Finlandiya, İngiltere ve Türkiye’nin Okul Öncesine Yönelik Sosyal Politika Uygulamaları

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 9 - HAZİRAN, 82 - 101, 15.06.2018

İlknur Şemşek

https://doi.org/10.20860/ijoses.417086

Öz

Sosyal politika alanında yapılan reformlardan en fazla pay alan alanlardan
biri de eğitim olmuştur.
19. yüzyıldan itibaren çocuk ve gençler gerek sosyal, gerekse ekonomik
yönlerden dezavantajlı duruma düşmüşlerdir. Günümüzde sosyal politikanın alanı
olarak kabul edilen çocuk bakımı ve eğitimi, zamanla devletlerin ilgisini
çekmiş ve yapılan politikalarda okul öncesi yaşlar için yenilikler düzenlenmiştir.
Bu çalışmanın amacı; okul öncesine yönelik sosyal politikalar ve uygulamalar
arasındaki benzerlik ve farklılıkların ortaya konulması ve somut önerilerin
geliştirilmesidir. Bu bağlamda Avrupa Birliği’ne üye olan İngiltere, Finlandiya
ve üyelik için müzakerelere devam eden Türkiye örnekleri incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Politika, Okul Öncesi Eğitim, Türkiye, İngiltere, Finlandiya

Social Policy Implementations for the Early Years from Finland, England and Turkey

Öz

One of the largest part of social policy
reforms have been made in educational field. Young people have become one of disadvantaged
groups in terms of social and economic aspects since the 19th century. In
today’s world child care and education regarded as a field of social policy has
attracted interest of the states over time and therefore new reforms for the
early years have taken place in policies and procedures. The purpose of this
study is to put similarities and differences of early years’ social policies
and their implementations forward and develop some
concrete proposals. In this context, examples of England and Finland as members
of the European Union and Turkey as a candiate member of the Union are
examined. 

