Impact of Environmental Taxes on Environmental Pollution: An Application on Selected G20 Countries

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 1, 113 - 136, 29.06.2022

Ersin Yavuz , Eren Ergen

https://doi.org/10.30927/ijpf.1066728

Cited By: 3

Öz

The problem of environmental pollution, which is struggled at the global level, has reached dimensions that threaten all bios. In this context, it is critical to examine the factors that cause environmental pollution and to develop policies to limit them. On the other hand, the variable on which environmental pollution is represented in the analyzes also affects the results. In the paper, the more comprehensive ecological footprint indicator is preferred instead of the carbon emission variable, which is often used to represent environmental pollution. The aim of the paper is to examine the effect of environmental taxes on environmental pollution in selected G20 countries for the 1998-2016 period with panel data analysis. In the empirical part, the second generation panel cointegration test developed by Westerlund (2007) and the Emirmahmutoglu-Kose (2011) panel causality test are applied. According to the findings, there is no cointegration relationship between environmental taxes and ecological footprint. In addition, it is determined that there is no causality from environmental taxes to ecological footprints and from ecological footprints to environmental taxes. However, cross-section causality results provide evidence for unidirectional causality from environmental taxes to ecological footprints in Japan and Turkey, and from ecological footprint to environmental taxes in Germany and Australia. The results indicate that environmental taxes are not effective on environmental pollution. Therefore, the paper reveals that there is a need for reforms to increase environmental quality in environmental taxes.

Anahtar Kelimeler

Environmental Taxes, Ecological Footprint, Environmental Pollution, Panel Cointegration

Çevre Vergilerinin Çevre Kirliliği Üzerindeki Etkisi: Seçilmiş G20 Ülkeleri Üzerine Bir Uygulama

Öz

Küresel düzeyde mücadele edilen çevre kirliliği sorunu, tüm canlıları tehdit eden boyutlara ulaşmıştır. Bu bağlamda, çevre kirliliğine neden olan faktörlerin incelenmesi ve sınırlandırılmasına yönelik politikaların geliştirilmesi kritik öneme sahiptir. Diğer yandan, yapılan analizlerde çevre kirliliğinin hangi değişken üzerinden temsil edildiği de sonuçları etkilemektedir. Çalışmada çevre kirliliğini temsilen, yoğun olarak kullanılan karbon emisyonu değişkeni yerine daha kapsayıcı olan ekolojik ayak izi göstergesi tercih edilmektedir. Çalışmanın amacı, 1998-2016 dönemi için seçilmiş G20 ülkelerinde çevre vergilerinin çevre kirliliği üzerindeki etkisini panel veri analizi ile incelemektir. Ampirik bölümde, Westerlund (2007) tarafından geliştirilen ikinci nesil panel eşbütünleşme testi ile Emirmahmutoğlu-Köse (2011) panel nedensellik testi uygulanmaktadır. Elde edilen bulgulara göre, çevre vergileri ile ekolojik ayak izi arasında eşbütünleşme ilişkisi bulunmamaktadır. Ayrıca çevre vergilerinden ekolojik ayak izine doğru ve ekolojik ayak izinden çevre vergilerine doğru nedensellik olmadığı tespit edilmektedir. Ancak kesit bazlı nedensellik sonuçları, Japonya ile Türkiye’de çevre vergilerinden ekolojik ayak izine ve Almanya ile Avustralya’da ekolojik ayak izinden çevre vergilerine doğru tek yönlü nedensellik olduğuna dair kanıtlar sunmaktadır. Sonuçlar, çevre vergilerinin çevre kirliliği üzerinde etkili olmadığına işaret etmektedir. Dolayısıyla çalışma, incelenen ülkelerde çevre vergilerinde çevre kalitesini artıracak reformlara ihtiyaç olduğunu ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler

