Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Bir Eğitim-Araştırma Hastanesinde Yatan Hastaların Bağımlılık Düzeyinin Belirlenmesi ve Hemşire Sayısının Hesaplanması

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 1, 1 - 6, 20.01.2019

Öz




 Bir Eğitim-Araştırma Hastanesinde Yatan Hastaların Bağımlılık Düzeyinin Belirlenmesi ve Hemşire Sayısının Hesaplanması


Amaç: Araştırma bir eğitim ve araştırma hastanesi yataklı kliniklerinde takip edilen hastaların bağımlılık düzeylerine göre hastanın gereksinimi doğrultusunda hemşirelik bakımı verecek hemşire insan gücü gereksinimini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma tanımlayıcı tipte kesitsel bir çalışmadır. Veriler hasta kayıtlarından elde edilmiştir. Rush Medicus Hasta Sınıflandırma Sistemi Skalası kullanılmıştır. Çalışma verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metotlar (frekans, yüzde, ortalama±standart sapma?) kullanılmıştır Bulgular: Çalışmanın yapıldığı ilgili tarihlerde çalışmaya katılan kliniklerde bakım verilen toplam hasta sayısı 13906 iken, çalışan toplam hemşire sayısı 310 olarak tespit edilmiştir. Çalışmaya katılan kliniklerdeki yatak doluluk oranı %96.00’dır. Hastaların %16.23’ü bağımsız, %39.60’ı alt düzey bağımlı, %32.77’si orta

düzey bağımlı ve %11.40’ü üst düzey bağımlı olarak tespit edilmiştir. Çocuk kliniklerinde bakım alan hastaların %42.71’inin orta düzey bağımlı, dahili kliniklerde bakım alan hastaların %37.69’unun alt düzey bağımlı, cerrahi kliniklerde bakım alan hastaların %50.37’sinin bağımsız, yoğun bakım kliniklerinde bakım alan hastaların %78.91’inin üst düzey bağımlı hastalar olduğu saptanmıştır. Hasta bağımlılık düzeylerine göre hastalara bakım verecek hemşire sayısı 380’dir. Sonuç: Bu çalışmada Rush Medicus Hasta Sınıflandırma sistemi kullanılarak hastaların bağımlılık düzeyleri belirlenmiştir. Kliniklere göre hastaların bağımlılık düzeyleri ve hemşire sayıları farklılık göstermektedir.


Anahtar
Kelimeler:
(3-5 Kelime): Rush Medicus Skalası, hemşire sayısı, insan gücü, hasta bağımlılık düzeyi.

 
















Determination of Dependency Levels of Patients in A Training-Research Hospital and Calculation of Nurse Count


Objective: This study was conducted to determine the nurse manpower requirement that will give nursing care according to patients’ requirements based on their dependency levels of whom were followed in inpatient clinics of a Training and Research Hospital. Material and Methods: The study is a cross-sectional descriptive study. Data were obtained from patient records. Rush Medicus Patient Classification System Scale was used. Descriptive statistical methods (frequency, percentage, mean±standard deviation?) were used to evaluate the study data. Findings: While the total number of patients who were given care in the clinics participating in the study was 13906, the total number of nurses working was 310. The bed occupancy rate in the clinics participating in the study was 96.00%. Of the patients, 16.23% were independent, 39.60% were lowlevel dependent, 32.77% were moderate-level dependent, and 11.40% were high-level dependent. It was found that 42.71% of the patients receiving care in pediatric clinics were moderate-level dependent, 37.69% of the patients receiving care in internal clinics were lower-level dependent, 50.37% of the patients receiving care in surgical clinics were independent, 78.91% of the patients receiving care in intensive care clinics were upper-level dependent. According to patient dependency levels, the number of nurses to give care is 380. Conclusion: In this study, dependency levels of patients were determined by using Rush Medicus Patient Classification System. Dependency levels of patients and number of nurses vary according to the clinics.

Keywords:
(3-5
Words): 
Rush Medicus Scale, number of nurses, man power, patient dependency level.


