KURUMSAL İLETİŞİM İŞ İLANLARI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 1, 65 - 82, 31.05.2018

Özgür Kılınç , Mevlüt Akyol

Öz

İletişim
faaliyetlerinin bütünleşik bir şekilde yürütülmesi kurumsal iletişim
uygulayıcılarının rollerini ve sorumluluk alanlarını çeşitlendirmektedir.
Dolayısıyla kurumların iç ve dış paydaşlarla iletişimini yürüten kurumsal
iletişim uygulayıcıları mesleğin gerektirdiği bireysel özellikler ile bilgi ve
becerilere sahip olmak durumundadırlar. Bir mesleğin gerektirdiği rolleri,
sorumlulukları, bilgi ve beceriler ile uygulama alanlarını belirlemede iş
ilanları birer analiz birimi işlevi görmektedirler. Bu kapsamda araştırmanın
amacı kurumsal iletişim iş ilanlarını sektör, pozisyon, bölge, eğitim durumu,
iş deneyimi, bireysel özellikler, bilgi ve beceriler, sorumluluklar ve uygulama
alanları açısından değerlendirerek kurumsal iletişim uygulayıcılarının mesleki
profilini iş ilanları üzerinden ortaya koymaktır. Belirtilen amaç doğrultusunda
1-4 Ağustos 2017 tarihleri arasında Kariyer.net insan kaynakları web sitesinde
kurumsal iletişim başlığı altında yer alan ve sadece ilan başlığında kurumsal
iletişim ifadesinin olduğu 72 ilan örneklem olarak seçilmiştir. Araştırma
sonuçlarına göre sektör açısından “sağlık” sektörüne yönelik ilanlar belirginken;
ilan içeriğinin pozisyon seviyesini tanımlayan pozisyon kategorisi başlığı
altında öne çıkan pozisyonların “kurumsal iletişim uzmanı” olduğu görülmüştür.
İlanların hangi bölgelere yoğunlaştığı değerlendirildiğinde “Marmara
Bölgesi”nin en fazla ilan oranına sahip olan bölge olduğu; eğitim durumu olarak
ise ilanların tamamında “lisans ve üzeri” eğitim seviyesi içeriğinin yer aldığı
belirlenmiştir. İlanların %97,2’sinde “iş deneyimine sahip olmak” zorunlu bir
koşul olarak yer almışken; ilanlarda vurgulanan bireysel özellikler üzerinde
durulduğunda en çok öne çıkan bireysel özelliğin %93,1 ile “iletişim becerisi”
olduğu sonucuna ulaşılmıştır. İş ilanları bilgi ve beceriler bağlamında
değerlendirildiğinde %81,9 ile “yabancı dil bilgisi” ilk sırada yer almıştır.
Sorumluluklar kategorisi kapsamında “sosyal medya faaliyetleri”nin %70,8 ile en
yüksek orana sahip sorumluluk alanı olduğu; uygulama alanları kapsamında ise en
yüksek oranın “medya ilişkileri” olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kurumsal İletişim, İş İlanları, Halkla İlişkiler

