürülebilir Kalkınma İçin Sosyal İnovasyon ve Sosyal Hizmet İlişkisinin Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü Dergisi, 26(2): 127-143.
• Seçkin Halaç, D., Eren, H., Bulut, Ç. (2014). Sosyal Yenilikçilik: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(1): 165-190.
• Sørensen, E. ve Torfing, J. (2015). Enhancing Public Innovation through Collaboration, Leadership and New Public Governance. Nicholls A., Simon J., Gabriel M. (ed.), New Frontiers in Social Innovation Research.
• Şekerdil, R. ve Esen, M. (2017). İç Girişimcilik Eğilimlerinin Sosyal İnovasyon Üzerine Etkisi: İzmir İlinde Özel Banka Çalışanlarına Yönelik Bir Araştırma (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kâtip Çelebi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Şimşek, M.Ş. (2002). Yönetim ve Organizasyon (7. Baskı). Konya: Günay Ofset.
• Tatar, Ş.B. ve Arslan, F.M. (2017). Sosyal İnovasyon Kavramı: Bir Literatür Taraması. JAVSTUDIES International Journal of Academic Value Studies, 3(12): 321-338.
• Topsakal Y. ve Yüzbaşıoğlu N. (2017). Sosyal İnovasyon Kavramsal Model Önerisi. Int. Journal of Management Economics and Business, 13(3): 565-576.
• Tucker, S. (2014). Social Innovation for Public Service Excellence. UNDP Global Centre for Public Service, Singapore. Turgut, E. ve Begenirbaş, M. (2014). İlişkisel Sosyal Sermayenin Yenilikçi Davranışa Etkisinde Örtülü Bilgi Paylaşımı Davranışının Aracılık Rolü. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, 7(1): 146-160.
• Uslu, D. ve Mansur, F. (2017). Sağlık Yönetici Adaylarının Bireysel-Sosyal Yenilikçilik ve Proaktiflik Özelliklerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Gazi Akademi Genç Sosyal Bilimciler Sempozyumu Özel Sayısı: 52-68.
• Westley, F. ve Antadze, N. (2010). Making a Difference. Strategies for Scaling Social Innovation for Greater Impact. The Innovation Journal: The Public Sector Innovation Journal, 15(2): 2-19.
• Yeşilkaya, M. ve Yıldız, T. (2018). Özgeci Davranış Ekseninde Sosyal İnovasyon Eğiliminin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Girişimcilik İnovasyon ve Pazarlama Araştırmaları, 2(4): 81-97.
• The Young Foundation (2012). Social Innovation Overview: A deliverable of the project: “The theoretical, empirical and policy foundations for building social innovation in Europe” (TEPSIE), European Commission – 7 th Framework Programme, Brussels: European Commission, DG Research