Kaynakça

  • Aiken, L.H., Clarke, S.P. & Sloane, D.M. (2002). Hospital staffing, organization, and quality of care: cross-national findings. International Journal for Quality in Health Care, 14:1, 5-13.
  • Bal, M. (2014). Yataklı tedavi kurumlarında hemşire insan gücü planlama yaklaşımları. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 3(1), 148-154.
  • Boztok, D. & Kılıç, B. (1995). Sağlık insan gücü planlaması. Fişek Sağlık Hizmetleri ve Araştırma Enstitüsü Yayını, 23, 7-9.
  • Büyükayhan, D., İçağasılıoğlu, D., Toksoy, H., Alkan, N. & Şimşek, Y. (2002). Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi yeni doğan servisinde gerekli hemşire sayısının belirlenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 24 (3), 119-122.
  • Canadian Nurses Association (2005). Nursing staff mix: a key link to patient safety. Nursing Now, 19, 16.
  • Cheraghi, M.A., Salasli, M. & Ahmadi, F. (2008). Factors influencing the clinical preparation of BS nursing student interns in Iran. International Journal of Nursing Practice, 14:1, 26-33.
  • Dreesch, N., Dolea, C., Dalpoz, M.R., Goubarev, A., Adams, O. & Aregawi, M, et al. (2005). An approach to estimating human resource requierements to achieve the millennium development goals. Health Policy and Planning, 20(5), 267-276.
  • Eroğlu, E.K. (2011). Bir eğitim ve araştırma hastanesinde iş yükünün hasta güvenliği üzerindeki etkisinin belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atılım Üniversitesi, Ankara.
  • Haussmann, R.K.D., Hegyvary, S.T., Newman, J.F. & Bishop, A.C. (1974). Monitoring quality of nursing care. Health Services Research (982), 135-148.
  • Hurst, K. (2009). Does poor staffing affect job satisfaction and patient care? Nursing Standart, 23:38, 14.
  • Hemşirelik Yönetmeliği. (2010). http://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2010/03/20100308-4.htm. Erişim tarihi: 10.08.2015.
  • International Council of Nurses (ICN). International Nurses Day 2006. Safe staffing saves lives. Information and Action Tool Kit 2006, http://www.icn.ch/images/stories/ documents/publications/ind/indkit2006.pdf. Erişim tarihi: 05 Kasım 2015.
  • Lankshear, A.J., Sheldon, T.A. & Maynard, A. (2005). Nurse staffing and healthcare outcomes: a systematic review of the international research evidence. Advances in Nursing Science, 28:2, 163–174.
  • Needleman, J., Buerhaus, P., Mattke, S., Stewart, M. & Zelevinsky, K. (2002). Nurse stafing levels and the quality of care in hospitals. New England Journal of Medicine, 346(22), 1715-1722.
  • Oulton, J.A. (2006). The global nursing shortage: an overview of issues and actions. Policy, Politics, & Nursing Practice, 7:(3), 34-39.
  • Özsarı, H. (2007). Sağlık insangücü planlaması yöntemleri. I.Ulusal Sağlık Kuruluşlarında İnsan Kaynakları Yönetimi Sempozyumu,Antalya.
  • Rafii, F., Hajinezhad, M.E. & Haghani, H. (2008). Nurse caring in Iran and its relationship with patient satisfaction. Austrian Journal of Advanced Nursing, 26:2, 75-84.
  • Sabuncuoğlu, Z. (2000). İnsan kaynakları yönetimi. Ezgi Kitabevi, Bursa.
  • Sağlık Bakanlığı Taşra Teşkilatı Yataklı Tedavi Kurumlarına Yönelik Yatak ve Kadro Standartları Yönetmeliği. (2010). http://www. resmi gazete.gov.tr/eskiler/2010/09/20100929-3.htm. Erişim tarihi 01.09.2017.
  • Tanıl, V., Ter, N., Sarsılmaz, M. & Aydın, N. (2015). Hemşire insan gücü planlaması. Ege Üniversitesi Hastane Hemşirelik Hizmetleri, 35100, Bornova, İzmir http://hemhiz.med.ege.edu.tr/d1504/11. html. Erişim tarihi: 14. 09. 2015,
  • T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye’de sağlık eğitimi ve sağlıkta insan gücü durum raporu (2014). http://sbu.saglik.gov.tr/Ekutuphane/ kitaplar/insangucu.pdf. Erişim tarihi: 01.09.2017.
  • Türkiye İstatistik Kurumu Nüfus Projeksiyonları. (2013). TÜİK Haber Bülteni Sayı:15844 http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri. do?id=15844 Erişim tarihi: 01.09.2017.
  • Uyer, G. (1993). Hemșirelik ve yönetim, Hürbilek Matbaacılık, Ankara. World Health Organization. The world health report, working together for health. 2006, http://www.who.int/whr/2006/whr06_e n.pdf. Erişim tarihi: 10.11.2017.
  • Yıldırım, D. (2002). Hemşire insan gücü planlaması. Hemşirelik Dergisi,12(48), 57-70.
  • Yıldırım, D. (2003). Hasta sınıflandırma aracı geliştirme. İstanbul Üniversitesi Florance Nightingale Hemşirelik Dergisi,13(51), 115-132.
  • Zaybak, A., Güneş, Ü., İslamoğlu, E. & Ülker E. (2012). Yatağa bağımlı hastalara bakım veren bireylerin bakım yüklerinin belirlenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 48-54.
Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 1, 1 - 6, 20.01.2019