Çevre Vergileri, Ekolojik Ayak İzi, Çevre Kirliliği, Panel Eşbütünleşme

Kaynakça

• Alola, A. A., Bekun, F. V. & Sarkodie, S. A. (2019). “Dynamic Impact of Trade Policy, Economic Growth, Fertility Rate, Renewable and Non-Renewable Energy Consumption on Ecological Footprint in Europe”, Science of The Total Environment, 685, 702-709.
• Alper, A. E. (2018). “Analysis of Carbon Tax on Selected European Countries: Does Carbon Tax Reduce Emissions”, Applied Economics and Finance, 5(1), 29-36. https://doi.org/10.11114/aef.v5i1.2843
• Aydın, M. (2020). “Seçilmiş OECD Ülkelerinde Çevre Vergilerinin Çevre Kirliliği Üzerindeki Etkileri: Yapısal Kırılmalı Nedensellik Testinden Kanıtlar”, Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, (28), 137-154. https://doi.org/10.18092/ ulikidince.704936
• Bayar, Y., & Şaşmaz, M. Ü. (2016). “Karbon Vergisi, Ekonomik Büyüme ve CO2 Emisyonu Arasındaki Nedensellik İlişkisi: Danimarka, Finlandiya, Hollanda, İsveç ve Norveç Örneği”, International Journal of Applied Economic and Finance Studies, 1(1), 32-41.
• Breusch, T. S. & Pagan, A. R. (1980). “The Langrange Multiplier Test and Its Applications to Model Specification in Econometrics”, The Review of Economic Studies, 47(1), 239-253.
• Caglar, A. E., Balsalobre-Lorente, D., & Akin, C. S. (2021). “Analysing the Ecological Footprint in EU-5 Countries Under a Scenario of Carbon Neutrality: Evidence from Newly Developed Sharp and Smooth Structural Breaks in Unit Root Testing”, Journal of Environmental Management, 295, 113155. https://doi.org/10.1016/j.jenvman.2021.113155
• Canpolat Bıçakçı, S. (2017). “Çevre Vergilerinin Araçsallığı Üzerine Bir Değerlendirme”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Gazi Akademi Genç Sosyal Bilimciler Sempozyumu 2017 Özel Sayısı, 348-369.
• Coase, R. H. (1960). “The Problem of Social Cost”, Journal of Law and Economics, 3, 1-44.
• Çataloluk, C. (2014). “Çevre Sorunlarının Önlenmesinde Vergi Politikası”, Journal of Turkish Studies, 9(8), 21-34.
• Çelikkaya, A. (2011). “Avrupa Birliği Üyesi Ülkelerinde Çevre Vergisi Reformları ve Türkiye’deki Durumun Değerlendirilmesi”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 97-120.
• Çelikkaya, A. (2020). “En Son Çevre Vergisi Reformları Üzerine Bir İnceleme”, Mali Çözüm Dergisi/Financial Analysis, 30(158), 13-27.
• Dağlı, H. (2019). “İklim Değişikliği ile Mücadelede İktisadi Mali Araç: Karbon Vergisi”, Journal of International Banking Economy and Management Studies, 2(2), 30-42.
• Damirova, S. & Yayla, N. (2021). “Çevre Kirliliği İle Makroekonomik Belirleyicileri Arasındaki İlişki: Seçilmiş Ülkeler İçin Bir Panel Veri Analizi”, Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, (30), 107-126.
• Destek, M. A. & Sinha, A. (2020). “Renewable, Non-renewable Energy Consumption, Economic Growth, Trade Openness and Ecological Footprint: Evidence From Organisation for Economic Co-operation and Development Countries”, Journal of Cleaner Production, 242, 118537.
• Dikmen, S. & Çiçek, H. G. (2020). “Avrupa Birliği’nde Çevre Vergisi Gelirlerinin Karşılaştırmalı Analizi”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 57, 57-88.
