A Study on the Value Orientations of Students Studying in Different Departments of School of Physical Education and Sports

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 2, 1 - 18, 31.12.2023

Sümeyra Koyuncu , Barbaros Serdar Erdoğan

https://doi.org/10.55376/ijtsep.1412712

Öz

The aim of this study is to determine whether the students who study at the teaching department and the sports management department differ significantly in terms of their age, department, gender and parental education levels. Descriptive scanning model, one of the scientific research methods, was used in the research. The study group of the research consists of 285 students who are actively studying at the physical education and sports college of Mehmet Akif Ersoy University (MAKU) during the 2018-2019 academic year and voluntarily participate in the research. For the purpose of the research, the "Personal Values Inventory" was used for the purpose of the research with the "Personal Information Form" prepared for the purpose of determining the demographic information by the researcher. The reliability coefficient of the individual values inventory was calculated with cronboach alpha and was determined as. 863. Spss 25.0 package program was used in the statistical analysis of the data. In the analysis of the data, frequency, percentage, and descriptive analysis of variance were used in descriptive statistics to determine the differences between the groups. In the research results, it was determined that there were significant differences between the groups in terms of gender and department variables in the sub-dimensions of individual values. It was found that those who changed their age, mother's educational status and father's educational status did not cause a significant difference in their individual values.

Anahtar Kelimeler

Physical education, Individual values, Values

Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulunda Farklı Bölümlerinde Öğrenim Gören Öğrencilerin Değer Yönelimleri Üzerine Bir Araştırma

Öz

Bu araştırmanın amacı, öğretmenlik bölümü ve spor yöneticiliği bölümünde öğrenim gören öğrencilerin değer yönelimlerini yaş, bölüm, cinsiyet ve anne-baba eğitim durumları değişkenlerine göre anlamlı şekilde farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemektir. Araştırmada bilimsel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2018-2019 eğitim öğretim döneminde Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi (MAKÜ) beden eğitimi ve spor yüksekokulunda aktif olarak öğrenim görmekte olan ve araştırmaya gönüllü olarak katılım gösteren 285 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma amacına yönelik olarak araştırmacı tarafından demografik bilgilerin belirlenmesi amacı ile hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu” ile araştırma amacına yönelik olarak “Bireysel Değerler Envanteri” kullanılmıştır. Bireysel değerler envanterinin güvenilirlik katsayısı cronboach alfa ile hesaplanmış, 863 olarak tespit edilmiştir. Verilerin istatistiksel analizinde Spss 25.0 paket programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise betimsel istatistiklerde frekans, yüzde, kullanılmış, gruplar arasında ki farkların belirlenmesi amacı ile t-testi ve tek örneklem varyans analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarında ise cinsiyet ve bölüm değişkenlerinde bireysel değerler yönelimleri alt boyutlarında gruplar arası anlamlı farklılıklar olduğu saptanmıştır. Yaş, anne eğitim durumu ve baba eğitim durumları değişenlerinin ise bireysel değerler yönelimlerinde anlamlı bir farklılaşmaya neden olmadığı saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Beden eğitimi, Bireysel değerler, Değerler

