Türkiye’de
Cumhuriyet’in ilanından itibaren 1960’lara kadar üniversite öğrenci örgütleri
genelde etkisiz, güdüm altında ve herhangi bir itici gücü olmayan
kuruluşlardır. Bu döneme kadar üniversite öğrenci örgütleri, tek parti
yönetiminin politikalarını dışına çıkacak herhangi bir muhalif hareket içinde
olmamış/olamamışlardır. Bu durum; Demokrat Partinin ülke yönetimini devraldığı
günden itibaren, iktidarının büyük bir bölümünde de genelde herhangi bir
değişiklik göstermez. Bu durum 1959
yılından itibaren değişmeye başlar. Demokrat Parti’nin son dönemlerine doğru,
özellikle ekonomik ve siyasal alanda baş gösteren bozulmalar, sivil-askeri
bürokrasi ve öğrenci çevreleri arasında hoşnutsuzluğa yol açar. Demokrat Parti
hükümeti; kendisine yönelik ülkede gittikçe artan etkili muhalefet ile diyalog
kurup uzlaşı ortamı oluşturmak yerine, hızla artan muhalefeti kırmak için
Tahkikat Komisyonu’nu teşekkül ettirmesi siyasi hoşnutsuzluğu daha da arttırır.
Bu ortamda muhalif siyasi partilerin de desteğini alan bazı öğrenciler çeşitli
muhalif dernekler adı altında Demokrat Parti hükümetine karşı büyük bir
mücadele içerisine girerler. Özellikle 27 Nisan 1960’da İstanbul
Üniversitesi’nde başlayarak kısa sürede, başta Ankara olmak üzere diğer illere
yansıyan öğrenci gösterileri sonucunda oluşan suni siyasi istikrarsızlık ortamı
bahane edilerek 27 Mayıs 1960 Askeri Darbesi gerçekleşir. Cumhuriyet tarihi
boyunca Türk gençliğinin, dolayısıyla Türk öğrenci zihniyetinin profiline
baktığımızda, dönemin siyasi ve ideolojik eğilimlerinden doğrudan etkilendiği
görülmektedir. Askeri darbeye giden ve zemin hazırlayan süreçte; çeşitli sokak
eylemlerinde öncü rol oynayan, aktif olan ve kendilerindeki örgütlü aksiyoner gücün
farkına varan öğrenci kuruluşları, 12 Eylül 1980’e kadar siyasi gündemin
belirleyicisi ve yönlendiricisi olmak istemişlerdir.
Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 1 Sayı: 1 |