• Dincer, I. (2000). “Renewable Energy And Sustainable Development: A Crucial Review”, Renewable And Sustainable Energy Reviews, 4(2), 157-175.
• Dogan, E., Ulucak, R., Kocak, E. & Isik, C. (2020). “The Use of Ecological Footprint in Estimating The Environmental Kuznets Curve Hypothesis for BRICST by Considering Cross-Section Dependence and Heterogeneity”, Science of the Total Environment, 723, 138063.
• Emirmahmutoğlu, F. & Köse, N. (2011). “Testing For Granger Causality in Heterogeneous Mixed Panels”, Economic Modelling, 28(3), 870-876.
• Esen, Ö., Yıldırım, D. Ç. & Yıldırım, S. (2021). “Pollute Less or Tax More? Asymmetries in the EU Environmental Taxes–Ecological Balance Nexus”, Environmental Impact Assessment Review, 91, 106662.
• GFN, Global Footprint Network, https://data.footprintnetwork.org/#/, (10.01.2022).
• Gross, R., Leach, M. & Bauen, A. (2003). “Progress in Renewable Energy”, Environment international, 29(1), 105-122.
• Gümüş, B. & Buluş, A. (2020). “Uluslararası Çevre Sorunları ve Willian Nordhaus’un Çevre Ekonomisine Katkıları”, Alanya Akademik Bakış Dergisi, 4(3), 1015-1031.
• Güven, A. & Bozdoğan, D. (2018). “Küresel Bir Kamu Malı Olarak Çevre ve Türkiye’de Küresel Çevre Politikası Araçlarından Vergilerin Etkinliğinin Değerlendirilmesi”, Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1-18.
• Hashmi, R., & Alam, K. (2019). “Dynamic Relationship among Environmental Regulation, Innovation, CO2 Emissions, Population, and Economic Growth in OECD Countries: A Panel Investigation”, Journal of Cleaner Production, 231, 1100-1109. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2019.05.325
• He, P., Ning, J., Yu, Z., Xiong, H., Shen, H., & Jin, H. (2019). “Can Environmental Tax Policy Really Help to Reduce Pollutant Emissions? An Empirical Study of A Panel ARDL Model Based on OECD Countries and China”, Sustainability, 11(16), 4384.
• Hotunluoğlu, H., & Tekeli, R. (2007). “Karbon Vergisinin Ekonomik Analizi ve Etkileri: Karbon Vergisinin Emisyon Azaltıcı Etkisi Var Mı?”, Sosyoekonomi, 6(6): 107-126.
• IMF, World Economic Outlook Database, October 2021, https://www.imf.org/en/Publications/WEO/weo-database/2021/October, (25.01.2022).
• Kesbiç, C. & Şimşek, D. (2020). “Çevresel Riskleri Azaltmada Çevre Vergilerinin Etkisi: Avrupa Birliği ve Türkiye Örneği”, Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 21(46), 20-39.
• Kılınç, E. C. & Altıparmak, H. (2020). “Çevre Vergilerinin CO2 Emisyonu Üzerindeki Etkisi Üzerine Bir Uygulama”, ODÜ Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 10(1), 217-227.
• Kılınç, E. C., & Kılınç, N. Ş. (2021). “Ar-Ge ve İnovasyonun Yenilenebilir Enerji Üretimi Üzerindeki Etkisi: Panel Veri Analizi”, Alanya Akademik Bakış, 5(2), 1087-1105.
• Marshall, A. (2013). Principles of Economics, Palgrave Macmillan, 8. Edition, England.
• Morley, B. (2012). “Empirical Evidence on The Effectiveness of Environmental Taxes”, Applied Economics Letters, 19(18), 1817-1820. https://doi.org/10.1080/ 13504851.2011.650324
• Musgrave, R. A. & Musgrave, P. B. (1989). Public Finance In Theory and Practice, International (Fifth) Edition, McGraw-Hill Book Company, New York.
