GOODBYE TO THE BODY AND THE SOUND OF SILENCE IN THE EXAMPLE OF THE MOVIE SOUND OF METAL

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 9, 367 - 379, 17.12.2021

Mihriban Şenses

https://doi.org/10.53791/imgelem.986183

Öz

In this text, the movie "Sound of Metal" is discussed in terms of body philosophy, body anthropology, and health sociology. Sound of Metal is about the experiences of a person and couple after hearing loss. This film has been examined especially with reference to David Le Breton's important works titled Goodbye to the Body, Anthropology of Pain and Ivan Illich's Medical Nemesis: The Expropriation of Health. In the film, Ruben's focus on bodily loss and the process of not being able to cope with it are actually discussed through the mind-body distinction of the modern age, the desire of man to transform into a mind or a machine, and the social and cultural iatrogenesis that Illich mentions. It is also emphasized in the text that health, illness, physical "losses" are cultural, political or sociological phenomena rather than individual, physiological, medical issues and that they should be approached differently. In addition, it has been argued that human ontologically is an ear/hearing/speech/language/meaning entity, but modern scientific, medical and technological culture imprisons humans in a mechanical, visual and technical world. The result of such a culture is undoubtedly the loss of meaning that many thinkers bring to the agenda in their criticism of modernity. Therefore, the scientific, technological, medical culture we live in has to be re-evaluated based on these philosophical and sociological criticism points.

Anahtar Kelimeler

Goodbye Body, Medicalization, Iatrogenesis, Mind-Body Distinction

SOUND OF METAL FİLMİ ÖRNEĞİNDE BEDENE VEDA VE SESSİZLİĞİN SESİ

Öz

Bu metinde “Sound of Metal” (“Metalin Sesi”) filmi beden felsefesi, beden antropolojisi, sağlık sosyolojisi mülahazalarından hareketle ele alınmaktadır. Sound of Metal filmi bir insanın ve çiftin işitme kaybı sonrasında yaşadığı deneyimleri konu edinmektedir. Bu film özellikle David Le Breton’un Bedene Veda, Acının Antropolojisi adlı önemli çalışmalarından ve Ivan Illich’in Sağlığın Gaspı eserinden hareketle incelenmiştir. Filmde Ruben karakterinin bedensel kayba odaklanması ve bununla baş edememe süreci aslında modern çağın zihin-beden ayrımı, insanın zihne ya da makineye dönüşme arzusu ve Illich’in sözünü ettiği sosyal ve kültürel iatrojenez üzerinden tartışılmıştır. Metinde aynı zamanda sağlığın, hastalığın, fiziksel “kayıp”ların bireysel, fizyolojik, tıbbi meseleler olmaktan çok kültürel, politik ya da sosyolojik fenomenler olduğu ve bunlara farklı şekilde yaklaşılması gerekliliği vurgulanmıştır. Ayrıca insanın ontolojik olarak kulak/işitme/söz/dil/anlam varlığı olduğu, fakat modern bilimsel, tıbbi, teknolojik kültürün insanı mekanik, görsel, teknik bir dünyaya hapsettiği ileri sürülmüştür. Böyle bir kültürün sonucu da hiç kuşkusuz birçok düşünürün modernite eleştirisinde gündeme getirdiği anlam kaybıdır. Dolayısıyla içinde bulunduğumuz bilimsel, teknolojik, tıbbi kültür felsefi veya sosyolojik bu eleştiri noktalarından hareketle yeniden değerlendirilmek zorundadır.

Anahtar Kelimeler

“Bedene Veda”, tıbbileştirme, iatrojenez, zihin-beden ayrımı

Kaynakça

• Aytaç, Ö., Kurtdaş M.Ç. (2015). Sağlık-Hastalığın Toplumsal Kökenleri ve Sağlık Sosyolojisi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (25), 231-250.
• Breton, D.L. (2015). Acının Antropolojisi, İ.Yerguz (Trans.), İstanbul: Sel.
• Breton, D.L.(2019). L’adieu au corps, A.U. Kılıç (Trans.) İstanbul: Sel.
• Dastur, F.(2019). Ölümle Yüzleşmek, S.Oruç (Trans.), İstanbul: Pinhan.
• Ellul, J. (2012). Sözün Düşüşü, H.Arslan (Trans.), İstanbul: Paradigma.
• Heidegger, M. (1998). Bilim Üzerine İki Ders, H. Hünler (Trans.), İstanbul: Paradigma.
• Illich, I. (2017). Sağlığın Gaspı, S.Sertabiboğlu(Trans.), İstanbul: Ayrıntı.
• Sezgin, D. (2011). Tıbbileştirilen Yaşam Bireyselleştirilen Sağlık, İstanbul: Ayrıntı.
• Zimmerman, M.E. (2011). Heidegger/Moderniteyle Hesaplaşma:Teknoloji, Politika, Sanat, H.Arslan (Trans.), İstanbul: Paradigma.