Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

IGOR STRAVINSKY’NİN “SOLO KLARNET İÇİN 3 PARÇA” İSİMLİ ESERİNE YÖNELİK TEKNİK ÇALIŞMA YÖNTEMLERİ

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 15, 90 - 100, 31.12.2022

Öz

20. yüzyıl müziğine yön veren bestecilerden Igor Stravinsky, 60 yılı aşkın besteleme sürecine, farklı
tür ve akımlarda eserler sığdırmıştır. Eserlerinde zaman zaman kullanmış olduğu düzensiz ritmik
yapılar, armoni tekniğindeki yenilikler ve kazandırmış olduğu farklı orkestrasyon deneyimleriyle
müzik literatürüne yenilikçi teknikler katmıştır. 20. yüzyılın en çok icra edilen ve en etkili
bestecilerinden birisi olan Igor Stravinsky, 1918 yılında bestelemiş olduğu “Solo Klarnet İçin 3
Parça” isimli eseri ile solo klarnet repertuvarının en önemli eserlerinden birini ortaya koymuştur. Bu
çalışmada profesyonel veya yarı zamanlı olarak eğitim görmüş klarnet icracılarına katkı sağlamak
amacıyla, Igor Stravinsky’nin “Solo Klarnet İçin 3 Parça” isimli eseri analiz edilmiş ve çalışma
yöntemleri tavsiyelerinde bulunulmuştur. Ülkemizde lisans/lisansüstü seviyesinde çalınmak üzere
müfredata dahil edilmiş olan bu eser, uluslararası klarnet yarışmalarında adaylardan seslendirilmesi
istenen ve resital programlarında çokça yerini alan, seviye belirleyiciliği yüksek bir eser olarak öne
çıkmaktadır. Igor Stravinsky’nin “Solo Klarnet İçin 3 Parça” isimli eserine yönelik hazırlanmış olan
bu çalışmada, değişen ölçü birimleri ve ölçü çizgisi olmayan 2. bölüm için çalışma kolaylığı
tavsiyelerine ek olarak kolaylık sağlayacağı düşünülen parmak pozisyonları önerilerinde
bulunulmuştur. Bu bakışla, “Igor Stravinsky’nin Solo Klarnet İçin 3 Parça İsimli Eserine Yönelik
Teknik Çalışma Yöntemleri” isimli bu çalışmanın sonucu olarak, klarnet icracıları için önem arz
eden bu eser hakkında farklı bir bakış açısı kazandıracağı düşünülmektedir.

Kaynakça

  • Ak, İ. (2018). The Importance and Analysis of Three Pieces for Clarinet Solo by Igor Fyodorovich Stravinsky in Terms of The Repertoire of Clarinet. Arts and Design Studies, 43-49.
  • Aktüze, İ. (2004). Müziği Anlamak - Ansiklopedik Müzik Sözlüğü. Pan Yayıncılık.
  • Cross, J. (2003). The Cambridge Companion to Stravinsky. Cambridge University Press.
  • Dangain, G. (1992). The ABC of The Young Clarinettist. Gérard Billaudot Éditeur Musical Publisher.
  • Demirel, D. D. (2009). Igor Stravinsky'nin Neo-Klasik Anlayışa Yaklaşımı. [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi].
  • Ellsworth, J. (2015). A Dictionary for the Modern Clarinetist. The Rowman & Littlefield Publishing Group.
  • Kırankaya, G. (2010). G. Rossini "Giriş, Tema ve Varyasyonlar", R. Schumann" Fantasiestücke ", J. Brahms "Sonat No. 2" ve İ. Stravinski "Klarinet Solo İçin Üç Parça"nın Klarinet Repertuvarındaki Yeri Açısından İncelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi].
  • Onaran, İ. (2017). Stravinsky’nin Müzikal Stili ve Viyolonsel-Piyano İçin İtalyan Süiti. [Sanatta Yeterlik Sanat Eseri Metin Çalışması, Uludağ Üniversitesi].
  • Pino, D. (1998). The Clarinet and Clarinet Playing. New York: Dover Publications, Inc.
  • Rice, A. (2017). Notes For Clarinetists. Oxford University Press.
  • Say, A. (1997). Müzik Tarihi. Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • Somfai, L. (1972). Symphonies of Wind Instruments (1920). Observations on Stravinsky's Organic Construction. Studia Musicologica Academiae Scientiarum Hungaricae, 355-383. https://doi.org/10.2307/901875
  • Stravinsky, I. (1962). An Autobiography. W. W. Norton & Company, Inc.
  • Stravinsky, I. (1993). Solo Klarnet İçin 3 Parça. Chester Music.
  • Yalçınkaya, B. (2010). Ludwig van Beethoven Op.11 Klarinet, Viyolonsel ve Piyano için Trio, Claude Debussy Première Rhapsodie, Igor Stravinski 3 Parça ve Carl Nielsen Fantasy’nin Klarinet Edebiyatı’ndaki Yerlerinin İncelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi].
Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 15, 90 - 100, 31.12.2022