• Musgrave, R. A. (1959). The Theory of Public Finance, Tata-McGraw-Hill Book Company.
• Narth, S. K. (1973). A Perspective of Welfare Economics, Great Britain, Macmillan, 1. Edition, England.
• OECD, Organisation for Economic Cooperation and Development, https://data.oecd.org/envpolicy/environmental-tax.htm, (28.01.2022).
• OECD, Organisation for Economic Cooperation and Development, https://data.oecd.org/envpolicy/environmental-tax.htm#indicator-chart, (09.01.2022).
• Ozturk, I., Al-Mulali, U. & Saboori, B. (2016). “Investigating The Environmental Kuznets Curve Hypothesis: The Role of tourism and Ecological Footprint”, Environmental Science and Pollution Research, 23(2), 1916-1928.
• Önder, H. (2017). “Vergilemenin ve Diğer Kamusal Müdahalelerin Hava Kirliliği Üzerinde Etkisi: OECD Ülkeleri Üzerine Bir Analiz”, Maliye Dergisi, 172, 189-199.
• Öz, E. & Buyrukoğlu, S. (2012). “Negatif Dışsallıkların Önlenmesinde Çevresel Vergiler: Türkiye ve OECD Ülkeleri Karşılaştırması”, TİSK Akademi, 7(14), 84-106.
• Özbilgi, F. (2020). “Piyasa Başarısızlıklarından Dışsallıklar ve Çözüm Yollarına İlişkin Değerlendirmeler”, Anadolu Üniversitesi İktisat Fakültesi Dergisi, 2(1), 70-90.
• Özdemir, B. (2009). “Küresel Kirlenme Sürdürülebilir Ekonomik Büyüme ve Çevre Vergileri”, Maliye Dergisi, 156, 1-36.
• Parlakay, O. & Yavuz, A. (2016). “Negatif Dışsallıkların Çevreye Olumsuz Etkilerinin Önlenmesinde Kullanılan Çözüm Yolları”, Akademik Bakış Dergisi, 57, 210-220.
• Pata, U. K. (2019). “Environmental Kuznets Curve and Trade Openness in Turkey: Bootstrap ARDL Approach with a Structural Break”, Environmental Science and Pollution Research, 26(20), 20264-20276. https://doi.org/10.1007/s11356-019-05266-z
• Pesaran, H. M. & Yamagata, T. (2008). “Testing Slope Homogeneity in Large Panels”, Journal of Econometrics, 142, 50-93.
• Pesaran, H. M. (2007). “A Simple Panel Unit Root Test in The Presence of Cross-Sectional Dependence”, Journal of Applied Econometrics, 22(2), 265-312.
• Plott, C. R. (1983). “Externalities and Correvtive Policies in Experimental Markets”, The Economic Journal, 93(369), 106-127.
• Polat, M. A. & Ergün, S. (2021). “Kirlilik Emisyonlarının Azaltılmasında Çevre Vergilerinin Rolü: AB Ülkeleri Örneği”, İzmir İktisat Dergisi, 36(2), 379-397.
• Polat, O., & Polat, G. E. (2018). “Avrupa Birliği Ülkelerinde Karbondioksit Emisyonu ve Çevre Vergileri: Panel Veri Analizi Yaklaşımı”, Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 639, 101-116. Rafique, M. Z., Fareed, Z., Ferraz, D., Ikram, M., & Huang, S. (2022). “Exploring the Heterogenous Impacts of Environmental Taxes on Environmental Footprints: An Empirical Assessment from Developed Economies”, Energy, 238, 121753.
• Samancı, M. (2018). “Türkiye’de Çevre Politikalarının Mali Yönü”, Türkiye’de Çevre Politikaları, (Ed.) Hergüner B., Kalkan E., Nobel, Ankara, 203-228.
• Scitovsky, T. (1954). “Two Concepts of External Economies”, Journal of Political Economy, 62(2), 143-151.
• Shahzad, U. (2020). “Environmental Taxes, Energy Consumption, and Environmental Quality: Theoretical Survey with Policy Implications”, Environmental Science and Pollution Research, 27(20), 24848-24862. https://doi.org/10.1007/s11356-020-08349-4
