Rekabetin sürekli arttığı günümüzün küresel dünyasında,
şirketlerin sürdürülebilir rekabet avantajı sağlayarak varlıklarını devam
ettirebilmeleri her geçen gün daha da güç bir hale gelmektedir. Böyle bir
ortamda şirketlerin rakiplerinden farklılaşarak değişen çevre koşullarına en
uygun adaptasyonu en hızlı şekilde gerçekleştirilebilmelerinde, şirket
birleşmeleri stratejik bir yönetim aracı olarak görülmektedir. Bu çalışmanın
amacı, Türkiye’deki şirket birleşmelerinin yapısını ve özelliklerini belirlemektir.
Yapılan değerlendirmeler kapsamında Türkiye’deki siyasi ve ekonomik koşullar
göz önüne alınarak birleşmeler; Cumhuriyet Öncesi, Banka Birleşmeleri,
Finansal Amaçlı Birleşmeler ve Yatay- Dikey Birleşmeler olmak üzere dört döneme
ayrılmıştır. Elde edilen verilerin analizi kapsamında; Türkiye’deki şirket birleşmelerin
dünyada görülen eğilimleri geriden takip ettiği, ilk dönemlerde daha çok
finansal amaçlı olarak gerçekleştirilen birleşmelerin daha sonraki dönemlerde rekabet
avantajı yakalamaya dayalı yatay, dikey ve küresel ölçekli şirketlerin yerel
firmaları devralması şeklinde meydana geldiği tespit edilmiştir. Ayrıca, 2003
yılı itibariyle artan özelleştirme uygulamalarının birleşmeler üzerinde önemli
bir etkisinin olduğu görülmüştür.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İşletme |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Ekim 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 3 |
International Journal of Economics, Politics, Humanities & Social Sciences – IJEPHSS Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.