Kaynakça

• Al-Serhan, K. A. (2016). The degree of adherence to educational values by the students ofthe University of Jordan-in their point of view. International Education Studies, 9(1), 55- 62.
• Alpay, A. (2009). Yakın İlişkilerde Bağışlama: Bağışlamanın; Bağlanma, Benlik Saygısı, Empati ve Kıskançlık Değişkenleri Yönünden İncelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Asan H. T., Ekşi, F., Doğan, A. ve Ekşi, H. (2008). Bireysel Değerler Envanteri’nin dilsel eşdeğerlik, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 27, 15-38.
• Aspin, D. N. (2007). The ontology of values and values education. Aspin, D. N., & Chapman, D. J. (Ed.). Values education and life long learning (pp. 27-47). Dordrecht: Springer.
• Aydın, İ. P. (2001). Yönetsel, Mesleki ve Örgütsel Etik, Ankara: Pegem A Yayıncılık. Bacanlı, H. (2002). Psikolojik Kavram Analizleri. Ankara: Nobel.
• Bandura, A. (1986). Social foundation soft houghtandaction: asocial cognitivetheory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
• Braithwaite, V. A & Scott, W. A (1991). Values. In J. P. Robinson., P.R. Shaver & L.S. Wrightsman (Eds). Measures ofpersonality and socialpsychological attitudes, Vol. 1. (pp. 661-753). San Diego, CA: Academic Press, Inc.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. 3. Baskı Ankara: Pegem Akademi.
• Cartwright, T. (2007). Setting Priorities: Personal Values, Organizational Results. Greensboro, NC, USA.
• Demir, T. G. (2015). Öğretmenlerin sergiledikleri rol fazlası davranışlar ve bireysel değerler ile ilişkisi. (Yüksek Lisans Tezi) https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Feather, N. T. & Peay, E. R. (1975). The structure of terminal and instrumental values: Dimensions and clusters. Australian Journal of Psychology, 27(2), 151-164.
• George, J. & Jones, Gareth, R. (1997, April). Experiencing work: Values, attitudes, and moods. Human Relations, 50(4), 393-416.
• Girgin, M. (2012). Pedagojik Değerler, (1.Baskı). Ankara: Vize Yayıncılık, S.161.
• Gömleksiz, M. N. ve Kılınç, H. H. (2015). Ortaokul Öğretmenlerinin Değerler Eğitimine İlişkin Görüşleri, Beklentileri ve Önerileri. Researcher: Social Science Studies (RSSS), 5, 35-45.
• Güner, Ü. (2009). Meslek Liselerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Disiplin Anlayışları ve Disiplin Uygulamaları (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Güngör, E. (1998). Değerler psikolojisi üzerinde araştırmalar: ahlak psikolojisi, ahlaki değerler ve ahlaki gelişme. (Profesörlük tezi). İstanbul: Ötüken Neşriyat A.Ş.
• Hofstede, G. (1980). Culture's consequences: International differences in work- related values. Beverly Hills, CA: Sage.
• Hostetter, S. J. (2003). Instituonal culture in the bible college and ıts relationship to organizational member’s values (Doctoral dissertation). Retrieved from ProQuest Dissertations & Theses Global. (UMI No. 3087175).
• Hökelekli, H. (2013a). Ailede, okulda, toplumda değerler psikolojisi ve eğitimi (2. Baskı). İstanbul: Timaş.
• Kabonoff, B., Waldersee, R. & Cohen, M. (1995). Espoused values and organizational change themes. Academy of Management Journal, Aug, 38(4), 1075-1104.
• Kahle, L. R. (Ed). (1983). Social Values and Social Change: Adaptation to Life in America. New York: Praeger.
• Katz, D. & Kahn, R. L. (1977). Örgütlerin Toplumsal Psikolojisi (H. Can ve Y. Bayar, Çev.) TODAİE Yayınları. (167), 337-342.
• Kenan, S. (2009). Modern Eğitimde Kaybolan Nokta: Değerler Eğitimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(1), 259-295.
• Kilby, R. W. (1993). The study of human values. Lanham, MD: University Press of America.
• Kirschenbaum, H. (1995). 100 Ways To Enhance Values and Morality in Schools and Youth Settings.
• Allyn & Bacon/Simon & Schuster Educational Group, 160 Gould Street, Needham Heights, MA 02194-2310.
• Kuşdil, M. E. ve Kağıtçıbaşı, Ç. (2000). Türk öğretmenlerin değerler yönelimi ve Schwartz değer kuramı. Türk Psikoloji Dergisi, 15(45), 59-76.
