Development Agencies: A case study of Ankara Development Agency

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 1, 191 - 208, 05.01.2016

Işıl Fulya Orkunoğlu Şahin

https://doi.org/10.24289/ijsser.279097

Öz

The phenomenon of globalization, exacerbated following World War II and began to appear     intensely in the 1980s, with the impact of GATT Treaty in force in the 1940s-1950s which was     supported political, social and economic integrations between the countries that are close to each other.  So that regionalization came into question. For this reason, it can be easily said that was generated by governance, new developmentalism, free zones, development zones and industrial zones, technology development regions which are the tools of today's regional development and as a result of globalization and regionalization processes evolve with feeding each other at certain times.  Development agencies were established through international organizations with the funds and loans of many international organizations such as, UNDP, World Bank and EU. They have been the driving forces of regional development zones in which they were established. Accordingly in this study examined the contributions of development agencies to regional development in Ankara case.

Anahtar Kelimeler

Regional Development, Development Agencies, Ankara Development Agency

Kalkınma Ajansları: “Ankara Kalkınma Ajansı” özelinde bir araştırma

Öz

2. Dünya Savaşı’nı takiben şiddetlenen ve yoğunlukla 1980’lerde görülmeye başlanan küreselleşme olgusu, 1940’larla-1950’lerde yürürlükte kalan GATT anlaşmasının da etkisi ile siyasi, sosyal ve ekonomik olarak birbirine yakın olan ülkeler arasındaki entegresyonları desteklemiştir. Böylelikle bölgeselleşmeler gündeme gelmiştir. Küreselleşme ve bölgeselleşme süreçlerinin belirli dönemlerde evrilmeleri sonucunda birbirlerini besledikleri ve bölgesel kalkınmanın günümüz araçlarından; yönetişim ve Yeni Kalkınmacılıkla serbest bölgeleri, organize sanayi bölgelerini, teknoloji geliştirme bölgelerini ve kalkınma ajanslarını doğurdukları söylenebilir. Kalkınma ajansları, UNDP, World Bank, AB gibi birçok uluslararası kuruluşun verdiği fonlar ve krediler aracılığıyla kurulmuşlardır. Kuruldukları bölgelerde ise bölgesel kalkınmanın itici güçlerinden olmuşlardır. Bu nedenle çalışmada Ankara Kalkınma Ajansı örneğinde kalkınma ajanslarının bölgesel kalkınmaya katkıları irdelenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Bölgesel Kalkınma, Kalkınma Ajansları, Ankara Kalkınma Ajansı