Kaynakça

• Argenti, P. A. (2003). Corporate communication, New York: McGraw-Hill/Irwin.
• Beurer-Zuellig, B., Fieseler, C. and Meckel, M. (2009). A descriptive inquiry into the corporate communication profession in Europe. Public Relations Review, 35(3), 270-279.
• Boff, C., Singer, C. and Stearns, B. (2006). Reaching out to the underserved: More than thirty years of outreach job ads, The Journal of Academic Librarianship, 32(2), 137-147.
• Brønn, P. S. (2014). How others see us: leaders’ perceptions of communication and communication managers, Journal of Communication Management, 18(1), 58-79.
• Christensen, L. T., Morsing, M. and Cheney, G. (2008). Corporate communications: Convention, complexity, and critique, Los Angeles: Sage Publications.
• Cornelissen, J. (2004). Corporate communications - theory and practice, London: SAGE Publications.
• Durutta, N. (2006). The corporate communicator. In T. L. Gillis (Ed.), The IABC handbook of organizational communication (pp. 19-30), San Fransisco, CA: Jossey-Bass.
• Falkheimer, J., Heide, M., Simonsson, C., Zerfass, A. and Verhoeven, P. (2016). Doing the right things or doing things right? Paradoxes and Swedish communication professionals’ roles and challenges, Corporate Communications: An International Journal, 21(2), 142-159.
• Gan, M. and Kleiner, B. H. (2005). How to write job descriptions effectively, Management Research News, 28(8), 48-54.
• Goodman, M. B. (2004). Today’s corporate communication function. In S. Oliver (Ed.), Handbook of corporate communication and public relations (pp. 200-226), London: Routledge.
• Goodman, M. B. (2006). Corporate communication practice and pedagogy at the dawn of the new millennium, Corporate Communications: An International Journal, 11(3), 196-213.
• Goodman, M. B. and P. B. Hirsch. (2010). Corporate communication: Strategic adaptation for global practice, New York: Peter Lang.
• Gregory, A. (2008). Competencies of senior communication practitioners in the UK: An initial study, Public Relations Review, 34(3), 215-223.
• Hoffmann, J., Röttger, U., Ingenhoff, D. and Hamidati, A. (2015). The rehabilitation of the “nation variable”: Links between corporate communications and the cultural context in five countries, Corporate Communications: An International Journal, 20(4), 483-499.
• Hutton, J. G., Goodman, M. B., Alexander, J. B. and Genest, C. M. (2001). Reputation management: The new face of corporate public relations?, Public Relations Review, 27(3), 247-261.
• Ihator, A. S. (2004). Corporate communication: Reflections on twentieth century change, Corporate Communications: An International Journal, 9(3), 243-253.
• Mazzei, A. (2014). A multidisciplinary approach for a new understanding of corporate communication, Corporate Communications: An International Journal, 19(2), 216-230.
• Mittal, B. (2015). Self-concept clarity: Exploring its role in consumer behavior, Journal of Economic Psychology, 46, 98-110.
• Oreg, S. and Berson, Y. (2011). Leadership and employees’ reactions to change: The role of leaders’ personal attributes and transformational leadership style, Personnel Psychology, 64, 627-659.
• Ormeno, M. (2007). Managing corporate brands: A new approach to corporate communication, Germany: DUV Gabler Edition Wissenschaft.
• Rear, D. (2013). Converging work skills? Job advertisements and generic skills in Japanese and Anglo-Saxon contexts, Asian Business & Management, 12(2), 173-196.
• Schultz, D. F. (1996). The inevitability of integrated communications, Journal of Business Research, 37,139-146.
• Singh, P. (2008). Job analysis for a changing workplace, Human Resource Management Review, 18(2), 87-99.
• Tench, R., Zerfass, A., Verhoeven, P., Verčič, D., Moreno, A. and Okay, A. (2013). Communication management competencies for European practitioners, Leeds Metropolitan University: Leeds.
• van Riel, C. B. M. (1992). Principles of corporate communication, London: Prentice-Hall.
• van Riel, C. B. M. and Fombrun, C. J. (2007). Essentials of corporate communication: ımplementing practices for effective reputation management, London and New York: Routledge.
• Yamauchi, K. (2001). Corporate communication: A powerful tool for stating corporate missions, Corporate Communications: An International Journal, 6(3), 131-136.
• http://www.corporatecomm.org/wp-content/uploads/2013/06/Corporate-Communication-Practices-and-Trends-Study-2017-Executive-Summary-FINAL.pdf, Erişim Tarihi: 10. 12. 2017.
• http://www.dictionary.com/browse/knowledge, Erişim Tarihi: 10. 12. 2017.
• https://www.merriam-webster.com/dictionary/skill, Erişim Tarihi: 10. 12. 2017.