Anahtar Kelimeler

Social Policy, Early Years Education, Turkey, England, Finland

Kaynakça

• Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2011). Kanun Hükmünde Kararname, http://www.aile.gov.tr/ (10.4.2015).
• Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2014). Şartlı Sağlık Yardımı, http://www.aile.gov.tr/ (10.4.2015).
• Akbıyık, C. Ve Kalkan Ay G. (2014). “Okul Öncesi Yönetici ve Öğretmenlerin Düşünme Becerilerinin Öğretimine Yönelik Algıları: Bir Durum Çalışması”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (1), 01-18.
• Atılgan G. ve Çakar B. Y. (2007). “Yoksulluk ve Sosyal Dışlanma”, Tes-İş Dergisi, 68-106, http://www.tes-is.org.tr/TR/tesis_dergi/2007_haziran/pdf/dosya.pdf, (11.5.2017).
• Ayrangöl Z. ve Tekdere M. (2014). “Türkiye ve OECD Ülkelerinde Yapılan Eğitim Harcamalarının Karşılaştırmalı Analizi”, EUL Journal of Social Sciences (V:II) LAÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Aralık.
• Balseven, H. (2009). “İngiltere’de Refah Reformlarının Ekonomi Politiği”, Sosyal İnsan Hakları Sempozyum Bildirisi, 337-349, http://www.sosyalhaklar.net/2009/bildiri/balseven.pdf, (26.02.2018).
• Bruce T. ve Meggit C. (2002). Child Care and Education: Oxon, Hodder & Stoughton.
• Çalışkan, Ş. (2007). “Eğitim-İşsizlik ve Yoksulluk İlişkisi”, Selçuk Üniversitesi İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 285-308.
• Çetinkaya, M. Ö. (2014). Ortaöğretim Coğrafya Programları Açısından Finlandiya ve Türkiye’nin Karşılaştırılması, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, E.B.E., Ankara.
• Çetinkaya, Ş. (2005). İnsan Sermayesi Açısından Avrupa Birliği’nin Eğitim Politikası ve Avrupa Birliği Ülkelerindeki Eğitimin Finansal Yapısının Türkiye ile Karşılaştırılması, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, S.B.E., Konya.
• Çınar, İ. (2009), “Küreselleşme, Eğitim ve Gelecek”, Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 2(1), 14-30.
• Çiçekçisoy, Y. (2013), “Yükseköğretimi finanse etme yöntemleri”, Eğitim Portalı, http://www.egitimtercihi.com/yazar/yasemin-cicekcisoy/11557-yuksekogretimi-finanse-etme-yontemleri.html, (24.02.2018).
• Çocuk ve Gelişim. (2008), “Okul Öncesi Eğitim ve Önemi”, http://cocukvegelisimi.blogcu.com/okul-oncesi-egitim-ve-onemi/3556698, (27.5.2017).
• Department for Education. (2014), Engelli Eğitimi İstatistikleri, https://www.gov.uk/government/statistics/special-educational-needs-in-england-january-2014, (20.10.2014).
• Department for Education. (2014), Çocuk Bakımı Ve Okul Öncesi Eğitim Sağlayanlar Anket Çalışması 2013, https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/355075/SFR33_2014_Main_report.pdf, (01.06.2015).
• Department for Education. (2014), Statistics, Schools, education and children’s services spending: 2013 to 2014, https://www.gov.uk/government/statistics/schools-education-and-childrens-services-spending-2013-to-2014, (01.03.2018).
• Doğan, C. (2003), AB’de Sosyal Politikalar ve İş Gücü Piyasasına Yönelik Etkileri, Yayınlanmış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, S.B.E., Eskişehir.
• Ekinci A. ve Öter Ö. M. (2010), Finlandiya’da Eğitim ve Öğretmen Yetiştirme Sistemi, Çalışma Ziyareti Raporu, Kasım, http://duabpo.dicle.edu.tr/oygem/dosya/Finlandiya_Raporu.pdf, (24.5.2015).
• Erkan, S. ve Kırca A. (2010), “Okul Öncesi Eğitimin İlköğretim Birinci Sınıf Öğrencilerinin Okula Hazır Bulunuşluklarına Etkisinin İncelenmesi”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38: 94-106.
• European Agency. (2015), “Finland: Universal services and financial benefits to promote the well-being of all children and families”, European Platform for Investing in Children, http://europa.eu/epic/countries/finland/index_en.htm, (25.5.2015).
• Finlandiya Çocuk ve Aile Politikası. (2013), Finlandiya Sosyal İşler ve Sağlık Bakanlığı, Helsinki, http://www.stm.fi/c/document_library/get_file? folderId=6511570&name=DLFE-25916.pdf, (25.5.2015).
• Finlandiya Anayasası. (1999), The Constitution of Finland 11 Haziran 1999, http://www.finlex.fi/en/laki/kaannokset/1999/en19990731.pdf, (25.5.2015).
• Fraser, D. (2009), A Good Childhood, Palgrave Macmillan, Hampshire.
• Guidance to the National Standards: Sessional Day Care. (2001), DFES, Nottingham.
