Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Determination of Weeds and Their Floristic Investigation in Vineyards in Some Districts of Şanlıurfa (Turkey)

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 2, 1 - 17, 30.12.2023
https://doi.org/10.47947/ijnls.1327833

Öz

In this study, it was aimed to determine the weeds and their flora in the vineyards of Şanlıurfa (Turkey) between the years 2020-2023. Vineyards in the districts of Birecik, Halfeti, Bozova, Hilvan, Suruç and Karaköprü, where pistachio and vineyards are common in the region, were chosen as the study area. As a result of the study, a total of 184 weed taxa belonging to 37 genera belonging to 36 families were determined. The top 10 families with the most weed taxa are Asteraceae 20.11% (37 taxa), Apiaceae 8.7% (16 taxa), Poaceae 8.15% (15 taxa), Lamiaceae 7.61% (14 taxa), Fabaceae 7.61% (14 taxa), Bras-sicaceae It belongs to the families of 6.52% (12 taxa), Boraginaceae 3.8% (7 taxa), Papaveraceae 3.26% (6 taxa), Eu-phorbiaceaa 3.26% (6 taxa) and Amaryllidaceae (6 taxa). Among the determined weeds, the genus containing the most taxa; Euphorbia, Centaurea and Allium are represented by 5 taxa each, Astragalus and Salvia by 4, Aegylops, Amaranthus, Phlomis and Vicia by 3 each. When we look at the phytogeographic elements of the determined weeds, Irano-Turanian come first with 34% (62 taxa) in terms of phytogeographic elements of the determined weeds. Others are represented by Medi-terranian 8% (16 taxa), East-Mediterranian 4% (7 taxa), Euro-Siberian 1% (2 taxa), and indetermined or widespread 53% (97 taxa). Astragalus aintabicus, Centaurea stapfiana, Hypecoum trullatum and Tordylium cappadocicum taxa are endemic. The endemism rate is 2%. Distribution of weeds determined in the study area according to Raunkiaer life forms therophytes are 58% (106 taxa), hemicryptophytes are 33% (60 taxa), geophytes are 7% (14 taxa), and kamephytes are 2% (4 taxa). The first and most important step in the fight against weeds is the correct diagnosis of weeds.

Teşekkür

We would like to thank Dr.Cahit ÇEÇEN and Yunus DOĞAN for his support in the field studies from time to time.