Öz

Kaynakça

  • Aiken, L.H., Clarke, S.P. & Sloane, D.M. (2002). Hospital staffing, organization, and quality of care: cross-national findings. International Journal for Quality in Health Care, 14:1, 5-13.
  • Bal, M. (2014). Yataklı tedavi kurumlarında hemşire insan gücü planlama yaklaşımları. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 3(1), 148-154.
  • Boztok, D. & Kılıç, B. (1995). Sağlık insan gücü planlaması. Fişek Sağlık Hizmetleri ve Araştırma Enstitüsü Yayını, 23, 7-9.
  • Büyükayhan, D., İçağasılıoğlu, D., Toksoy, H., Alkan, N. & Şimşek, Y. (2002). Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi yeni doğan servisinde gerekli hemşire sayısının belirlenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 24 (3), 119-122.
  • Canadian Nurses Association (2005). Nursing staff mix: a key link to patient safety. Nursing Now, 19, 16.
  • Cheraghi, M.A., Salasli, M. & Ahmadi, F. (2008). Factors influencing the clinical preparation of BS nursing student interns in Iran. International Journal of Nursing Practice, 14:1, 26-33.
  • Dreesch, N., Dolea, C., Dalpoz, M.R., Goubarev, A., Adams, O. & Aregawi, M, et al. (2005). An approach to estimating human resource requierements to achieve the millennium development goals. Health Policy and Planning, 20(5), 267-276.
  • Eroğlu, E.K. (2011). Bir eğitim ve araştırma hastanesinde iş yükünün hasta güvenliği üzerindeki etkisinin belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atılım Üniversitesi, Ankara.
  • Haussmann, R.K.D., Hegyvary, S.T., Newman, J.F. & Bishop, A.C. (1974). Monitoring quality of nursing care. Health Services Research (982), 135-148.
  • Hurst, K. (2009). Does poor staffing affect job satisfaction and patient care? Nursing Standart, 23:38, 14.
  • Hemşirelik Yönetmeliği. (2010). http://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2010/03/20100308-4.htm. Erişim tarihi: 10.08.2015.
  • International Council of Nurses (ICN). International Nurses Day 2006. Safe staffing saves lives. Information and Action Tool Kit 2006, http://www.icn.ch/images/stories/ documents/publications/ind/indkit2006.pdf. Erişim tarihi: 05 Kasım 2015.
  • Lankshear, A.J., Sheldon, T.A. & Maynard, A. (2005). Nurse staffing and healthcare outcomes: a systematic review of the international research evidence. Advances in Nursing Science, 28:2, 163–174.
  • Needleman, J., Buerhaus, P., Mattke, S., Stewart, M. & Zelevinsky, K. (2002). Nurse stafing levels and the quality of care in hospitals. New England Journal of Medicine, 346(22), 1715-1722.
  • Oulton, J.A. (2006). The global nursing shortage: an overview of issues and actions. Policy, Politics, & Nursing Practice, 7:(3), 34-39.
  • Özsarı, H. (2007). Sağlık insangücü planlaması yöntemleri. I.Ulusal Sağlık Kuruluşlarında İnsan Kaynakları Yönetimi Sempozyumu,Antalya.
  • Rafii, F., Hajinezhad, M.E. & Haghani, H. (2008). Nurse caring in Iran and its relationship with patient satisfaction. Austrian Journal of Advanced Nursing, 26:2, 75-84.
  • Sabuncuoğlu, Z. (2000). İnsan kaynakları yönetimi. Ezgi Kitabevi, Bursa.
  • Sağlık Bakanlığı Taşra Teşkilatı Yataklı Tedavi Kurumlarına Yönelik Yatak ve Kadro Standartları Yönetmeliği. (2010). http://www. resmi gazete.gov.tr/eskiler/2010/09/20100929-3.htm. Erişim tarihi 01.09.2017.
  • Tanıl, V., Ter, N., Sarsılmaz, M. & Aydın, N. (2015). Hemşire insan gücü planlaması. Ege Üniversitesi Hastane Hemşirelik Hizmetleri, 35100, Bornova, İzmir http://hemhiz.med.ege.edu.tr/d1504/11. html. Erişim tarihi: 14. 09. 2015,
  • T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye’de sağlık eğitimi ve sağlıkta insan gücü durum raporu (2014). http://sbu.saglik.gov.tr/Ekutuphane/ kitaplar/insangucu.pdf. Erişim tarihi: 01.09.2017.
  • Türkiye İstatistik Kurumu Nüfus Projeksiyonları. (2013). TÜİK Haber Bülteni Sayı:15844 http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri. do?id=15844 Erişim tarihi: 01.09.2017.
  • Uyer, G. (1993). Hemșirelik ve yönetim, Hürbilek Matbaacılık, Ankara. World Health Organization. The world health report, working together for health. 2006, http://www.who.int/whr/2006/whr06_e n.pdf. Erişim tarihi: 10.11.2017.
  • Yıldırım, D. (2002). Hemşire insan gücü planlaması. Hemşirelik Dergisi,12(48), 57-70.
  • Yıldırım, D. (2003). Hasta sınıflandırma aracı geliştirme. İstanbul Üniversitesi Florance Nightingale Hemşirelik Dergisi,13(51), 115-132.
  • Zaybak, A., Güneş, Ü., İslamoğlu, E. & Ülker E. (2012). Yatağa bağımlı hastalara bakım veren bireylerin bakım yüklerinin belirlenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 48-54.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Yeliz Akatın