Öz

Kaynakça

  • Ak, İ. (2018). The Importance and Analysis of Three Pieces for Clarinet Solo by Igor Fyodorovich Stravinsky in Terms of The Repertoire of Clarinet. Arts and Design Studies, 43-49.
  • Aktüze, İ. (2004). Müziği Anlamak - Ansiklopedik Müzik Sözlüğü. Pan Yayıncılık.
  • Cross, J. (2003). The Cambridge Companion to Stravinsky. Cambridge University Press.
  • Dangain, G. (1992). The ABC of The Young Clarinettist. Gérard Billaudot Éditeur Musical Publisher.
  • Demirel, D. D. (2009). Igor Stravinsky'nin Neo-Klasik Anlayışa Yaklaşımı. [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi].
  • Ellsworth, J. (2015). A Dictionary for the Modern Clarinetist. The Rowman & Littlefield Publishing Group.
  • Kırankaya, G. (2010). G. Rossini "Giriş, Tema ve Varyasyonlar", R. Schumann" Fantasiestücke ", J. Brahms "Sonat No. 2" ve İ. Stravinski "Klarinet Solo İçin Üç Parça"nın Klarinet Repertuvarındaki Yeri Açısından İncelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi].
  • Onaran, İ. (2017). Stravinsky’nin Müzikal Stili ve Viyolonsel-Piyano İçin İtalyan Süiti. [Sanatta Yeterlik Sanat Eseri Metin Çalışması, Uludağ Üniversitesi].
  • Pino, D. (1998). The Clarinet and Clarinet Playing. New York: Dover Publications, Inc.
  • Rice, A. (2017). Notes For Clarinetists. Oxford University Press.
  • Say, A. (1997). Müzik Tarihi. Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • Somfai, L. (1972). Symphonies of Wind Instruments (1920). Observations on Stravinsky's Organic Construction. Studia Musicologica Academiae Scientiarum Hungaricae, 355-383. https://doi.org/10.2307/901875
  • Stravinsky, I. (1962). An Autobiography. W. W. Norton & Company, Inc.
  • Stravinsky, I. (1993). Solo Klarnet İçin 3 Parça. Chester Music.
  • Yalçınkaya, B. (2010). Ludwig van Beethoven Op.11 Klarinet, Viyolonsel ve Piyano için Trio, Claude Debussy Première Rhapsodie, Igor Stravinski 3 Parça ve Carl Nielsen Fantasy’nin Klarinet Edebiyatı’ndaki Yerlerinin İncelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi].
Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 15, 90 - 100, 31.12.2022