Kaynakça

  • 1. Abak, F., & Akan, H. (2014). The Flora of Asteraceae family in Şanlıurfa/Turkey. Biological Diversity and Conservation, 7 (1), 68-78.
  • 2. Adıgüzel, N, & Aytaç, Z., (2001). Flora of Ceylanpınar state Farm (Şanlıurfa-Turkey). Flora Mediterranea, 11, 333-361.
  • 3. Akan, H., Kaya, Ö.F., Eker, İ. & Cevheri, C. (2005). The flora of Kaşmer Dağı (Şanlıurfa), Turkish Journal of Botany, 29 (4), 291-310.
  • 4. Akıl, A. & Kaya, Ö. F. (2013). Kızılkuyu yaban hayatı geliştirme sahası (Şanlıurfa) florası. Ot Sistematik Botanik Dergisi, 20 (1), 87-110.
  • 5. Atamov, V., Aslan, M., & Ayalp, G. (2007a). Flora of Mezra City (Birecik, Şanlıurfa-Turkey). Asian Journal of Plant Sciences, 6 (2), 225-238.
  • 6. Atamov, V., Aslan, M., Cevheri, C., & Cetin, E. (2007b). Contribution to the flora of Fatik Mountain (Sanliurfa-Turkey). Asian Journal of Plant Sciences, 6 (1), 1-11. https://doi.org/10.3923/ajps.2007.1.11
  • 7. Aydoğdu, M., & Akan, H. (2005). The flora of Kalecik Mountain (Şanlıurfa, Turkey). Turkish Journal of Botany, 29, 155-174.
  • 8. Balos, M. M. & Akan, H. (2008). Flora of the region between Zeytinbahçe and Akarçay (Birecik, Şanlıurfa), Turkey. Turkish Journal of Botany, 32, 201-226.
  • 9. Buchholtz, K. P. (1967). Report of the terminology committee of the weed science society of America. Weeds, 15, 388-389.
  • 10. Davis, P. H. (Ed.). (1965-1985). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Vol. 1-9). Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • 11. Davis, P. H. (Ed.) (1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (supplement) (Vol. 10). Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • 12. Dmaps, (2023). https://d-maps.com (Accessed 11 July 2023).
  • 13. Eker, İ., Koyuncu, M., & Akan, H. (2008). The geophytic flora of Şanlıurfa province, Turkey. Turkish Journal of Botany, 32, 367-380.
  • 14. FAO (1994). Weed Management for Developing Countries. Italy: Food and Agriculture Organization.
  • 15. Göksu, M. S. (2018). Şanlıurfa ili Antep Fıstığı Bahçelerinde Yabancı Otlar ile Mücadelede Örtücü Bitki Kullanımının Araştırılması, MSc. Thesis, Ordu University, Turkey.
  • 16. Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T., & Baser, K. H. C. (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. (Vol. 11). Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • 17. Güncan, A. (2013). Yabancı Otlar ve Mücadele Prensipleri. Konya: Selçuk Üniversitesi Basımevi.
  • 18. Hosseini, S., Gholami, S., & Sayad, E. (2007). Effect of weed competition, planting time and depth on Pistacia atlantica seedlings in a Mediterranean nursery in Iran. Silva Lusitana, 15 (2), 189-199.
  • 19. Johnson, H, & Robinson, J. (2013). The World Atlas of Wine, London: Mitchell Beazley.
  • 20. Kaya, Ö. F., & Karataş, A. (2019). Şanlıurfa’da yapılmış floristik çalışmalara genel bir bakış. Bitlis Eren Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 8 (4), 1572-1609.
  • 21. Kaya, Ö. F., & Ertekin, A. S. (2009). Flora of the protected area at the Tek Tek Mountains (Şanlıurfa-Turkey). Ot Sistematik Botanik Dergisi, 16 (2), 79-96.
  • 22. Korkut, M. M, Akan, H., & Balos, M. M. (2008). Arat Dağı florası (Birecik, Şanlıurfa/Türkiye). Selçuk Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Fen Dergisi, 31, 67-86.
  • 23. Muslu, T., & Tepe, I. (2016). Gaziantep’te nar bahçelerinde bulunan yabancı otlar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 26 (1), 40-51.
  • 24. Naseri, Gh. N. (2008). The Pistachio Woodlands. Avanzato, D. & Vassallo, I. (Ed.), Following pistachio footprints (Pistacia vera L.) cultivation and culture, folklore and history, traditions and uses in. Italy: ISHS Scripta Horticolturae
  • 25. Özcan, S., (2012) Gaziantep ve çevresinde Antep fıstığı bahçelerinde sorun olan yabancı otlar ve dağılımlarının ekolojik faktörlerle ilişkilendirilmesi. MSc. Thesis, Gaziosmanpaşa University, Turkey.
  • 26. Özcan, S., Önen, H., Usanmaz, H., Aslan, K., Karadağ, S., & Çoban, N. (2015 August 25-29). Gaziantep ili bağ alanlarında yabancı ot mücadelesinde etkili bir yöntem: Malç tekstili. VII. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi, Turkey.
  • 27. Özcan, S. (2016). Antep fıstığı ve bağ alanlarında sorun olan yabancı otlar ve alternatif mücadele yöntemlerinin belirlenmesi. PhD. Thesis, Gazi-Osmanpaşa University, Turkey.
  • 28. Özcan, S., Aslan, K., Çoban, N., & Önen, H. (2014 September 22-25). Effects of different training systems on the weed growth in the cultivation of grapes. International Mesopotamia Agriculture Congress, Turkey.
  • 29. Özer, Z., Kadıoğlu, İ., Önen, H., & Tursun, N. (2001). Herboloji (Yabancı Ot Bilimi). Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları.
  • 30. Pala, F., Mennan, H., & Öcal, A. (2018). Diyarbakır ili geleneksel ve entegre bağ alanlarında yabancı ot türlerinin rastlama sıklığı ve yoğunluklarının be-lirlenmesi. Meyve Bilimi, 5 (2), 26-33.
  • 31. Parmaksız, A., Atamov, V., & Aslan, M. (2006). The Flora of Osmanbey Campus of the Harran University. Journal of Biological Sciences, 6 (5), 793-804.
  • 32. Raunkiaer, C. (1934). The life forms of plants and statistical plant geography; being the collected papers of C. Raunkiaer. Oxford: Clarendon Press.
  • 33. Sırrı, M. (2019). Siirt ili fıstık bahçelerinde görülen yabancı otların yaygınlık ve yoğunluklarının belirlenmesi. Plant Protection Bulletin, 59 (3), 3-14.
  • 34. TÜİK (2023). Meyveler içecek ve baharat bitkileri, Antepfıstığı üretim miktarı.
  • https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=92&locale=tr (accessed 11 July 2023).
  • 35. Walker, P. T. (1983). Crop losses: the need to quantify the effects of pests, diseases and weeds on agricultural production. Agriculture, Ecosystems and Environment, 9, 119-158.
  • 36. WCVP (2022) World Checklist of Vascular Plants, version 2.0. Available from: http://wcvp.science.kew.org (accessed 26 May 2023).
  • 37. Yaltırık, F. (1967). Pistacia L. In: Davis, P. H. (Ed) Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Vol. 2). Edinburgh: Edinburgh University Press.
Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 2, 1 - 17, 30.12.2023
https://doi.org/10.47947/ijnls.1327833