• Lamberton, L. H. & Minor-Evans, L. (1995). Human relations: Strategies for success. Chicago: Irwin Professional Publishing.
• Lickona, T. (2001). What is good character? Reclaiming Children and Youth, (4), 239- 251.
• McCullough, M. E. (2001). Forgiveness: Who does it and how do they do it?. Current directions in psychological science, 10(6), 194-197.
• Meydan, H. (2014). Okulda Değerler Eğitiminin Yeri ve Değerler Eğitimi Yaklaşımları Üzerine Bir Değerlendirme. Bülent Ecevit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1(1), 93-108.
• Özbey, S. ve Güzel, P. (2009). Uzun Dönemli Olimpik Eğitim Programlarının İncelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 20(4), s.117–131.
• Özensel, E. (2003). Sosyolojik Bir Olgu Olarak Değer. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(3), 217–239.
• Polat, M. (2010). Küreselleşen Dünyada Değerler ve Eğitim Arasındaki Bağ: Değerler Eğitimi Heterojenleşen Toplumda Birlikte Yaşamaya Etkisi. Marife, (1), 143- 155.
• Rohan, M. J. (2000). A rose by any name? The values construct. Personality & Social Pyschology Rewiev, 4(3), 255-276.
• Rokeach, M. (1973). The nature of human values. New York: Free press.
• Roy, A. (2003). Factor Analysis And Initial Validation of The Personal Values Inventory. (Unpublished Doctorate Dissertation), USA, Tennessee State University.
• Samur, Ö. A. (2011). Değerler eğitimi programının 6 yaş çocuklarının sosyal ve duygusal gelişimlerine etkisi. (Doktora tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Sarı, V. S. (2014). Sosyal bilişsel öğrenme teorisine dayalı grup müdahalesinin üniversite öğrencilerinin kariyer araştırma öz yeterliklerine etkisi. (Doktora tezi) https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Schwartz, S. H. (2006) Basic Human Values: Theory, Measurement, and Applications. Revue Francaise De Sociologie, 47(4), 929-968.
• Schwartz, S. H. (2012). An overview of the Schwartz theory of basic values. Online Readings in Psychology and Culture, 2(1), 1-20.
• Schwartz, S. H. & Bilsky, W. (1987). Toward a universal psychological structure of human values. Journal o f Personality & Social Psychology, 53(3), 550-562.
• Şener, H. (2013). Hayriyye-i Nabi’de Aktarılan Değerler. Turkish Studies, 8(1), 2051- 2524.
• Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2007). Using Multivariate Statistics. Boston: Allyn and Bacon.
• Taşkıran, Y. (2009). Spor Kültürü. Kocaeli: Büyük Şehir Belediyesi Kültür Yayınları.
• Tepe, H. (2002). Değerler ve Değer Bilgisi: Yalçın, Ş. (Ed.), Bilgi ve Değer Muğla Üniversitesi Felsefe Bölümü Sempozyum Bildirileri içinde (342-353), Vadi Yayınları, Ankara.
• Turan, S., Durceylan, B. ve Şişman, M. (2005). Üniversite yöneticilerinin benimsedikleri idari ve kültürel değerler. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13, 181-202.
• Türk, İ. (2009) Değerler Eğitiminde Saygı. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
• Tüzün, İ. K. (2007). Güven, Örgütsel Güven ve Örgütsel Güven Modelleri. K.M.Ü. İİBF Dergisi, 93-118.
• TMOK (Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi). (2004). Spor Kültürü ve Olimpik Eğitim Kılavuz Kitabı, İstanbul.
• Ünal, F. (2014). Çocuklarla iletişim kurma. A., G. Aytar, R. Zembat ve A. B., Aksoy (Ed.), Her yönüyle okul öncesi eğitim 10 içinde, (s.67-94). Ankara: Hedef.
• Williams, R. M., Jr. (1979). Change and stability in values and value systems: A sociological perspective. In M. Rokeach (Ed.), Understanding human values individual and societal, (pp. 15-46). New York: Free Press.
• Yaman, E. (2012). Değerler Eğitimi “Eğitimde Yeni Ufuklar”. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Yılmaz, K. (2011). Öğretmen adaylarının demokratik değerler ile öğrenci kontrol ideolojilerine ilişkin görüşleri arasındaki ilişki. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 297-315.
• Yiğittir, S. (2012). İlköğretim 5. Sınıf öğrencilerinin değer yönelimlerinin Rokeach ve Schwartz değer sınıflandırmasına göre değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 1-15.