Moral panic, which was first theorized by S. Cohen in 1972 and has been the subject of many sociological studies, is one of the most effective tools used by traditional and social media tools. Moral panic is based on the tendency to create morality-based fear, such as panicking certain segments of society, creating evil, manipulating society and forming public opinion. In this study, the concept of moral panic will be analyzed through music, and the debates on social media about the stage performance of Mustafa Ceceli's folk song/saying titled ‘I am the Mirror of the Universe’ at the Golden Butterfly Awards Ceremony in 2015. The case study discussed in the study has been evaluated through the five basic approaches developed by Goode & Ben-Yehuda (1994) on moral panic. This qualitative research article is based on a netnographic research design, also called digital fieldwork. In this context, it includes document review, written literature review and descriptive analysis of open access data. At the end of the study, it has been observed that the performance of the saying is equated with “mocking religious values” by the community, and that the listeners are (almost) in an “effort to build a special sacred space” for the performance of the saying.
It is declared that scientific and ethical principles have been followed while carrying out and writing this study and that all the sources used have been properly cited.
This research received no specific grant from any funding agency in the public, commercial, or not-for-profit sectors.
İlk kez S. Cohen tarafından 1972 yılında kuramsal temelleri atılmış ve günümüzde sosyolojik bağlamda pek çok araştırmaya konu olan ahlâki panik, geleneksel ve sosyal medya araçlarının kullandığı etkin araçların başında gelmektedir. Ahlaki paniğin temelinde; toplumun belirli kesimlerini paniğe sürüklemek, şeytan yaratmak, toplumu yönlendirmek ve kamuoyu oluşturmak gibi ahlâk temelli korku yaratma eğilimi yatmaktadır. Bu çalışmada ahlâki panik kavramı müzik üzerinden ele alınarak, 2015 yılında Altın Kelebek Ödül Töreninde Mustafa Ceceli’nin ‘Kainatın Aynasıyım’ adlı türkünün/deyişin sahne performansına yönelik sosyal medyada başlayan tartışmalar incelenecektir. Konunun izler kitle tarafından Alevilikle ilgili olarak hangi anlamlarla ne tür bir ahlâki panik ürettiği üzerinde durulacaktır. Çalışmada ele alınan örnek olay, Goode & Ben-Yehuda’nın (1994) ahlâki panik üzerine geliştirdiği beş temel yaklaşım üzerinden değerlendirilecektir. Nitel araştırma kapsamında çalışılan bu makale; dijital saha çalışması olarak da adlandırılan netnografik bir araştırma desenine dayanmaktadır. Bu kapsamda dokuman incelemesi, yazılı literatür taraması ve açık erişim kaynaklı verilerin derlenerek betimsel açıdan incelenmesini içermektedir. Çalışmanın sonunda; söz konusu deyişin seslendirilme biçimi açısından, topluluk tarafından “dini değerlerle alay etmekle” eş değer tutulduğu, dinleyicilerin deyişin icrasına yönelik (adeta) “özel bir alan inşa etme çabası” içinde olunduğunu ve tartışmaların içeriğinin müzik üzerinden belirli kişi veya kişileri “ötekileştirme”ye müsait bir alana dönüştürülmeye çalışıldığı söylenebilir.
Çalışma, internet üzerinden açık erişim kaynakları ile yürütülmüş olup, isim/soy isim zikredilmeden kodlanmış olduğundan etik açıdan herhangi bir sorun teşkil etmediği düşünülmektedir. Bu çalışmanın hazırlanma sürecinde bilimsel ve etik ilkelere uyulduğu ve yararlanılan tüm çalışmaların kaynakçada belirtildiği beyan olunur.
Çalışma, kamusal, özel, ticari nitelikte ya da kâr amacı gütmeyen herhangi bir kurumdan destek alınmadan hazırlanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Müzik Sosyolojisi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Ekim 2024 |
Gönderilme Tarihi | 13 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 14 Ekim 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 7 Sayı: 4 |
International Journal of Economics, Politics, Humanities & Social Sciences – IJEPHSS Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.