Öz

Bu çalışmada 2020-2023 yılları arasında Şanlıurfa (Türkiye) bağlarında bulunan yabancı otlar ve floralarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma alanı olarak bölgede fıstık ve bağcılığın yaygın olduğu Birecik, Halfeti, Bozova, Hilvan, Suruç ve Karaköprü ilçelerindeki bağlar seçilmiştir. Çalışma sonucunda 36 familyaya ait 37 cinse ait toplam 184 yabancı ot türü tespit edilmiştir. En fazla yabani ot türüne sahip ilk 10 familya Asteraceae %20,11 (37 tür), Apiaceae %8,7 (16 tür), Poaceae %8,15 (15 tür), Lamiaceae %7,61 (14 tür), Fabaceae %7,61 (14 tür), Brassicaceae %6,52 (12 tür), %3,8 Boraginaceae (7 tür), %3,26 Papaveraceae (6 tür), %3,26 Euphorbiaceaa (6 tür) ve Amaryllidaceae (6 tür) familyalarına aittir. Tespit edilen yabancı otlar arasında en fazla tür içeren cins; Euphorbia ve Allium 5'er, Astragalus, Centaurea ve Salvia 4, Phlomis ve Amaranthus 3'er adet ile temsil edilir. Tespit edilen yabancı otların fitocoğrafik unsurlarına bakıldığında ise %54 (100 tür) ile Belirsiz veya Yaygın bitkiler ilk sırada yer almaktadır. Diğerleri %31 İran-Turan (58 tür), Akdeniz %10 (18 tür), %4 Doğu-Akdeniz (7 tür) ve %1 Avrupa-Sibirya (2 tür) tarafından temsil edilmektedir. Astragalus aintabicus, Centaurea stapfiana, Hypecoum trullatum ve Tordylium cappadocicum türleri endemiktir. Endemizm oranı %2'dir. Yabancı otlarla mücadelede ilk ve en önemli adım yabancı otların doğru teşhis edilmesidir. Bu çalışmanın amacı Şanlıurfa ili bağlarında sorun oluşturan yabancı otların florasını ortaya koymaktır.