Öz

Kaynakça

  • Ak, İ. (2018). The Importance and Analysis of Three Pieces for Clarinet Solo by Igor Fyodorovich Stravinsky in Terms of The Repertoire of Clarinet. Arts and Design Studies, 43-49.
  • Aktüze, İ. (2004). Müziği Anlamak - Ansiklopedik Müzik Sözlüğü. Pan Yayıncılık.
  • Cross, J. (2003). The Cambridge Companion to Stravinsky. Cambridge University Press.
  • Dangain, G. (1992). The ABC of The Young Clarinettist. Gérard Billaudot Éditeur Musical Publisher.
  • Demirel, D. D. (2009). Igor Stravinsky'nin Neo-Klasik Anlayışa Yaklaşımı. [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi].
  • Ellsworth, J. (2015). A Dictionary for the Modern Clarinetist. The Rowman & Littlefield Publishing Group.
  • Kırankaya, G. (2010). G. Rossini "Giriş, Tema ve Varyasyonlar", R. Schumann" Fantasiestücke ", J. Brahms "Sonat No. 2" ve İ. Stravinski "Klarinet Solo İçin Üç Parça"nın Klarinet Repertuvarındaki Yeri Açısından İncelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi].
  • Onaran, İ. (2017). Stravinsky’nin Müzikal Stili ve Viyolonsel-Piyano İçin İtalyan Süiti. [Sanatta Yeterlik Sanat Eseri Metin Çalışması, Uludağ Üniversitesi].
  • Pino, D. (1998). The Clarinet and Clarinet Playing. New York: Dover Publications, Inc.
  • Rice, A. (2017). Notes For Clarinetists. Oxford University Press.
  • Say, A. (1997). Müzik Tarihi. Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • Somfai, L. (1972). Symphonies of Wind Instruments (1920). Observations on Stravinsky's Organic Construction. Studia Musicologica Academiae Scientiarum Hungaricae, 355-383. https://doi.org/10.2307/901875
  • Stravinsky, I. (1962). An Autobiography. W. W. Norton & Company, Inc.
  • Stravinsky, I. (1993). Solo Klarnet İçin 3 Parça. Chester Music.
  • Yalçınkaya, B. (2010). Ludwig van Beethoven Op.11 Klarinet, Viyolonsel ve Piyano için Trio, Claude Debussy Première Rhapsodie, Igor Stravinski 3 Parça ve Carl Nielsen Fantasy’nin Klarinet Edebiyatı’ndaki Yerlerinin İncelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi].

TECHNICAL PRACTICE METHODS FOR IGOR STRAVINSKY’S “THREE PIECES FOR SOLO CLARINET”

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 15, 90 - 100, 31.12.2022

Öz

Igor Stravinsky, one of the composers who led the 20th-century music, has produced works in
different species and movements during over 60 years of compose. The irregular rhythmic structures
used in his works from time to time added innovative techniques to the music literature with
innovations in harmonic technique and different orchestration experiences that he gained. Igor
Stravinsky, one of the most effective composers of the 20’st century, revealed one of the most
important works of solo clarinet repertoire with his work "3 pieces for solo clarinet", which he
composed in 1918. In this study, in order to contribute to professional or part-time trained clarinet
players, Igor Stravinsky's "3 Pieces for Solo Clarinet" was analyzed and practicing methods were
recommended. This piece, which was included in the curriculum to be played at the
undergraduate/graduate level in our country, stands out as a piece with high level determination,
which is requested to be performed by candidates in international clarinet competitions and takes its
place in recital programs. In this study, which was prepared for Igor Stravinsky's "3 Pieces for Solo
Clarinet", in addition to the changing time signatures and the recommendations for the ease of
working for the second piece without barlines, finger positions that are thought to provide
convenience are suggested. With this point of view, it is thought that as a result of this study named
"Technical Practicing Methods for Igor Stravinsky's Three Pieces for Solo Clarinet", this work,
which is important for clarinet players, will gain a different perspective on this work.

Kaynakça

  • Ak, İ. (2018). The Importance and Analysis of Three Pieces for Clarinet Solo by Igor Fyodorovich Stravinsky in Terms of The Repertoire of Clarinet. Arts and Design Studies, 43-49.
  • Aktüze, İ. (2004). Müziği Anlamak - Ansiklopedik Müzik Sözlüğü. Pan Yayıncılık.
  • Cross, J. (2003). The Cambridge Companion to Stravinsky. Cambridge University Press.
  • Dangain, G. (1992). The ABC of The Young Clarinettist. Gérard Billaudot Éditeur Musical Publisher.
  • Demirel, D. D. (2009). Igor Stravinsky'nin Neo-Klasik Anlayışa Yaklaşımı. [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi].
  • Ellsworth, J. (2015). A Dictionary for the Modern Clarinetist. The Rowman & Littlefield Publishing Group.
  • Kırankaya, G. (2010). G. Rossini "Giriş, Tema ve Varyasyonlar", R. Schumann" Fantasiestücke ", J. Brahms "Sonat No. 2" ve İ. Stravinski "Klarinet Solo İçin Üç Parça"nın Klarinet Repertuvarındaki Yeri Açısından İncelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi].
  • Onaran, İ. (2017). Stravinsky’nin Müzikal Stili ve Viyolonsel-Piyano İçin İtalyan Süiti. [Sanatta Yeterlik Sanat Eseri Metin Çalışması, Uludağ Üniversitesi].
  • Pino, D. (1998). The Clarinet and Clarinet Playing. New York: Dover Publications, Inc.
  • Rice, A. (2017). Notes For Clarinetists. Oxford University Press.
  • Say, A. (1997). Müzik Tarihi. Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • Somfai, L. (1972). Symphonies of Wind Instruments (1920). Observations on Stravinsky's Organic Construction. Studia Musicologica Academiae Scientiarum Hungaricae, 355-383. https://doi.org/10.2307/901875
  • Stravinsky, I. (1962). An Autobiography. W. W. Norton & Company, Inc.
  • Stravinsky, I. (1993). Solo Klarnet İçin 3 Parça. Chester Music.
  • Yalçınkaya, B. (2010). Ludwig van Beethoven Op.11 Klarinet, Viyolonsel ve Piyano için Trio, Claude Debussy Première Rhapsodie, Igor Stravinski 3 Parça ve Carl Nielsen Fantasy’nin Klarinet Edebiyatı’ndaki Yerlerinin İncelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi].
Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 15, 90 - 100, 31.12.2022

