İlköğretim Okullarının Değişime Açıklığı

Yıl 2012, Cilt: 11 Sayı: 1, 18 - 34, 26.06.2012

Hasan Demirtaş

Öz

Bu araştırmanın amacı ilköğretim okullarının değişime açıklığının, bu okullarda çalışan öğretmenlerin görüşlerine dayalı olarak incelenmesidir. Araştırma betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini; Malatya ili merkez ilçedeki tüm resmi ilköğretim okullarında çalışan 3808 öğretmen, örneklemini ise 16 ilköğretim okulunda görev yapan toplam 407 öğretmen oluşturmuştur. Araştırmada, ilköğretim okullarının değişime açıklığını belirlemek amacıyla, Smith ve Hoy (2007) tarafından geliştirilen (Faculty Change Orientation Scale- FCOS) ve araştırmacı tarafından Türkçeye uyarlaması yapılan “Okulların Değişime Açıklık Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda ilköğretim okulu öğretmenlerinin, okullarının değişime açıklığını “çoğunlukla” düzeyinde değerlendirdikleri bulunmuştur. Araştırmanın diğer bulguları; ilköğretim okullarının değişime açıklığının cinsiyet, kıdem, en son mezun olunan yükseköğretim programı değişkenlerine göre ölçeğin çeşitli boyutlarında anlamlı biçimde farklılaştığı şeklindedir

Anahtar Kelimeler

İlköğretim okulu, değişim, değişime açıklık

Primary Schools\' Openness to Change

Öz

The purpose of this study is to determine the primary schools’ openness to change based on
teachers’ views. This study was designed as a survey study. The population comprises of 3808 teachers working
in the state primary schools in the central district of Malatya province. The sample consists of 407 teachers
working in 16 primary schools. In order to determine the primary schools’ openness to change, the Faculty
Change Orientation Scale-FCOS was adapted into Turkish by the researcher. As a result, it was found teachers
“mostly agree” that their schools are open to change. Also, it was found that primary school teachers’ scores
from different dimensions of the openness to change scale differ significantly with regard to gender, professional
experience, and last higher education program they graduated.

Anahtar Kelimeler

Primary school, change, openness to change.