• Gülay, H. ve Ekici G. (2010), “MEB Okul Öncesi Eğitim Programının Çevre Eğitimi Açısından Analizi”, Türk Fen Eğitimi Dergisi, Yıl: 7, Sayı: 1, Mart, 74-84, http://www.tused.org/internet/tused/archive/v7/i1/text/tusedv7i1s7.pdf, (21.2.2018).
• Güngör, G. ve Göksu A. (2013), “Türkiye’de Eğitimin Finansmanı ve Ülkelerarası Bir Karşılaştırma”, Celal Bayar Üniversitesi, İ.İ.B.F., Yönetim ve Ekonomi, cilt: 20, sayı: 1, 59-72, Manisa.
• Heinamaki, L. (2008), Early Childhood Education in Finland, Liberal Institute, Berlin.
• İngiltere İnternet Devlet Sayfası. (2014), When You Can Leave School, https://www.gov.uk/know-when-you-can-leave-school, (24.5.2015).
• İngiltere Eğitim Bakanlığı. (2013), Childcare,https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/219660/More_20Great_20Childcare_20v2.pdf, (24.5.2016).
• Kilimci, S. (2006), Almanya, Fransa, İngiltere ve Türkiye’de Sınıf Öğretmeni Yetiştirme Programlarının Karşılaştırılması, Yayınlanmış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, S.B.E., Adana.
• Kurnaz, Ş. A. (2009), “Türkiye’de Çocuk Yoksulluğu”, Sosyal Yardım Uzmanlık Tezi, T.C Başbakanlık Sosyal Yardmlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2015), “Milli Eğitim İstatistikleri 2014/15, Ankara, http://sgb.meb.gov.tr/www/mill-egitim-istatistikleri-orgun-egitim-2014-2015/icerik/153, (07.06.2015).
• Mooney, C. G. (2000), Theories of Childhood, Redleaf Press, Minnesota.
• Official Statistics of Finland. (2015), Special education, Helsinki, http://www.stat.fi/til/erop/tup_en.html, (26.5.2015).
• OECD. (2013), “Eğitim Politikası Genel Görünümü: Türkiye”, http://abdigm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2013_11/15024414_eitimpolitikasgenelgrnmtrkiye.pdf, (26.5.2015).
• OECD Indicators. (2013), Education at a Glance, Country Note, http://www.oecd.org/edu/Finland_EAG2013%20Country%20Note.pdf, (25.5.2015).
• Özdemir, S. (2007), Küreselleşme Sürecinde Refah Devleti, İTO, İstanbul.
• Parkes, J. (2012), “Disabled Children’s Services in England, Information for Families”,http://www.cafamily.org.uk/media/379444/disabled_childrens_services_currentlastupdated_oct_2012_low_res_web.pdf, (02.01.2018).
• Süngü, H. (2005), “Fransa, İngiltere ve Almanya Eğitim Denetimi Sistemlerinin Yapı ve İşleyişi”, Milli Eğitim Üç Aylık Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl 33,S:167,http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/167/index3-sungu.htm, (24.5.2017).
• Şemşek, İ. (2014), “Engelli Çocuklara ve Ailelerine Sağlanan Sosyal Hizmetler; İngiltere Örneği”, Dezavantajlı Gruplar Eğitim ve İstihdam Sempozyum Bildirisi, Kocaeli Üniversitesi, 197-212.
• Şenkal, A. ve Sarıipek D. B. (2007), “Avrupa Birliği’nin Karşılaştırmalı Refah Modelleri ve Sosyal Politikada Devletin Değişen Rolü”, Kocaeli Üniversitesi S.B.E. Dergisi, (14)/2, 146-175.
• Taşçı, F. (2008), “Yerel Yönetimlerde Sosyal Politika ve Sosyal Hizmetler: Londra Barnet Belediyesi Örneği”, İstanbul Üniversitesi, 218-251.
• Taştan, O. C. (2007), “Neoliberal Stratejide Sosyal Politikanın Konumu: Türkiye Örneği”, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, S.B.E., Ankara.
• The Common Assessment Framework for Children and Young People. (2009), Children’s Workforce Development Council, Plymouth, İngiltere, http://www.plymouth.gov.uk/caf_for_practitioners_national_guidance.pdf, (22.10.2014).
• Tokol, A. ve Alper Y. (2013), Sosyal Politika, Dora, Bursa.
• Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. (1982), http://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=1.5.2709&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch=, (23.5.2015).
• Usta, H. G. (2014), PISA 2003 ve PISA 2012 Matematik Okuryazarlığı Üzerine Uluslararası Bir Karşılaştırma: Türkiye ve Finlandiya, Yayınlanmış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, E.B.E., Ankara.
• Yıldırım, M. C. (2008), “Avrupa Birliği Ülkelerinde ve Türkiye’de Okul Öncesi Eğitim”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, C.7, S.25, 91-110, http://dergipark.ulakbim.gov.tr/esosder/article/viewFile/5000068172/5000063236, (22.2.2018).
• Trading Economics. (t.y), United Kingdom, http://www.tradingeconomics.com/united-kingdom/gdp-per-capita, (26.2.2018).