Kaynakça

• Ankara Kalkınma Ajansı (AKA), (2011). “Siteler Mobilya ve Ankara”, Erişim 10.10.2015, http://www.ankaraka.org.tr/tr/files/yayinlar/siteler-mobilya-ve-ankara-rapor.pdf,1-64.
• Ankara Kalkınma Ajansı (AKA), (2015). 2014 ve 2015 yılları destek program bilgileri,Erişim 10.10.2015, http://www.ankaraka.org.tr/.
• Arslan, K. (2005). “Bölgesel Kalkınma Farklılıklarının Giderilmesinde Etkin Bir Araç: Bölgesel Planlama ve Bölgesel Kalkınma Ajansları”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl 4, Sayı 7, 2005/1, 275-294.
• Ataay, F. (2005). “BKA Tasarımının “Kalkınma” Anlayışı Üzerine”, Editör: Menaf Turan, Bölge Kalkınma Ajansları Nedir? Ne Değildir?, Ankara,Paragraf Yayınevi,15-33.
• Balcı, A. (2013). “Başkentin Potansiyeli Harekete Geçiyor”, Anahtar Dergisi, Ocak 2013, sayı 289, Erişim 10.10.2015, https://anahtar.sanayi.gov.tr/tr/news/kalkinma-ajanslari/355, 16-17.
• Beer, A. ve Maude, A. (2002). “Local and Regional Economic Development Agencies in Australia”, Local Government Association of South Australia Report, May, 1-97.
• Büyük Mükellefler Vergi Dairesi Başkanlığı (BMVDB), (2013). “2013 Yılı Faaliyet Raporu”, Erişim 18.10.2015, http://www.bmvdb.gov.tr/dosyalar/bmvdb_2013_faaliyet_raporu.pdf, 1-27.
• Chisholm, M. (1990). Regions in recession and resurgence, Uwin Hyman, London.
• Danson, M., Hughes, H. E and Hughes, M. (2005). “RDAs and Benchmarking: Learning from Good Practice When the Model Has Broken”, Public Policy and Administration, 20(3), Autumn, 1-22.
• Deas, I. and Ward G. Kevin (2000). “From the “New Localism” to the “New Regionalism”? The Implications of Regional Development Agencies for City Regional Relations”, Political Geograph, 12 (3), March, 273-292.
• Doğu Karadeniz Kalkınma Ajansı (DOKA), (2012). “Kuruluşundan Bu Güne Kalkınma Ajanslarında Sosyal Politikalar”, Temmuz, 1-55.
• Dulupçu, M. A. (2005). “Regionalization for Turkey: An Illusion or a Cure?”, Eropean Urban and Regional Studies, 12(2), 99-115.
• Ekonomi Bakanlığı (EB), (2013). “Yatırım Teşvik Sistemi Yıllık Değerlendirme Raporu Haziran 2012- Haziran 2013”, Teşvik Uygulama ve Yabancı Sermaye Genel Müdürlüğü, Haziran,1-141, 27.
• Ekonomi Bakanlığı (EB), (2013,a). İllere Göre İhracat ve İthalat Rakamları, Ocak 2013 verileri, Erişim 05.11.2015, http://www.ekonomi.gov.tr/index.cfm?sayfa=7173D4A4-D8D3-8566-452001910DD1747A.
• Ersayın, Z. (2012). “Kalkınma Bakanlığı, Kamu Müdahalelerinde Katkısallığın Değerlendirilmesi: Çukurova ve İzmir Kalkınma Ajansları KOBİ Destekleri Örneği”, Bölgesel Gelişme ve Yapısal Uyum Genel Müdürlüğü, Mart, 132.
• European Association of Regional Development Agencies (EURADA), (1999). “Creation, Development and Management of RDAs”, Erişim 05.10.2015, http://www.eurada.org/files/RDA/Creation%20development%20and%20management%20of%20RDA.pdf, February.
• European Commission (EC), (2015). Draft Amending Budget No1 To The General Budget 2015, Erişim 17.10.2015, http://ec.europa.eu/budget/library/biblio/documents/2015/DAB/COM_2015_11_final_en.pdf, 1-10.
• Gelir İdaresi Başkanlığı (GİB), (2012). 2012 İller Bazında Beyan Edilen Gelir Vergisi, Kurumlar ve GMSİ Tahakkuk Verileri, Erişim 18.10.2015, http://www.gib.gov.tr/yardim-ve-kaynaklar/istatistikler.
• Gelir İdaresi Başkanlığı (GİB), (2013). “İller İtibariyle Genel Bütçe Vergi Gelirleri”, Erişim 18.10.2015, http://www.gib.gov.tr/fileadmin/user_upload/VI/GBG/Tablo_55.xls.htm.
• Halkier, H. (2011). “Regional Development Agencies: European Trends and Experiences”, Aktan, C. (Ed.). The Proceedings of 1st International Conference on Regional Development, Malatya Turkey Fırat Development Agency, 2011. RDA Survey 2007, Erişim 19.10.2015, http://vbn.aau.dk/files/56299279/Halkier_Malatya_120711x.doc ‎, s.1-15.
• Halkier, H. ve Danson, M. (1995). Regional Development Agencies in Western Europe: A Survey of Key Characteristics and Trends, April, European Urban and Regional Studies, 4(3), s.243-256.
• Hughes, J. T. (1998). The Role of Development Agencies in Regional Policy: An Academic and Practitioner Approach”,Urban Studies, 35(4), s.615-626.
• Işık, N., Baysal, D. ve Ceylan, O. (2010). “Bölgesel Kalkınma Farklılıklarının Giderilmesinde Politika Aracı Olarak Kalkınma Ajansları”, Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:3, Sayı:2, s.1-18.
• Kıbrıs, Ö. ve Tapkı, İ. G. (2012). “A Mechanism Design Approach to Allocating Central Funds Among Regional Development Agencies”, Central European University, Pudapest Economic Seminar, 24 September, Erişim 15.10.2015, https://economics.ceu.hu/events/2012-09-24/a-mechanism-design-approach-to-allocating-central-government-funds-among-regional-, 1-35.
• Koçak, S. Y. (2010) .“The Comparison between Hungary and Turkey: Regional Development Agencies”, Petroleum-Gas University of Ploiesti Bulletin, Economic Sciences Series, Vol. LXII, No. 2/2010, 12-20.
• Lagendijk, A., Kayasu, S. ve Yaşar, S. (2009).“The Role of Regional Development Agencies in Turkey: From Implementing EU Directives To Supporting Regional Bussiness Communities”, European Urban and Regional Studies, 16(4), September, 383-295.
• Mcmaster, I. (2006). Chech Regional Development Agencies in a Shifting İnstitutional Landscape”, Europe-Asia Studies, 58(3), 347-370.
• OECD, (2014). Regional Outlook 2014, Erişim 15.11.2015, http://dx.doi.org/10.1787/9789264201415-en,1-291.
• Özen, P. (2005). “Avrupa’da Bölge Kalkınma Ajansları”, TEPAV, Mayıs, 1-27.
• Özmen, F. (2008). “AB Sürecinde Türkiye‟de Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Karşılaşabilecekleri Temel Sorun Alanları”, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Isparta,13(3), 327-340.
• Roberts, P. W. ve Llayd, M. G. (2000). “Regional Development Agencies in England: New Strategic Regional Planning Issues?”, Regional Studies, 34(1), 75-79.
• Ankara Kalkınma Ajansı Raporu (2011). “Sitelerde Envanter Çalışması”, Erişim 05.11.2015, http://www.ankaraka.org.tr/tr/files/yayinlar/siteler-mobilya-ve-ankara-rapor.pdf, 1-37.
• Syrett, S. ve Silva, C. N. (2001). “Regional Development Agencies in Portugal: Recent Development and Future Challenges”, Regional Studies, 35(2), 174-180.
• TÜİK, (2012,a). Hanehalkı İşgücü Anketi Bölgesel Sonuçları, Erişim 21.10.2015, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=13464
• TÜİK, (2012,b). İl Düzeyinde Temel İşgücü Göstergeleri 2012, Erişim 21.10.2015, http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist.
• TÜİK, (2013). Metaveri Açıklaması, Erişim 18.11.2015, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=10704.
• TÜİK, (2013,a). Bölgesel Gayri Safi Katma Değer Hesaplamaları, Erişim 18.11.2015, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=16180.
• TÜİK, (2013,b). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi (ADNKS) Sonuçları, Erişim 21.11.2015, http://tuikapp.tuik.gov.tr/adnksdagitapp/adnks.zul.
• Trevor, Y. H. (2008). “The Potential for Effective Regional Development Agencies in Turkey:A Comperative Analysis”, Regional and Federal Studies,18(4), August, 375–402.
• Sayılı Kalkınma Ajanslarının Kuruluşu, Koordinasyonu ve Görevleri Hakkında Kanun