HEGEL’S PHILOSOPHY OF INTERNATIONAL LAW

Yıl 2020, Cilt: 13 Sayı: 2, 585 - 607, 28.12.2020

Gökhan Güneysu

https://doi.org/10.37093/ijsi.837729

Öz

There is a great variety of comments on Hegel and as to where one should place him on an IR theory spectrum. Many see in Hegel a precursor of the Realist School of International Relations. Fewer scholars, though, attribute Hegel a liberalistic worldview, turning him into a liberal IR forerunner. Amid all these different takes on him, this paper aims to elaborate Hegel’s philosophy on the state, civil society, international law and the importance of recognition therein. Hegelian concept of state is one of an absolute. The state is in need of bureaucratic cadres, entrusted with significant duties. However, civil society and relations developed within it are of utmost significance, as well. The latter is not destined, under all circumstances, to be dispensed with in the favour of the former one. On the contrary, just as it is the case in civil society, the institution of recognition plays an important role on international political fora. As a result of recognition, states see each other as equal others, i.e. states; which will contribute to the observation of a core of principles and rules. Toward the end of the paper, I shall endeavor to compare Hegelian thought with the basic premises of Realism. The crucial criterion here proves to be the level and the scope of significance attached to the Hegelian notions of the state and the civil society.

Anahtar Kelimeler

Hegel, State, Civil Society, International Law, Recognition, Realism

HEGEL’İN ULUSLARARASI HUKUK FELSEFESİ

Öz

Hegel’in uluslararası ilişkiler ve hukuka ilişkin felsefesinin çeşitli yorumları mevcuttur. Önemli sayıda yazar, Hegel’i realist kuramın öncüleri arasında sayarken, az sayıdaki bazı düşünürler Hegel’de bir liberal kuram temsilcisi görebilmektedir. Bu tartışmaların ışığında, bu çalışmanın konusu Hegel’in; devlet, sivil toplum, uluslararası hukuk ve tanıma konularındakini yaklaşımını incelemektir. Hegel’de devlet mutlaktır. Önemli görevler üstlenecek bürokratik kadrolara ihtiyaç duyar. Bununla beraber, sivil toplum ve orada geliştirilen ilişkiler de önemlidir. İkincisinin her hal ve şartta ilkine fedası gibi bir durum söz konusu değildir. Tıpkı sivil toplumdaki gibi, tanıma kurumu uluslararası siyasal ilişkilerde de önemli roller oynar. Tanımanın, devletin meşruiyetini tamamlayıcı bir etkisi vardır. Tanımanın sonucu olarak, devletler birbirlerini devlet olarak görürler ve bu, savaş zamanı dahi devam edecek bir minimum hukukilik alanı oluşturmaktadır. Çalışmanın sonunda, Hegel’in uluslararası hukuk felsefesinin, realist kuram ile benzeşen yahut bu kuramdan ayrılan yönleri ele alınacaktır. Burada temel ölçüt, Hegel düşüncesindeki devlet veya sivil toplum kavramlarından hangisine daha büyük önem verileceğidir.