Öz

Kaynakça

  • Ak, İ. (2018). The Importance and Analysis of Three Pieces for Clarinet Solo by Igor Fyodorovich Stravinsky in Terms of The Repertoire of Clarinet. Arts and Design Studies, 43-49.
  • Aktüze, İ. (2004). Müziği Anlamak - Ansiklopedik Müzik Sözlüğü. Pan Yayıncılık.
  • Cross, J. (2003). The Cambridge Companion to Stravinsky. Cambridge University Press.
  • Dangain, G. (1992). The ABC of The Young Clarinettist. Gérard Billaudot Éditeur Musical Publisher.
  • Demirel, D. D. (2009). Igor Stravinsky'nin Neo-Klasik Anlayışa Yaklaşımı. [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi].
  • Ellsworth, J. (2015). A Dictionary for the Modern Clarinetist. The Rowman & Littlefield Publishing Group.
  • Kırankaya, G. (2010). G. Rossini "Giriş, Tema ve Varyasyonlar", R. Schumann" Fantasiestücke ", J. Brahms "Sonat No. 2" ve İ. Stravinski "Klarinet Solo İçin Üç Parça"nın Klarinet Repertuvarındaki Yeri Açısından İncelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi].
  • Onaran, İ. (2017). Stravinsky’nin Müzikal Stili ve Viyolonsel-Piyano İçin İtalyan Süiti. [Sanatta Yeterlik Sanat Eseri Metin Çalışması, Uludağ Üniversitesi].
  • Pino, D. (1998). The Clarinet and Clarinet Playing. New York: Dover Publications, Inc.
  • Rice, A. (2017). Notes For Clarinetists. Oxford University Press.
  • Say, A. (1997). Müzik Tarihi. Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • Somfai, L. (1972). Symphonies of Wind Instruments (1920). Observations on Stravinsky's Organic Construction. Studia Musicologica Academiae Scientiarum Hungaricae, 355-383. https://doi.org/10.2307/901875
  • Stravinsky, I. (1962). An Autobiography. W. W. Norton & Company, Inc.
  • Stravinsky, I. (1993). Solo Klarnet İçin 3 Parça. Chester Music.
  • Yalçınkaya, B. (2010). Ludwig van Beethoven Op.11 Klarinet, Viyolonsel ve Piyano için Trio, Claude Debussy Première Rhapsodie, Igor Stravinski 3 Parça ve Carl Nielsen Fantasy’nin Klarinet Edebiyatı’ndaki Yerlerinin İncelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi].
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Orkun Uyar 0000-0002-8048-2235

Deniz Yavuz Bu kişi benim 0000-0002-3391-7574

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 7 Sayı: 15

Kaynak Göster

APA Uyar, O., & Yavuz, D. (2022). IGOR STRAVINSKY’NİN “SOLO KLARNET İÇİN 3 PARÇA” İSİMLİ ESERİNE YÖNELİK TEKNİK ÇALIŞMA YÖNTEMLERİ. Uluslararası Disiplinlerarası Ve Kültürlerarası Sanat, 7(15), 90-100.