Kaynakça

• Akpınar, B. ve Aydın, K. (2007). Eğitimde değişim ve öğretmenlerin değişim algıları. Eğitim ve Bilim, 32 (144), 80.
• Aksoy, B. (2005). "Bilgi teknolojilerinin yarattığı örgütsel değişim: Nasıl bir insan kaynakları yönetimi." Bilgi Dünyası 6(1): 58–77.
• Alıç, M. (1990). Genel liselerde örgütsel değişme ihtiyacı. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları
• Argon, T. ve Özçelik, N. (2008). "ilköğretim okulu yöneticilerinin değişimi yönetme yeterlikleri." Mehmet Akif
• Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2008,8 (16) 70-89.
• Aslan, M., Beycioğlu, K. Ve Konan, N. (2008). Principals’ openness to change in malatya, Turkey. International
• Electronic Journal For Leadership in Learning. Volume 12 (8), 1-14. Balcı, A. (2005). Açıklamalı eğitim yönetimi terimleri sözlüğü. Ankara: Tek Ağaç Basım, Yayım, Dağıtım.
• Başaran, İ. E. (1996). Türkiye eğitim sistemi. Ankara: Yargı Matbaası.
• Büyüköztürk, Ş. , Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma
• Yöntemleri. 3. Baskı, Ankara PEGEM Akademi. Can, N. (2002). Değişim sürecinde eğitim yönetimi. Milli Eğitim Dergisi 155–156: 21–31.
• Çalık, T. (2003). Eğitimde değişimin yönetimi: Kavramsal bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim
• Yönetimi. Yıl 9, sayı 36, Güz 2003.
• Çelikten, M. (2004). Bir okul müdürünün günlüğü. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(1): 123-135.
• Çınar, İ. (2005). İnsan kaynağını geliştirme bağlamında değişim yönetimi. Ege Eğitim Dergisi, 6: 81-93.
• Çobanoğlu, F. (2008). Değişimin mantığını anlamak: akış ve dönüşüm olarak örgüt. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Dergisi, 23: 110-119.
• Eren, E. (2003). Stratejik yönetim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, No: 1491).
• ERG, Eğitimde Reform Girişimi (2005). Yeni öğretim programlarını inceleme ve değerlendirme raporu. Erişim: http://su-erg.advancity.net/uploads/news/Yeni Ogretim Programlari Inceleme ve Degerlendirme Raporu.pdf, Mayıs 2010.
• Erkmen, T. (2006). “A study about employees’ acceptance of chance practices in organizations”. Yönetim. Yıl , sayı 55, sy 1-15.
• Eskicumalı, İ. (2005). Eğitim ve toplumsal değişme: Türkiye’nin değişim sürecinde eğitimin rolü, 1923-1946.
• Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 19(2). Fullan, M. (2001). The new meaning of educational change (3nd ed.). New York: Teacher College Press.
• Giacquinta, B.J. (1973). The process of organizational change in schools. Review of Research in Education, 1: 208.
• Gökçe, F. (2004). Okulda değişmenin yönetimi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XVII(2): 211
• Gökçe, F. (2005). Bir değişim aracı olarak güç analizi tekniği ve eğitimsel değişmenin yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, Sayı 43, ss 327-354.
• Greve, R.H. (1998). Performance, aspirations, and risky organizational change. Administrative Science Quarterly, 43(1): 58-86.
• Hargreaves, A. (2002). Sustainability of educational change: the role of social geographies. Journal of
• Educational Change, Volume: 3, Sayı: 3-4, ss. 189-214. Helvacı, M. A. (2010). Eğitim örgütlerinde değişim yönetimi. İlke, yöntem ve süreçler. Nobel Yayınları.
• Hopkins, D. (2005). The practice and theory of school improvement: international handbook of educational change. Netherlands,Springer.
• İlğan, A. (2008). Örgütsel değişim/ değişme. Milli Eğitim Dergisi 177: 21–31.
• İnce, M. (2005). Değişim olgusu ve örgütlerde insan kaynakları yönetiminin değişen fonksiyonları. Selçuk
• Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14: 319-339. Kalmaz, G. (2007). Performans yönetim modelini uygulayan okullarda öğretmen ve yöneticilerin değişim sürecini algılama düzeyleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul,
• Yeditepe Üniversitesi. Kondakçı, Y.; Zayim, M.ve Çalışkan, Ö. (2010). Okul Yöneticilerinin Değişime hazır Olma Tutumlarının
• Okulun Öğretim Düzeyi, Yöneticilerin Deneyimi ve Okul Büyüklüğü Bağlamında İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Ağustos 20101, Cilt. 11, Sayı. 2, ss. 155-175.
• Kozak, M. A. ve Güçlü H. (2003), Turizm isletmelerinde değişim yönetimi üzerine kavramsal bir inceleme, endüstri ve insan ilişkileri. İnsan Kaynakları Dergisi. (5 (1)
• Kurşunoğlu, A., Tanrıöğen A. (2007). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel değişmeye ilişkin tutumları, 15.
• Ulusal Eğitim Bilimleri Sempozyumu, Muğla Üniversitesi, Muğla (Sözlü Bildiri) Kaşkaya, A. (2007). Örgütsel değişim sürecinde öğretim liderliği (Erzincan İli Örneği). (Yayımlanmamış
• Yüksek Lisans Tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kayseri, Erciyes Üniversitesi. Mintzberg, H. ve Westley, F. (1999). Cycles of organizational change. Strategic Management Journal, (Winter): 39-59
• Oğuz, Ç. (2009). Örgütsel vatandaşlık davranışının örgütsel değişim üzerine etkileri ve bir uygulama.
• (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kütahya, Dumlupınar Üniversitesi. Özdemir, S. (2000). Eğitimde örgütsel yenileşme. Ankara, PegemA Yayıncılık.
• Özdemir, S.M. (2005). Eğitim kurumlarında toplam kalite uygulamalarını olumsuz etkileyen etmenler. GÜ Gazi
• Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3):1-23. Özer, N. (2010). İlköğretim okullarının örgütsel diriklik, bürokratiklik ve örgüt normları açısından analizi.
• (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Malatya: İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Özden, Y. (2002). Eğitimde yeni değerler eğitimde dönüşüm. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Rooney, D. v.d. (2010). A new role for ıdentity in managing organizational change. Management
• Communication Quarterly, 24-44
• Segil, L. (2002). Dynamic leader, adaptive organization: Ten essential traits for managers. New York: John Wiley and Sons, Inc.
• Töremen, F. (2002). Eğitim örgütlerinde değişimin engel ve nedenleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1): 185-202
• Sabuncuoğlu, Z., Tüz, M. (1998). Örgütsel Psikoloji. Bursa, Alfa Yayınları.
• Sağ, V. (2003). Toplumsal değişim ve eğitim üzerine. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 27(1): 11-25.
• Savlı, H. ve Tüfekçi, A. (2008). Başarılı bir örgütsel değişimin gerçekleştirilmesinde dönüştürücü liderliğin rolü.
• Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30: 193-210. Taş, A. (2009). Ortaöğretim okul müdürlerinin değişimi yönetme davranışlarına ilişkin öğretmen algılarının değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Ağustos 2009, Cilt 10, sayı 2, ss 1-18.
• Tekin, H. (1996). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları.
• Töremen, F. (2002). Eğitim örgütlerinde değişimin engel ve nedenleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler
• Dergisi, Cilt: 12, Sayı: 1, sy: 185-202. Wallace, M. (2004). Orchestrating the complex educational change: Local reorganization of schools in england.
• Journal of Educational Change. Cilt: 5, Sayı:1, ss. 57-78. Yeniçeri, Ö. (2002). Örgütsel değişmenin yönetimi. Ankara, Nobel.