Anahtar Kelimeler

Hegel, Devlet, Sivil Toplum, Uluslararası Hukuk, Tanıma

Kaynakça

• Aydın, Mustafa (2004). “Uluslararası İlişkilerin “Gerçekçi” Teorisi: Kökeni, Kapsamı, Kritiği”. Uluslararası İlişkiler, 1(1), 33-60.
• Bayar Bravo, Işıl (2006). “Hegel ve Liberalizm”. FLSF Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi. 2, 19-30.
• Brooks, Thom (2004). “Hegel’s Theory Of International Politics: A Reply to Jaeger”. Review of international studies, 30(1), 149-152.
• Brooks, Thom (2012). Between Statism And Cosmopolitanism: Hegel nnd The Possibility of Global Justice. Hegel and global justice. (ed. Andrew Buchwalter). Dordrecht: Springer, 65-83.
• Browning, Gary L. (2011). Global Theory from Kant to Hardt and Negri. Great Britain: Palgrave-Macmillan.
• Buchwalter, Andrew (2012). “Hegel, Global Justice, and Mutual Recognition”. Hegel and global justice. (ed. Andrew Buchwalter). Dordrecht: Springer, 211-232.
• Bumin, Tülin (2019). Hegel: Bilinç Problemi, Köle-Efendi Diyalektiği, Praksis Felsefesi. Ankara: Yapı Kredi Yayınları.
• Carr, Edward Hallett (1946). The Twenty Years’ Crisis, 1919-1929: An introduction to the study of international relations. New York: Harper & Row.
• Conklin, William E. (2014). “The Legal Culture of Civilization: Hegel and His Categorization of Indigenous Americans”. Europe in its Own Eyes, Europe in the Eyes of the Others. (eds. David B. Macdonald & Mary-Michelle DeCoste). Waterloo, Canada: Wilfred Laurier University Press.
• Croce, Benedetto (1945). Politics and Morals. (Trans. Salvatore J. Castiglione). New York: Philosophical Library.
• Gerardi, Giovanni (2014). “Die Hegelsche Theorie des Völkerrechts”. Hegel-Jahrbuch, 2014(1), 340-345.
• Güngören Bulgan, Birden (2017). “Hegels Grundlinien der Philosophie des Rechts und Spinozas Politischer Traktat- Parallelen in der Architektonik mancher Begriffe”. Studia Hegeliana, 0(2), 79-94.
• Hegel, Georg Wilhelm Friedrich (1983). Philosophie des Rechts: Die Vorlesung von 1819/20. (ed. Dieter Henrich). Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag.
• Hegel, Georg Wilhelm Friedrich (2008). Outlines of the Philosophy of Right. (trans. T. M. Knox). Oxford & New York: Oxford University Press.
• Hegel, Georg Wilhelm Friedrich (2018). Hukuk Felsefesinin Prensipleri (1821). (çev. Cenap Karakaya) İstanbul: Sümer Yayıncılık.
• Hyppolite, Jean (2018). “Sunuş”. Hegel, G.W.F. (2018). Hukuk Felsefesinin Prensipleri (1821). (çev. Cenap Karakaya) İstanbul: Sümer Yayıncılık.
• Jaeger, Hans-Martin (2002). “Hegel's Reluctant Realism and the Transnationalisation of Civil Society”. Review of International Studies, 28(3), 497–517.
• Kater, Thomas (2007). “Schiedsgerichtsbarkeit, Staatlichkeit und Frieden: Reflexionen zur Haager Friedenskonferenz von 1907 im Anschluss an Kant und Hegel”. Die Friedens-Warte, 82(4), 17-29.
• Kızılkaya, Ahmet (2009). Sivil Toplum – Devlet ilişkileri Bağlamında Kant ile Hegel’in Hukuk Felsefelerinin Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Linklater, Andrew. (1996). Hegel, The State and International Relations. Classical Theories of International Relations. 193-209.
• Mitias, Michael H. (1984). “Hegel on International Law”. Perspektiven der Philosophie, 10, 27-51.
• Okochi, Taiju (2011). “Krieg und Internationale Anerkennung Hegel und Rawls zum Völkerrecht”. Hegel Jahrbuch. 421-426.
• Oktay, Cemil (2012). Modern Toplumlarda Savaş ve Barış. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Ottmann, H. (1993). “Hegel und Carl Schmitt”. Zeitschrift für Politik, 40(3), 233-240.
• Pauly, Walter (2000). “Hegel und Die Frage nach dem Staat”. Der Staat, 39(3), 381-396.
• Perez-Diaz, Victor M. (1978). State, Bureaucracy and Civil Society: A Critical Discussion of the Political Theory of Karl Marx. London & Basingstoke: The Macmillan Press Ltd.
• Plamenatz, John (1963). Man and Society: Political and Social Theory: Volume Two: Bentham through Marx. New York & San Francisco: McGraw Hill Book Company.
• Rawls, John (2000). Lectures on the History of Moral Philosophy. (Ed. Barbara Herman) Cambridge, MA & London, England: Harvard University Press.
• Ringmar, Erik (1995). “The Relevance of International Law: A Hegelian Interpretation of A Peculiar Seventeenth-Century Preoccupation”. Review of International Studies, 21(1), 87-103.
• Siep, Ludwig (2017). "Kant und Hegel über Krieg und Völkerrecht". Kant und Hegel über Krieg und Völkerrecht. Leiden, The Netherlands: Mentis.
• Shaw, Carl K. Y. (1992). “Hegel's Theory of Modern Bureaucracy”. The American Political Science Review, 86(2), 381-389.
• Smith, Steven B. (1983). “Hegel’s Views on War, the State, and International Relations”. The American Political Science Review, 77(3), 624-632.
• Von Bernstorff, Jochen (2010). The Public International Law Theory of Hans Kelsen: Believing in Universal Law. Cambridge Studies in International and Comparative Law. Cambridge: Cambridge University Press.
• Von Bogdandy, Armin (1991). “Hegel und der Nationalstaat”. Der Staat, 30(4), 513-535.
• Yalvaç, Faruk (2009). “Hegel, Dünya Tarihi ve Özgürlük Mücadelesi olarak Uluslararası İlişkiler”. Uluslararası İlişkiler Dergisi. 6(21), 3-37.
• Yalvaç, Faruk (2008). Hegel’in Uluslararası İlişkiler Kuramı: Dünya tini, Devlet ve Savaş. Ankara: Phoenix Yayınevi.