Kaynakça

  • 1. Abak, F., & Akan, H. (2014). The Flora of Asteraceae family in Şanlıurfa/Turkey. Biological Diversity and Conservation, 7 (1), 68-78.
  • 2. Adıgüzel, N, & Aytaç, Z., (2001). Flora of Ceylanpınar state Farm (Şanlıurfa-Turkey). Flora Mediterranea, 11, 333-361.
  • 3. Akan, H., Kaya, Ö.F., Eker, İ. & Cevheri, C. (2005). The flora of Kaşmer Dağı (Şanlıurfa), Turkish Journal of Botany, 29 (4), 291-310.
  • 4. Akıl, A. & Kaya, Ö. F. (2013). Kızılkuyu yaban hayatı geliştirme sahası (Şanlıurfa) florası. Ot Sistematik Botanik Dergisi, 20 (1), 87-110.
  • 5. Atamov, V., Aslan, M., & Ayalp, G. (2007a). Flora of Mezra City (Birecik, Şanlıurfa-Turkey). Asian Journal of Plant Sciences, 6 (2), 225-238.
  • 6. Atamov, V., Aslan, M., Cevheri, C., & Cetin, E. (2007b). Contribution to the flora of Fatik Mountain (Sanliurfa-Turkey). Asian Journal of Plant Sciences, 6 (1), 1-11. https://doi.org/10.3923/ajps.2007.1.11
  • 7. Aydoğdu, M., & Akan, H. (2005). The flora of Kalecik Mountain (Şanlıurfa, Turkey). Turkish Journal of Botany, 29, 155-174.
  • 8. Balos, M. M. & Akan, H. (2008). Flora of the region between Zeytinbahçe and Akarçay (Birecik, Şanlıurfa), Turkey. Turkish Journal of Botany, 32, 201-226.
  • 9. Buchholtz, K. P. (1967). Report of the terminology committee of the weed science society of America. Weeds, 15, 388-389.
  • 10. Davis, P. H. (Ed.). (1965-1985). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Vol. 1-9). Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • 11. Davis, P. H. (Ed.) (1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (supplement) (Vol. 10). Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • 12. Dmaps, (2023). https://d-maps.com (Accessed 11 July 2023).
  • 13. Eker, İ., Koyuncu, M., & Akan, H. (2008). The geophytic flora of Şanlıurfa province, Turkey. Turkish Journal of Botany, 32, 367-380.
  • 14. FAO (1994). Weed Management for Developing Countries. Italy: Food and Agriculture Organization.
  • 15. Göksu, M. S. (2018). Şanlıurfa ili Antep Fıstığı Bahçelerinde Yabancı Otlar ile Mücadelede Örtücü Bitki Kullanımının Araştırılması, MSc. Thesis, Ordu University, Turkey.
  • 16. Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T., & Baser, K. H. C. (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. (Vol. 11). Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • 17. Güncan, A. (2013). Yabancı Otlar ve Mücadele Prensipleri. Konya: Selçuk Üniversitesi Basımevi.
  • 18. Hosseini, S., Gholami, S., & Sayad, E. (2007). Effect of weed competition, planting time and depth on Pistacia atlantica seedlings in a Mediterranean nursery in Iran. Silva Lusitana, 15 (2), 189-199.
  • 19. Johnson, H, & Robinson, J. (2013). The World Atlas of Wine, London: Mitchell Beazley.
  • 20. Kaya, Ö. F., & Karataş, A. (2019). Şanlıurfa’da yapılmış floristik çalışmalara genel bir bakış. Bitlis Eren Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 8 (4), 1572-1609.
  • 21. Kaya, Ö. F., & Ertekin, A. S. (2009). Flora of the protected area at the Tek Tek Mountains (Şanlıurfa-Turkey). Ot Sistematik Botanik Dergisi, 16 (2), 79-96.
  • 22. Korkut, M. M, Akan, H., & Balos, M. M. (2008). Arat Dağı florası (Birecik, Şanlıurfa/Türkiye). Selçuk Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Fen Dergisi, 31, 67-86.
