TIDE OF THE GRAMMAR BETWEEN STRUCTURE AND MEANING IN SOME VERSES OF THE QUR’AN THE APPROACH OF TABARĪ
Öz
Qur’an is the first book of
the Arabic literature. That’s why it is essential for the grammar rules of the
Arabic language. Some studies claimed that there are some grammar errors in the
Qur’anic text while some other studies refused these claims. We will examine
some usages in the Qur’anic text, which at first glance seem to be errors
according to the Arabic grammar, in the viewpoint of Tabarî. Because Tabarî,
depending on the main usages of the Arabic language, had explained the rules of
some usages beforehand which have been claimed to be grammar errors by some
studies that came out after his era. For, Tabarî’s explanations have not been
put forward within a defensive approach, they are more objective and valid in
the scientific viewpoint. When we examine Tabarî’s explanations related to the
subject matter we see that the rules of the Arabic grammar are not based on
only literal usages but also the meaning of the context can sometimes determine
the rules. So, we would point out the approach of Tabarî about the subject
matter and consequently the approach of the other exegetes who have lived
before and after him. Because, generally, all of them have been influenced by
each other.
Anahtar Kelimeler
Exegesis Arabic Grammar Grammar Errors in the Qur’an Tabarî Câmiu'l-Bayân
Kaynakça
- Bayar, Fatih. (2008). Taberî’nin Tefsir Metodolojisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi) Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
- Bostancı, Ahmet. (2006). Arap Dilinde Fiil ve Fiilimsilerin Âkil ve Gayri Âkil Varlıklara İsnadı Meselesi: Kur’ân-ı Kerîm Çerçevesinde Bir İnceleme. SAUIFD, 8 (13), 25-44.
- Ebū ‛Ubeyd, el-Ḳāsım b. Sellām. (2009). Feḍāilu’l-Ḳur’ān. Adnān el-‛Alī (thk.). Beyrut: Mektebetu’l-‛Asriyye.
- el-Enṣārī, İbn Hişām. (2011). Şerḥu şuẕuri’ẕ-ẕeheb. Beyrut: Dāru’l-Fikr.
- Koç, M. Akif. (1996). John Burton’un “Kur’an’da Gramer Hataları” Adlı Makalesinin Tenkidi. AÜİFD, 35 (1), 553-559.
- Özlem, Doğan. (1996). Mantık. İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.
- Sībeveyh. (2009). el-Kitāb. Beyrut: Dāru’l-Kutubi’l-‘İlmiyye.
- es-Sicistānī, ʻAbdullāh b. Ebī Dāvud. (2006). Kitābu’l-meṣāḥif. Selīm b. ‘Īd el-Hilālī (thk.). Beyrut: Muessesetu Ğurrās.
- Ṭaberī, Ebū Ca‛fer Muḥammed b. Cerīr b. Yezīd b. Ğālib. (2005). Cāmi‛u’l-Beyān ‛an Te’vīli Āyi’l-Ḳur’ān. Ḫalīl el-Meys (thk.). Beyrut: Dāru’l-Fikr.
- Uzunoğlu, M. Vecih. (2005). “Kur’ân’da Gramer Hataları” İddiası ve Bir Reddiye. Şarkiyat Araştırmaları Dergisi, 5 (18), 7-32.
DİL BİLGİSİNİN BAZI AYETLERDE LAFIZ İLE MANA ARASINDA GEL-GİT YAŞAMASI TABERÎ’NİN MESELEYE YAKLAŞIMI
Öz
Kur’an, Arap dili literatürünün ilk kitabıdır.
Bundan dolayı Arap dil biliminin kurallarını belirleme noktasında mihenk
taşıdır. Fakat bazı çalışmalar, Kur’an’da Arapça dil bilgisi kurallarına aykırı
örnekler olduğunu iddia etmiştir. Diğer bazı çalışmalar ise bu tür iddiaları
reddetmiştir. Biz de bu çalışmamızda Kur’an’da görünüşte Arapça dil bilgisi
kurallarına uymayan ibarelere dair Taberî’nin yaklaşımını inceleyeceğiz. Zira
Taberî, kendisinden çok sonraki dönemlerde yapılan bazı çalışmalarda dil
bilgisi hataları olarak iddia edilen kullanımları, henüz bu gibi tartışmaların
olmadığı bir dönemde Arap dil biliminin temel mantığına dayanarak beyan
etmiştir. Dolayısıyla onun bu açıklamaları savunmacı bir yaklaşımla ortaya
konulmadığından daha objektif ve ilmi bir mahiyete sahiptir. Taberî’nin ilgili
açıklamalarına baktığımızda, Arap dil kullanımlarının sadece lafzî ve mekanik
kurallara tabi olmadığını, aksine mananın da duruma göre dil kurallarını
belirleyebileceğini görmekteyiz. Bundan dolayı lafzî açıdan uyumsuzluk görülen
kullanımlarda, mananın göz önünde bulundurulmasıyla söz konusu uyumsuzluk
giderilebilmektedir. Bu çalışmayla Taberî’nin söz konusu meseleye yaklaşımını
ortaya koymakla beraber kendisinden önce ve sonra yaşayan müfessirlerin de bu
konudaki görüşlerini temel anlamıyla vermiş olacağız. Zira genel itibariyle
hepsi bu meselede birbirinden etkilenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Tefsir Arapça Dil bilgisi Kur’an’da Dil Bilgisi Hataları Tefsir Taberî Câmiu'l-Beyân
Kaynakça
- Bayar, Fatih. (2008). Taberî’nin Tefsir Metodolojisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi) Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
- Bostancı, Ahmet. (2006). Arap Dilinde Fiil ve Fiilimsilerin Âkil ve Gayri Âkil Varlıklara İsnadı Meselesi: Kur’ân-ı Kerîm Çerçevesinde Bir İnceleme. SAUIFD, 8 (13), 25-44.
- Ebū ‛Ubeyd, el-Ḳāsım b. Sellām. (2009). Feḍāilu’l-Ḳur’ān. Adnān el-‛Alī (thk.). Beyrut: Mektebetu’l-‛Asriyye.
- el-Enṣārī, İbn Hişām. (2011). Şerḥu şuẕuri’ẕ-ẕeheb. Beyrut: Dāru’l-Fikr.
- Koç, M. Akif. (1996). John Burton’un “Kur’an’da Gramer Hataları” Adlı Makalesinin Tenkidi. AÜİFD, 35 (1), 553-559.
- Özlem, Doğan. (1996). Mantık. İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.
- Sībeveyh. (2009). el-Kitāb. Beyrut: Dāru’l-Kutubi’l-‘İlmiyye.
- es-Sicistānī, ʻAbdullāh b. Ebī Dāvud. (2006). Kitābu’l-meṣāḥif. Selīm b. ‘Īd el-Hilālī (thk.). Beyrut: Muessesetu Ğurrās.
- Ṭaberī, Ebū Ca‛fer Muḥammed b. Cerīr b. Yezīd b. Ğālib. (2005). Cāmi‛u’l-Beyān ‛an Te’vīli Āyi’l-Ḳur’ān. Ḫalīl el-Meys (thk.). Beyrut: Dāru’l-Fikr.
- Uzunoğlu, M. Vecih. (2005). “Kur’ân’da Gramer Hataları” İddiası ve Bir Reddiye. Şarkiyat Araştırmaları Dergisi, 5 (18), 7-32.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Din Araştırmaları |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 1 |
