Evaluation of Strategies for Dealing with Toxic Leaders in Organizations

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 1, 39 - 50, 30.04.2024

Selman Şişman

https://doi.org/10.52848/ijls.1472581

Öz

As a leadership conceptualization that has been on the agenda since the 1990s, the scope of studies on toxic leadership is gradually expanding and it still maintains its place as a research topic related to leadership. Studies on the subject show that toxic leadership is at a significant level in organizations. Skills in improving the competencies, motivation and spiritual aspects of employees in order for organizations to achieve their corporate goals are among the main qualifications sought from effective leaders today. Toxic leadership is described as the dark side of leadership. The negative effects of toxic leaders on their followers and even their colleagues can lead to devastation and disappointment in organizational members in the above-mentioned ways. In this respect, there is a need to prevent the spread of toxic leadership and to determine and implement some strategies and methods in this regard. The aim of this study is to reveal the basic dimensions of toxic leadership based on literature review, to make some evaluations in line with the strategies for dealing with toxic leaders determined by Jean Lipman-Blueman, and to develop some suggestions for research and practice.

Anahtar Kelimeler

Toxic, Toxic Leadership, Strategies

Örgütlerde Toksik Liderlik ve Bununla Baş Etme Stratejileri Üzerine Bir Değerlendirme

Öz

1990 yıllarından itibaren gündeme gelen bir liderlik kavramlaştırması olarak toksik liderlikle ilgi çalışmalarının kapsamı giderek genişlemekte olup halen liderlikle ilgili bir araştırma konusu olarak yerini korumaktadır. Konuya ilişkin yapılan çalışmalar, toksik liderliğin örgütlerde azımsanmayacak yoğunlukta olduğunu göstermektedir. Örgütlerin öngörülen kurumsal hedefleri gerçekleştirebilmeleri konusunda çalışanların yeterliklerini, motivasyonlarını ve ruhi yönlerini geliştirme konusundaki beceriler, günümüzde etkili liderlerden aranan başlıca nitelikler arasında yer almaktadır. Toksik liderlik ise liderliğin karanlık yönü (dark side) olarak betimlenmektedir. Toksik liderlerin takipçileri, hatta meslektaşları üzerindeki olumsuz etkileri, örgüt üyelerinin yukarıda söz edilen yönlerden yıkıma ve hayal kırıklığına uğramasına yol açabilmektedir. Bu yönüyle toksik liderliğin yayılmasının önüne geçilmesi, bu konuda bir takım strateji ve yöntemlerin belirlenerek hayata geçirilmesi ihtiyacı vardır. Bu çalışmanın amacı, literatür taramasına dayalı olarak toksik liderliğin temel boyutlarını ortaya koyarak, Jean Lipman-Blueman’ın belirlemiş olduğu toksik liderlerle baş etme stratejileri doğrultusunda birtakım değerlendirmeler yaparak araştırma ve uygulamaya yönelik bazı öneriler geliştirmektir.

Anahtar Kelimeler

Toksik, Toksik Liderlik, Stratejiler

Kaynakça

• Aubrey, D. W. (2012). The effect of toxic leadership (p. 0038). Pennsylvania: US Army War College.
• Başkan, B. (2020). Toxic leadership in education. International Journal of Educational Administration, Management, and Leadership, 97-104.
• Brown, M. E., & Mitchell, M. S. (2010). Ethical and unethical leadership: Exploring new avenues for future research. Business Ethics Quarterly, 20(4), 583-616.
• Chappelow, C., Ronayne, P., & Adams, B. (2018). The toxic boss survival guide-tactics for navigating the wilderness at work. Greensboro: Center for Creative Leadership.
• Conger, J. A. (1990). The dark side of leadership. Organizational Dynamics, 19(2), 44-55.
• Einarsen, S., Aasland, M. S., & Skogstad, A. (2007). Destructive leadership behaviour: A definition and conceptual model. The leadership Quarterly, 18(3), 207-216.
• Erçetin, Ş. Ş., Güngör, H., & Açıkalın, Ş. N. (2015). Chaotic Interaction in Abnormal Leadership Processes from the Perspective of Leaders and Followers. In Chaos, Complexity and Leadership 2013 (pp. 235-242). Switzerland: Springer International Publishing.
• Gaston, H. K. (2023). How to Survive a Toxic Boss. Pennsylvania: Dorrance Publishing.
• Goldman, A. (2009). Transforming toxic leaders. Redwood: Stanford University Press.
• Green, J. E. (2014). Toxic Leadership in Educational Organizations. Education Leadership Review, 15(1), 18-33.
• Härtel, C. E., Cooper, C. L., & Ashkanasy, N. M. (2008). How to build a healthy emotional culture and avoid a toxic culture. Research Companion to Emotion İn Organizations, 575-588.
• Hetrick, S. (2023). Toxic Organizational Cultures and Leadership: How to Build and Sustain a Healthy Workplace. London: Routledge Publishing.
• Lipman-Blumen, J. (2005). The allure of toxic leaders: Why followers rarely escape their clutches. Ivey Business Journal, 69(3), 1-40.
• Lipman-Blumen, J. (2010). Toxic leadership: A conceptual framework. In Handbook Of Top Management
• Teams (pp. 214-220). London: Palgrave Macmillan UK.
• Northouse, P. (2016). Leadership seventh edition. California: SAGE Publications.
• Ortega, A. (2017). Academic libraries and toxic leadership. Witney: Chandos Publishing.
• Perez, H. (2012). The organizational culture and toxic leadership. Toxic Leadership, 1-13.
• Schmidt, A. A. (2008). Development and validation of the toxic leadership scale. University of Maryland, College Park.
• Seago, J. (2016). Toxic leaders, toxic culture: internal auditors can identify unhealthy behaviors that may undermine the organization. Internal Auditor, 73(3), 28-34.
• Smyth, J., Smyth, & Christie. (2017). Toxic university. London: Palgrave Macmillan. Şişman, M. (2014). Örgütler ve kültürler. Ankara: Pegem Yayınevi.
• Tenderis, A., & Uzunçarşılı, Ü. (2023). Toksik liderliğin örgütsel itaat aracılığıyla üretkenlik karşıtı iş davranışı ve işten ayrılma niyeti üzerine etkileri. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(44), 25-53.
• Van Rooij, B., & Fine, A. (2018). Toxic corporate culture: Assessing organizational processes of deviancy. Administrative Sciences, 8(3), 23.
• Wilson-Starks, K. Y. (2003). Toxic leadership. Transleadership, Inc 1, 2016.
• Zengin, M. (2019). Toksik liderlik: Kavramsal bir çözümleme. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 8(4), 2754-2766.