  • 23. Muslu, T., & Tepe, I. (2016). Gaziantep’te nar bahçelerinde bulunan yabancı otlar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 26 (1), 40-51.
  • 24. Naseri, Gh. N. (2008). The Pistachio Woodlands. Avanzato, D. & Vassallo, I. (Ed.), Following pistachio footprints (Pistacia vera L.) cultivation and culture, folklore and history, traditions and uses in. Italy: ISHS Scripta Horticolturae
  • 25. Özcan, S., (2012) Gaziantep ve çevresinde Antep fıstığı bahçelerinde sorun olan yabancı otlar ve dağılımlarının ekolojik faktörlerle ilişkilendirilmesi. MSc. Thesis, Gaziosmanpaşa University, Turkey.
  • 26. Özcan, S., Önen, H., Usanmaz, H., Aslan, K., Karadağ, S., & Çoban, N. (2015 August 25-29). Gaziantep ili bağ alanlarında yabancı ot mücadelesinde etkili bir yöntem: Malç tekstili. VII. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi, Turkey.
  • 27. Özcan, S. (2016). Antep fıstığı ve bağ alanlarında sorun olan yabancı otlar ve alternatif mücadele yöntemlerinin belirlenmesi. PhD. Thesis, Gazi-Osmanpaşa University, Turkey.
  • 28. Özcan, S., Aslan, K., Çoban, N., & Önen, H. (2014 September 22-25). Effects of different training systems on the weed growth in the cultivation of grapes. International Mesopotamia Agriculture Congress, Turkey.
  • 29. Özer, Z., Kadıoğlu, İ., Önen, H., & Tursun, N. (2001). Herboloji (Yabancı Ot Bilimi). Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları.
  • 30. Pala, F., Mennan, H., & Öcal, A. (2018). Diyarbakır ili geleneksel ve entegre bağ alanlarında yabancı ot türlerinin rastlama sıklığı ve yoğunluklarının be-lirlenmesi. Meyve Bilimi, 5 (2), 26-33.
  • 31. Parmaksız, A., Atamov, V., & Aslan, M. (2006). The Flora of Osmanbey Campus of the Harran University. Journal of Biological Sciences, 6 (5), 793-804.
  • 32. Raunkiaer, C. (1934). The life forms of plants and statistical plant geography; being the collected papers of C. Raunkiaer. Oxford: Clarendon Press.
  • 33. Sırrı, M. (2019). Siirt ili fıstık bahçelerinde görülen yabancı otların yaygınlık ve yoğunluklarının belirlenmesi. Plant Protection Bulletin, 59 (3), 3-14.
  • 34. TÜİK (2023). Meyveler içecek ve baharat bitkileri, Antepfıstığı üretim miktarı.
  • https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=92&locale=tr (accessed 11 July 2023).
  • 35. Walker, P. T. (1983). Crop losses: the need to quantify the effects of pests, diseases and weeds on agricultural production. Agriculture, Ecosystems and Environment, 9, 119-158.
  • 36. WCVP (2022) World Checklist of Vascular Plants, version 2.0. Available from: http://wcvp.science.kew.org (accessed 26 May 2023).
  • 37. Yaltırık, F. (1967). Pistacia L. In: Davis, P. H. (Ed) Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Vol. 2). Edinburgh: Edinburgh University Press.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Bitki Bilimi (Diğer)
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Mehmet Maruf Balos 0000-0002-9590-5237

Erken Görünüm Tarihi 22 Temmuz 2023
Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2023
Gönderilme Tarihi 15 Temmuz 2023
Kabul Tarihi 20 Temmuz 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Balos, M. M. (2023). Determination of Weeds and Their Floristic Investigation in Vineyards in Some Districts of Şanlıurfa (Turkey). International Journal of Nature and Life Sciences, 7(2), 1-17. https://doi.org/10.47947/ijnls.1327833