Atatürk’ün Söylev ve Demeçlerinde Eğitim

Yıl 2015, Cilt: 14 Sayı: 3, 1029 - 1043, 07.08.2015

Tuba Gokmenoglu , Yasar Kondakci

https://doi.org/10.17051/io.2015.62054

Öz

Türk Aydınlanma süreci Osmanlı İmparatorluğu’nun son yüzyılında başlamış ve 1920lerde Türk Cumhuriyeti’ne geçişle birlikte daha belirgin hale gelmiştir. Şüphesiz bu süreçte eğitim önemli bir yer aldı. Eğitimin temel amacı, modern yaşamının temel özelliklerini karşılayan, kritik düşünen, bilimsel bilgi ve deneylere başvuran, açık ve ileri görüşlü ideal bir Türk ulusu yaratmaktır. Bu amaç, dönemin politika ve eğitim otoritelerinin felsefi görüşlerinde yatmaktadır. Bu çalışma Atatürk’ün konuşmalarını analiz ederek eğitime yönelik düşünce ve fikirlerini incelemektedir. Çalışma sonuçlarına göre O’nun eğitime yönelik çıkarım ve önerileri günümüzde halen geçerliliğini korumakta olduğundan konuşmaları şuan ki politika yapıcılar için bir referans teşkil etmektedir.

Anahtar Kelimeler

Atatürk, Eğitim, Eğitim Felsefesi, Eğitim Görüşleri, Eğitim Reformları

Kaynakça

• Akyüz, Y. (2008). Türk eğitim tarihi: M.Ö.1000- M.S. 2008. Ankara: PegemA Yayınları.
• Akyüz, Y. (1991). Atatürk’ün eğitim düşüncesinin kökenleri. Uluslararası İkinci Atatürk Sempozyumu (9-11 Eylül 1991). Atatürk Araştırma Merkezi. (685-695)
• Akyüz, Y. (1981). Atatürk’ü yetiştiren öğretmenlerden birkaçı. Atatürk Devrimleri ve Eğitim Sempozyumu (9-10 Nisan 1981). Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları. (109-123).
• Alkan, C., Doğan, H. & Sezgin, İ. (1980). Mesleki ve teknik eğitim prensipleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
• Atatürk Araştırma Merkezi (2006). Atatürk’ün söylev ve demeçleri. Ankara
• Baltacıoğlu, İ.H. (1919). Maarifte bir siyaset. İstanbul: Necm-i İstikbal Matbaası
• Best, J.W. (1970). Research in education. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
• Borak, S. (1972). Atatürk ve edebiyat. İstanbul: Varlık Yayınları
• Bozdağ, İ. (1974). Atatürk’ün fikir kaynakları. Milliyet, 11 Kasım 1974.
• Bursalıoğlu, Z. (1981). Atatürk döneminde eğitim felsefesi ve yenileşmesi. Atatürk Devrimleri ve Eğitim Sempozyumu (9-10 Nisan 1981). Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları. (VII-1).
• Cebesoy, A.F. (1967). Sınıf arkadaşım Atatürk. İstanbul
• Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2007). Research methods in education. NY: Routledge.
• Doğan, H. (1981). Atatürk’ün işlevsel eğitim anlayışı. Atatürk Devrimleri ve Eğitim Sempozyumu (9-10 Nisan 1981). Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları. (69-81).
• Dönmez, C. (2005). Atatürk ve Cumhuriyet döneminde ortaöğretim. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (14), 255-268.
• Erdoğan, İ. (2002). Yeni bin yıla doğru Türk Eğitim Sistemi: Sorunlar ve çözümler. İstanbul: SistemYayıncılık.
• Eroğlu, H. (2008). Atatürk: Hayatı ve üstün kişiliği. İstanbul: Savaş Yayınevi
• Garrison, J. (1999). John Dewey. In M.A. Peters (Ed.), Encyclopedia of the philosophy of education. Virginia, VI: College of Human Resources and Education.
• Hill, J.E. & Kerber, A. (1967). Models, methods and analytical procedures in educational research. Detroit, MI:Wayne State University Press.
• İnan, A. (1977). Türkiye Cumhuriyeti ve Türk devrimi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
• İnan, A. (1975). Tarih boyunca Türk kadınının hak ve görevleri. Atatürk Serisi no:3. İstanbul: MEB.
• Kinross, L. (1972). Atatürk bir milletin yeniden doğuşu. İstanbul
• Koçer, H.A. (1981). Türk eğitim tarihimizde Atatürk’ün yeri. Atatürk Devrimleri ve Eğitim Sempozyumu (9-10 Nisan 1981). Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları. (59-69).
• Malche, A. (1932). Prof. Dr. Albert Malche’ın Istanbul Darülfünunu Hakkında Raporu. In N.K. Aras, E. Dölen, and O. Bahadır (Eds.), Türkiye’de Üniversite Anlayışının Gelişimi (1861–1961). Ankara: Türkiye Bilimler Akademisi Yayınları, 2007, 15, pp.352–99.
• Mango, A. (2000). Atatürk: The biography of the founder of modern Turkey. US: The Overlook Press.
• Miles, M.B. & Huberman, A.M. (1984). Qualitative data analysis. Beverly Hills, California: Sage.
• Opfer, D., Bolat, O. & Frost, D. (2008). Contributing to national reform in Turkey through project-basedlearning: The OPYEP project. Proceedings of the 21st International Congress for School Effectiveness and Improvement, 1-18.
• Sakaoğlu, N. (2003). Osmanlı’dan günümüze Türk eğitim tarihi. İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Tan, M. (1981). Atatürk ve karma eğitim. Atatürk Devrimleri ve Eğitim Sempozyumu (9-10 Nisan 1981). Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları. (45-59).
• Taşdemirci, E. (1991). Atatürk’ün önderliğinde yapılan 1933 üniversite reformunda yabancı bilim adamlarının rolü. Uluslararası İkinci Atatürk Sempozyumu (9-11 Eylül 1991). Atatürk Araştırma Merkezi. (769-791).
• Tezcan, M. (1981). Sosyoloji açısından Atatürk. Atatürk Devrimleri ve Eğitim Sempozyumu (9-10 Nisan 1981). Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları. (27-45).
• TBMM (2013). Mustafa Kemal Atatürk’ün Türkiye Büyük Millet Meclisi açılış konuşmaları. http://www.tbmm.gov.tr/tarihce/ataturk_konusma/ataturk.htm dan alınmıştır.
• Unat, F. R. (1964). Atatürk’ün öğrenim hayatı ve yetiştiği devrin milli eğitim sistemi. Türk Tarih Kurumu Atatürk Konferansları C: I, Ankara.
• Uyguner, M. (1974). Atatürk’ün okudukları. Türk Dili, 226.
• Varış, F.(1981). Eğitim yolu ile Atatürkçü çizgide milli bütünleşme. Atatürk Devrimleri ve Eğitim Sempozyumu (9-10 Nisan 1981). Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları. (21-27).
• Villalta, J.B. (2000). Atatürk siyaset kuramının en büyük filozoflarından biri. In Ö. Ozankaya (Ed.), Dünya düşünürleri gözüyle Atatürk ve Cumhuriyeti. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Yıldırım, H.İ. (2009). Atatürk’ü etkileyen olaylar. İstanbul: Kum Saati Yayınları
• Yüce, T.T.(1981). Atatürk devrim teorisi. Atatürk Devrimleri ve Eğitim Sempozyumu (9-10 Nisan 1981). Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.