Meltem Ünlü Bu kişi benim

Leyla Emine Bilir Bu kişi benim

Şenay Demir Bu kişi benim

Sevginar Şentürk Bu kişi benim

Özge Uzun Bu kişi benim

Murat Çolak Bu kişi benim

Ahmet Gücü Bu kişi benim

Fadime Kaçar Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 20 Ocak 2019
Gönderilme Tarihi 30 Mart 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Akatın, Y., Ünlü, M., Bilir, L. E., Demir, Ş., vd. (2019). Bir Eğitim-Araştırma Hastanesinde Yatan Hastaların Bağımlılık Düzeyinin Belirlenmesi ve Hemşire Sayısının Hesaplanması. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 4(1), 1-6.
AMA Akatın Y, Ünlü M, Bilir LE, Demir Ş, Şentürk S, Uzun Ö, Çolak M, Gücü A, Kaçar F. Bir Eğitim-Araştırma Hastanesinde Yatan Hastaların Bağımlılık Düzeyinin Belirlenmesi ve Hemşire Sayısının Hesaplanması. İKÇÜSBFD. Ocak 2019;4(1):1-6.
Chicago Akatın, Yeliz, Meltem Ünlü, Leyla Emine Bilir, Şenay Demir, Sevginar Şentürk, Özge Uzun, Murat Çolak, Ahmet Gücü, ve Fadime Kaçar. “Bir Eğitim-Araştırma Hastanesinde Yatan Hastaların Bağımlılık Düzeyinin Belirlenmesi Ve Hemşire Sayısının Hesaplanması”. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi 4, sy. 1 (Ocak 2019): 1-6.
EndNote Akatın Y, Ünlü M, Bilir LE, Demir Ş, Şentürk S, Uzun Ö, Çolak M, Gücü A, Kaçar F (01 Ocak 2019) Bir Eğitim-Araştırma Hastanesinde Yatan Hastaların Bağımlılık Düzeyinin Belirlenmesi ve Hemşire Sayısının Hesaplanması. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi 4 1 1–6.
IEEE Y. Akatın, M. Ünlü, L. E. Bilir, Ş. Demir, S. Şentürk, Ö. Uzun, M. Çolak, A. Gücü, ve F. Kaçar, “Bir Eğitim-Araştırma Hastanesinde Yatan Hastaların Bağımlılık Düzeyinin Belirlenmesi ve Hemşire Sayısının Hesaplanması”, İKÇÜSBFD, c. 4, sy. 1, ss. 1–6, 2019.
ISNAD Akatın, Yeliz vd. “Bir Eğitim-Araştırma Hastanesinde Yatan Hastaların Bağımlılık Düzeyinin Belirlenmesi Ve Hemşire Sayısının Hesaplanması”. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi 4/1 (Ocak 2019), 1-6.
JAMA Akatın Y, Ünlü M, Bilir LE, Demir Ş, Şentürk S, Uzun Ö, Çolak M, Gücü A, Kaçar F. Bir Eğitim-Araştırma Hastanesinde Yatan Hastaların Bağımlılık Düzeyinin Belirlenmesi ve Hemşire Sayısının Hesaplanması. İKÇÜSBFD. 2019;4:1–6.
MLA Akatın, Yeliz vd. “Bir Eğitim-Araştırma Hastanesinde Yatan Hastaların Bağımlılık Düzeyinin Belirlenmesi Ve Hemşire Sayısının Hesaplanması”. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, c. 4, sy. 1, 2019, ss. 1-6.
Vancouver Akatın Y, Ünlü M, Bilir LE, Demir Ş, Şentürk S, Uzun Ö, Çolak M, Gücü A, Kaçar F. Bir Eğitim-Araştırma Hastanesinde Yatan Hastaların Bağımlılık Düzeyinin Belirlenmesi ve Hemşire Sayısının Hesaplanması. İKÇÜSBFD. 2019;4(1):1-6.