• Sharif, A., Baris-Tuzemen, O., Uzuner, G., Ozturk, I. & Sinha, A. (2020). “Revisiting The Role of Renewable and Non-renewable Energy Consumption on Turkey’s Ecological Footprint: Evidence From Quantile ARDL Approach”, Sustainable Cities and Society, 57, 102138.
• Sharma, R., Sinha, A. & Kautish, P. (2021). “Does Renewable Energy Consumption Reduce Ecological Footprint? Evidence From Eight Developing Countries of Asia”, Journal of Cleaner Production, 285, 1-13.
• Swamy, P. (1970). “Efficient Inference in A Random Coefficient Regression Model”, Econometrica, 38(2), 311-323.
• Şen, H. & Sağbaş, İ. (2020). Vergi Teorisi ve Politikası, Barış Arıkan Yayınları, 4. Baskı, Ankara.
• Tanzi, V. (2011). Government Versus Markets: The Changing Economic Role of The State, Cambridge University Press.
• Tekin, A. & Şaşmaz, M. Ü. (2016). “Küreselleşme Sürecinde Ekolojik Riskleri Azaltmada Çevresel Vergilerin Etkisi: Avrupa Birliği Örneği”, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 23(1), 1-17.
• Topal, M. H. & Günay, H. F. (2017). “Çevre Vergilerinin Çevre Kalitesi Üzerindeki Etkisi: Gelişmekte Olan ve Gelişmiş Ekonomilerden Ampirik Bir Kanıt”, Maliye Araştırmaları Dergisi, 3(1), 63-83.
• Toprak, D. (2017). “Türkiye’nin Çevre Politikasında Yerel Yönetimlerin Rolü: Yerel Yönetim Bütçesinin İncelenmesi”, Maliye Araştırmaları Dergisi, 3(2), 173-193.
• Turkenburg, W. C. (2000). “Renewable energy Technologies”, Energy and the Challenge of Sustainability, (ed.) Goldemberg, J., World Energy Assessment. New York: UNDP, 219-272.
• Ulucak, R. & Khan, S. U. D. (2020). “Determinants of The Ecological Footprint: Role of Renewable Energy, Natural Resources, and Urbanization”, Sustainable Cities and Society, 54, 101996.
• Ulucak, R. & Lin, D. (2017). “Persistence of Policy Shocks to Ecological Footprint of The USA”, Ecological Indicators, 80, 337–343.
• United Nations Climate Change, https://unfccc.int/, (10.01.2022).
• Usman, O., Akadiri S. S. & Adeshola, I. (2020). “Role of Renewable Energy and Globalization on Ecological Footprint in The USA: Implications for Environmental Sustainability”, Environmental Science and Pollution Research, 27, 30681–30693.
• Westerlund, J. (2007). “Testing for Error Correction in Panel Data”, Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 69(6), 709-748.
• Yalçınkaya, Ö. & Kaya, V. (2017). “Doğal İşsizlik Oranı mı Yoksa; İşsizlik Histerisi Mi?: OECD Ülkeleri İçin Yeni Nesil Panel Birim Kök Testlerinden Kanıtlar (1980-2015)”, Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 17(33), 1-18.
• Yavuz, E. (2021). “Çevre Vergileri İle Ekolojik Ayak İzi Arasındaki İlişki: Türkiye Üzerine Kanıtlar”, Journal of Social, Humanities and Administrative Sciences, 7(45), 1937-1945.
• Yerdelen Tatoğlu, F. (2018). Panel Zaman Serileri Analizi, 2. Baskı, Beta Basım Yayım Dağıtım, İstanbul.
• Yıldırım, B. I. & Şahin, D. (2018). “Geçiş Ekonomilerinde Turizme ve Enerjiye Dayalı Büyüme Hipotezinin Analizi: Panel Nedensellik Testi”, Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 437-457.